Event
Rodzina / ogólnopolska konferencja naukowa
Jak ważna jest problematyka rodzinna – interpretowana czy postrzegana w różnych aspektach czy to jednostkowych, czy społecznych, zaświadcza to, jak często temat ten obecny jest w życiu codziennym, politycznym, naukowym i kulturowym kontekście.
Dlatego organizatorzy konferencji chcieliby zaproponować namysł nad takimi kwestiami, jak m.in.:
- kultura wobec rodziny (film, serial, sztuki plastyczne);
- rodzina w tekstach literackich (autentyczne i fikcyjne narracje o rodzinie; metafory i prefiguracje rodziny, rodzina w anegdocie, wspomnienia rodzinne etc.);
- rodzina w mediach i mediach społecznościowych;
- psychologia a rodzina;
- jednostka a rodzina;
- społeczeństwo a rodzina;
- dziecko w rodzinie
- rodzina a edukacja
- rodziny w różnych kulturach i tradycjach;
- relacje i związki rodzinne;
- przemoc a rodzina;
- rodzina dawniej i współcześnie;
- transformacje społeczne a rodzina;
- polityka a rodzina;
- dzieje rodowe; słynne rody, rodziny królewskie, celebryckie etc.;
- mitologie i religie a rodzina;
- filozofia a rodzina;
- dyskursy dyskryminacji, marginalizacji;
- archetypy;
- patriarchat i matriarchat;
- modele rodzin;
- rodzina a rodzicielstwo.
Niezależnie przyjmowane będą również inne propozycje tematyczne, a także studia szczegółowe (case studies) z wykorzystaniem wybranej metodologii mono- lub interdyscyplinarnej.
Ostateczny termin nadsyłania abstraktów na adres rodzina.konferencja@gmail.com mija 5 lipca 2020 roku. Na podany adres prosimy przesłać dokument w formacie edytowalnym (.doc, .docx, .rtf), zatytułowany wg schematu „Imię Nazwisko, Tytuł referatu” i zawierający:
- abstrakt (max. 600 słów);
- notę biograficzną (max. 80 słów), zawierającą aktualną afiliację, tytuł naukowy oraz profil badawczy
- numer telefonu oraz korespondencyjny email.
Na pokrycie kosztów związanych z organizacją konferencji przewiduje się opłatę konferencyjną w wysokości 160 PLN. Organizatorzy przewidują publikację pokonferencyjną w formie recenzowanej monografii w serii „Perspektywy Ponowoczesności” lub numerów monograficznych czasopismach naukowych, które zdecydują się na współpracę z komitetem organizacyjnym (w zależności od liczby artykułów zgłoszonych do recenzji po konferencji).
Komitet organizacyjny:
dr hab. Ksenia Olkusz (Ośrodek Badawczy Facta Ficta),
dr Barbara Stelingowska (Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach),
mgr Joanna Brońka (Ośrodek Badawczy Facta Ficta)
(Informacja pochodzi od Organizatorów).
Information
See also
Rodzina – kultura, tradycja, społeczeństwo / ogólnopolska konferencja naukowa (online)
W bardzo znanym cytacie autorstwa Lwa Tołstoja czytamy, że „wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób”, co dowodzi choćby, jak istotną pozycję zajmowała i zajmuje rodzina zarówno w perspektywie psychologicznej, społecznej, jak i kulturowej czy ekonomicznej. Choć inne znane porzekadło mówi, że „ z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach”, nie jest to przecież regułą. Świadczy o tym wiele dzieł kultury, podejmujących tematykę rodzinną. Niebagatelny jest także zakres dziedzin naukowych, które przedmiotem swoich zainteresowań uczyniły rodzinę.
Współczesny i dawny obraz rodziny w literaturze, języku, kulturze, sztuce
Celem konferencji będzie poszerzenie i pogłębienie refleksji nad zjawiskami społecznymi, kulturowymi, politycznymi, językowymi oraz artystycznymi kreującymi obraz rodziny dawniej i dziś.
Tradycja, zwyczaj, obyczaj / Ogólnopolska konferencja naukowa
Słowa „tradycja”, „tradycyjność” pojawiają się w rozmaitych kontekstach i konfiguracjach. Niekiedy stanowią polityczny kapitał, innym razem determinują rodzinne powiązania, jeszcze innym odnoszą się do aspektów religijnych, a także folkloru czy historii. Tradycje są zbiorowe, ale bywają też indywidualne. Dotyczą zbiorowości, przekonań, wierzeń, stanowią oparcie w trudnych momentach dziejów ludzkości, choć czasem bywają postrzegane jako relikt, przedmiot czy zjawisko, przeciw któremu należy bądź wypada protestować.
Początki i końce
Początek i koniec to dwa najbardziej znamienne aspekty w perspektywie zbiorowej, historycznej czy doświadczeń jednostkowych. Niekiedy wydarzenia te mają charakter traumatyzujący, ale też sygnalizować mogą kwestie zgoła odmienne. Tym, co łączy początek i koniec jest nie tylko inicjalizacja i finalizacja określonych wydarzeń, przedsięwzięć, cywilizacji, kultur, istnień etc., lecz także pamięć o nich, funkcjonująca w obiegu globalnym lub tylko pamięci indywidualnej. Pamięć zresztą pozostaje – zwłaszcza, jak się wydaje, w dobie postprawdy – gwarantem tożsamościowej prawomocności świadectwa, także dziennikarskiego i reporterskiego, stającego przed niełatwym wyborem między sumiennym świadczeniem o zastanych faktach a potrzebą ich fikcjonalizacji dla potrzeb czytelniczych. Pamięć o początku i końcu jest wreszcie także i miejscem, stwarzającym przestrzeń do spotkań różnych czasów, różnych etnosów, różnych doświadczeń i różnych tożsamości.