Artykuł / wywiad
XXI Dni Polonistyki na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wileńskiego: „Łączą nas Adam Mickiewicz i Czesław Miłosz”
W dniach 23-24 maja na Uniwersytecie Wileńskim po raz 21. odbyły się tradycyjne Dni Polonistyki. Pierwszego dnia uczestnicy i goście święta polonistycznego spotkali się na międzynarodowej konferencji studenckiej, w której wzięli udział doktoranci z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, a także studenci II i III roku polonistyki Uniwersytetu Wileńskiego i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Obrady poprzedził wykład prof. dra hab. Henryka Dudy poświęcony refleksji na temat tekstu Inwokacji do poematu A. Mickiewicza Pan Tadeusz i nawiązujący do 190. rocznicy wydania eposu narodowego. Rzecz znamienna, że w tym roku przypada 100. rocznica ukazania się drukiem pierwszego litewskiego przekładu tego dzieła.
Po konferencji odbyło się spotkanie z młodą pisarką Ewą Sobieniewską, autorką powieści historycznych Srebrne wrzeciono oraz Zaklęte lustro, których akcja toczy się m.in. w Wilnie w XVII i XIX wiekach. Fascynacja Wilnem i szerzej – Litwą rozpoczęła się przed ponad 10 laty, kiedy pani Ewa Pawełek (prawdziwe nazwisko pisarki) przez dwa semestry studiowała filologię polską na Uniwersytecie Wileńskim w ramach programu Erasmus+. Spotkanie na uniwersytecie było pierwszym spotkaniem Sobieniewskiej z czytelnikami poza granicami kraju. Jak zapowiedziała pisarka, już wkrótce ma się ukazać trzecia część jej cyklu powieści historycznych.
Z pisarką Ewą Sobieniewską
Na zakończenie imprezy Maciej Wilczyński z Krakowa wygłosił referat pt. Echa folkloru w twórczości polskich kompozytorów.
W dn. 24 maja uczestnicy Dni Polonistyki udali się na wycieczkę szlakiem stron rodzinnych Czesława Miłosza - w 20. rocznicę śmierci noblisty i 90. rocznicę ukończenia przez przyszłego noblistę studiów prawniczych na ówczesnym Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie (obecnie Uniwersytet Wileński). Na trasie wycieczki były:
Szetejnie dziadków Zygmunta Kunata i Józefy z Syruciów – miejsce urodzenia Cz. Miłosza. Przyszły poeta mieszkał tu w latach 1911-1914 oraz 1918-1920, opisał to miejsce w powieści Dolina Issy (jako dwór Ginie). Dawny dwór nie zachował się. W 1999 r. został odnowiony dawny spichlerz dworski, w którym obecnie mieści się Centrum Kulturalne im. Czesława Miłosza. Noblista odwiedził to miejsce w 1992 r., po 52-letniej przerwie, po raz ostatni był tu w 1999 r., własnoręcznie posadził dąb.
Świętobrość (parafia Opitołoki) w dawnym powiecie kiejdańskim, na wschodnim brzegu Niewiaży (powieściowej Issy). Poeta został ochrzczony w znajdującym się tu kościele Przemienienia Pańskiego. Obok kościoła pochowani są pradziadkowie Miłosza ze strony matki Szymon Syruć (1807-1871) i Eufrozyna z Kossakowskich (1815-1845). W pobliżu znajduje się też wzniesiony w 1938 r. pomnik ku czci powstańców, którzy zginęli w pobliżu 9 X 1863 r. w bitwie z wojskami carskimi.
Kiejdany (12 km od Szetejń) – dawna siedziba ewangelickiej linii rodu Radziwiłłów, uwieczniona m.in. w Potopie H. Sienkiewicz oraz w Dolinie Issy Cz. Miłosza i jego zbiorze esejów Szukanie ojczyzny. Miłosz został honorowym obywatelem tego miasta, ma tu swoją ulicę. Kiejdany są miastem wielokulturowym i wieloetnicznym. Od wieków mieszkali tu Litwini, Polacy, Żydzi, Rosjanie, przybyli ze Szkocji rzemieślnicy. Dzisiaj w Kiejdanach są świątynie różnych wyznań (kościoły katolickie i ewangelickie, dwie synagogi, cerkiew prawosławna).
Szetejnie, Centrum Kulturowe im. Cz. Miłosza
Szetejnie, przy dębie posadzonym przez Cz. Miłosza w 1999 r.
Organizatorem Dni Polonistyki było Centrum Polonistyczne Uniwersytetu Wileńskiego, natomiast partnerem – Instytut Polski w Wilnie.
Informacje
Zajmuje się literaturą polską XIX i początku XX w. oraz związkami polsko-litewskimi w tym okresie.
Uczestniczyła m.in. w projektach badawczych: Jan Karłowicz jako animator życia naukowego i kulturalnego przełomu XIX i XX w.; Słownik polskiej krytyki 1764-1918.
Autorka monografii W służbie ziemi ojczystej. Czesław Jankowski w życiu kulturalnym Wilna lat 1905-1929 (Kraków 2005) i ponad 50 artykułów w pracach zbiorowych i czasopismach naukowych w Polsce i na Litwie, współredaktorka książek: Funkcjonowanie języków i literatur na Litwie. Litewsko-polskie związki naukowe i kulturowe (Wilno 2014), Pasaże Hulewicza (Kraków 2017), Czesław Jankowski (1857-1929) – między „tutejszością“ a europejskością (Wilno 2018).
Zobacz także
XIX Dni Polonistyki na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wileńskiego
W dniach 19-20 maja br. na Uniwersytecie Wileńskim tradycyjnie odbyły się Dni Polonistyki.
Studenci polonistyki Uniwersytetu Wileńskiego z wizytą w Litewskiej Bibliotece Narodowej im. Martynasa Mažvydasa
Studenci IV roku Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wileńskiego w semestrze wiosennym mają możliwość pogłębiania swojej wiedzy podczas praktyk zawodowych. Mają oni do wyboru praktyki z takich dziedzin, jak: tłumaczenie i redagowanie tekstów, pedagogika (metodyka nauczania jęz. polskiego i literatury) oraz praktyka w bibliotece.
Majowe atrakcje w życiu akademickim polonistów Uniwersytetu Wileńskiego
Na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wileńskiego odbyły się tradycyjne XVI Dni Polonistyki. Podobnie jak dotychczas, na program święta polonistów złożyła się konferencja studencka (od 2012 roku mająca charakter międzynarodowy) oraz imprezy towarzyszące. Dni Polonistyki odbywały się w dniach 10-11 maja.
Wizyta studentów polonistyki rzymskiego Uniwersytetu Sapienza w Warszawie
Od 7 do 10 listopada włoscy studenci uczestniczący w projekcie NAWA promującym język polski przebywali w Warszawie, gdzie spotkali się z ukraińskimi kolegami z Uniwersytetu w Łucku i litewskimi kolegami z Uniwersytetu w Wilnie podczas warsztatów tłumaczenia literackiego i produkcji audiowizualnej. Zrealizowali także kilka podcastów i wideo, które wkrótce będą dostępne na blogu. Były to bardzo intensywne dni pracy, nauki, życia towarzyskiego i zwiedzania zabytków. Każdy uczestnik wybrał zdjęcie związane z chwilą lub miejscem, które zapisały się szczególnie w jego pamięci i napisał do niego komentarz. Mamy nadzieję, że powtórzymy to piękne doświadczenie w nadchodzących latach!