Kazanie koronacyjne z 1717 roku. Komentarz – Edycja – Objaśnienia

Autor/Redaktor: Marek Skwara

Tom zawiera krytyczną edycję jednego z kazań, które towarzyszyły koronacji jasnogórskiego obrazu Najświętszej Marii Panny w roku 1717.

Awangardysta w teatrze. Wileńskie teatralia Józefa Maślińskiego

Autor/Redaktor: Mirosława Regina Kozłowska

Zamieszczone teatralia pochodzą z okresu wileńskiego działalności Józefa Maślińskiego.

Polsko-niemiecko-rosyjski słownik terminów lingwistycznych

Autor/Redaktor: Barbara Izabela Rodziewicz

Polsko-niemiecko-rosyjski słownik terminów lingwistycznych zawiera ponad 9000 terminologicznych jednostek – słów i grup wyrazowych pełniących funkcje nazewnictwa i specjalistycznych pojęć lingwistycznych.

Współczesny i dawny obraz rodziny w języku

Autor/Redaktor: Leonarda Mariak

Niniejsza monografia jest ostatnią z cyklu pracą zbiorową, która powstała dzięki współpracy Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Szczecińskiego oraz badaczy z rożnych ośrodków naukowych i kulturalnych z całej Polski.

Leksykalno-stylistyczne zjawiska w Trylogii i Krzyżakach Henryka Sienkiewicza

Autor/Redaktor: Leonarda Mariak

Tom studiów został poświęcony językowi Trylogii i Krzyżaków, czyli najważniejszym powieściom historycznym w dorobku pisarskim Sienkie­wicza.

Essays Commemorating Szmul Zygielbojm

Autor/Redaktor: Michael Fleming

This book brings together papers that were presented at a workshop in May 2018 to commemorate the seventy-fifth anniversary of Szmul Zygielbojm’s protest suicide. The workshop was organised at The Polish University Abroad within the framework of an ongoing seminar series on twentieth century Polish history.5 The volume opens with a message from Zygielbojm’s grandsons, Dr Arthur I. Zygielbaum and Paul S. Zygielbaum, to participants of the workshop (see p. 11), in which they highlight the continuing relevance of their grandfather’s sacrifice (Michael Fleming, Introduction).

Rzeczpospolita Domów V. Karczmy, Zajazdy, Gospody...

Autor/Redaktor: Krystyna Krawiec-Złotkowska

Naukowy dyskurs o karczmach, zajazdach, gospodach, kawiarniach, winiarniach, restauracjach, austeriach, hotelach, oberżach, schroniskach, a nawet garkuchniach i innych tego typu miejscach podjęty w roku 2014 zbiegł się z jubileuszem 180 rocznicy napisania Pana Tadeusza. Adam Mickiewicz pisanie naszego największego poematu narodowego zakończył bowiem 14 lutego 1834 roku. Tym samym kolejny tom poświęcony materii domostw Rzeczypospolitej wpisał się w upamiętnienie i obchody jubileuszu naszej epopei.

Poza rusofobią i rusofilią? Poglądy, postawy i realizacje w literaturze polskiej od XIX do XXI wieku

Autor/Redaktor: Elżbieta Mikiciuk, Katarzyna Pańczyk-Kozłowska, Tadeusz Krzysztof Sucharski

Prezentowana monografia to specyficzna kontynuacja refleksji badawczej zapoczątkowanej książką Między rusofobią a rusofilią. Postawy, poglądy i realizacje w literaturze polskiej od XIX do XXI wieku (Gdańsk 2016).

(Nie)smak w tekstach kultury XIX-XXI wieku

Książka udanie wpisuje się w coraz szerszy nurt opracowań, dla których osią, pretekstem i głównym tematem jest antropologicznie rozumiana kategoria „pożywienia” oraz związane z nią konotacje.

Homo capax, capax hominis. Z problematyki antropologicznej w późnej twórczości Adama Mickiewicza

Autor/Redaktor: Agnieszka Bednarek-Bohdziewicz

Tytuł Homo capax, capax hominis – odnoszący się do dwóch z trzech głównych idei zaczerpniętych z myśli poety – ma podpowiedzieć, że Mickiewiczowski projekt antropologii, o której mowa w podtytule, opiera się na teologii. By to wyeksponować, poddałam analizie jego twórczość z lat 30. i 40. XIX w. Są to głównie Zdania i uwagi (tworzone w latach 1833–1835, opublikowane w 1836 i 1844), które odczytuję jako świadectwo dróg duchowych Mickiewicza oraz wyłaniającej się z tych poetyckich przemyśleń jego rozwojowej religijności. To one są podstawowym materiałem, któremu się przyglądam i przez który patrzę na całokształt pracy twórczej polskiego romantyka. Uznaję je za zwieńczenie jego poszukiwań, ale i stylistyczny przełom, gdyż sposobem realizacji różnią się znacząco od innych utworów (formą zbliżone są do nich już tylko liryki lozańskie).