Redakcja „Napisu” z przyjemnością informuje o ukazaniu się online pierwszej części anglojęzycznej serii tłumaczeń „Inscription. An anthology 1” – opatrzonego wstępem wyboru 13 artykułów spośród 535 rozpraw, opublikowanych na łamach rocznika „Napis” w latach 1994–2021. Można je znaleźć na stronach Repozytorium Cyfrowego Instytutów Naukowych i „Napisu”.  

Najnowszy numer periodyku jest poświęcony odkrywaniu intymnego życia autorów wielu rodzajów egodokumentów, a także wątkom biograficznym utrwalonym w dziełach literackich.

Numer 16 czasopisma poświęcony jest biografiom Brunona Schulza (tym istniejącym i tym dopiero pomyślanym).

Książka poświęcona jest polskim lewicowym intelektualistkom, polityczkom i działaczkom, które po drugiej wojnie światowej współtworzyły projekt socjalistycznej modernizacji kraju i emancypacji kobiet. Jednocześnie dotyczy ona nieobecności komunistek – lub ich specyficznej obecności – w historii kobiet i ruchu kobiecego w Polsce. 

Monografia poświęcona została wyobrażeniom zoomorficznym w literaturze, koncentrując się na stworzeniach powszechnie określanych robakami i owadami. Przedstawienia zwierząt traktowane są tu jako motywy, symbole, znaki kulturowe (czasem pośredniczące w odczytaniu ludzkich losów), konstrukcje wyobraźni, elementy metafor, porównań i innych figur stylistycznych. Ponieważ cechą wyróżniającą takiego obrazowania jest powracanie, powtarzalność, duża częstotliwość występowania, dlatego wydaje się ono ważne i zasługujące na szczegółowe opracowanie. W literaturze granica między owadami a robakami nie jest tak wyraźna, jak w zoologii. Większość zwierząt potocznie zwanych „robakami” to larwalne postacie owadów. Zdarza się jednak, że nawet owad w stadium dojrzałym bywa nazywany „robakiem”. Wynika stąd konieczność uwzględnienia problemu nazewnictwa (w tekstach literackich ten sam bezkręgowiec może nosić różne nazwy — naukowe, zwyczajowe, ludowe, regionalne, wymyślone przez autora).

"Materiał zgromadzony przez Monikę Kaczor jest jedną z zalet opracowania, gdyż stanowi nie tylko podstawę do rozważań nad ważnymi, zaczerpniętymi z języka religijnego, pojęciami funkcjonującymi w przestrzeni publicznej, ale jednocześnie charakteryzuje uczestników sporów medialnych. [...]" (fragment recenzji prof. zw. dr. hab. Mariana Bugajskiego)