Notatniki Aleksandra Wata – spiralna nielinearność zapisu

Charakter zapisu w notatnikach poety ma wielkie znaczenie dla całości jego dzieła. Są to z reguły zapiski ułożone nielinearnie, wiele z nich zawiera kilka wersji tekstowych, liczne zmiany, przekreślenia, poprawki, dopiski. Stronice notatników stają się w ten sposób pages performatives – stronicami pisania/czytania. Sposób zapisu notatek oddaje doskonale model myślenia i pracy twórczej pisarza. Analizy pozwolą na wyciągnięcie ważnych wniosków, które będą w przyszłości decydować o interpretacji tekstów Wata. Dlatego właśnie jest to projekt o zasadniczym i przełomowym znaczeniu w badaniach nad jego twórczością. Celem wtórnym, wynikającym z podstawowych założeń, jest gruntowne opracowanie i publikacja nieznanych dotychczas materiałów z archiwum Aleksandra Wata. Materiały te zostały odnalezione przez Adama Dziadka w archiwum poety, które znajduje się w Beinecke Rare Book and Manuscript Library w Yale University (New Haven, USA).

Najważniejszym efektem projektu ma być teoretyczne ujęcie fenomenu „spiralnej nielinearności zapisu” w rękopisach Aleksandra Wata oraz wpływu tego zjawiska na kształt całej twórczości Wata. Pozwoli to opracować nowy model lektury jego dzieł. Ponadto planowane jest wydanie publikacji wraz z komentarzami i szerokimi kontekstami notatników. Nowa edycja jest pomyślana tak, aby przyszli czytelnicy mogli się zapoznać zarówno z transkrypcjami, jak i oryginałami notatników.