Romantyzm ziemi przechodów. Próby terytorialnej historii literatury

Elżbieta Dąbrowicz proponuje historię literatury romantyzmu odnoszącą konkretne teksty z epoki do świadomości geopolitycznej znaczących uczestników lokalnego i ponadlokalnego dyskursu publicznego na ziemiach tradycyjnie polskich, licząc od drugiej połowy XVIII do drugiej połowy XIX wieku. Romantyzm ziemi przechodów wpisuje się w szeroko pojęte badania z zakresu geopoetyki i nowego regionalizmu. Autorka koncentruje się m.in. na kategorii państwowości, niezwykle skomplikowanej, jeśli chodzi o zróżnicowaną terytorialnie sytuację polityczną, społeczną, gospodarczą, a także w odniesieniu do narodowej świadomości obywatelskiej. Podjęta za Maurycym Mochnackim metafora „ziemi przechodów” posłużyła jako klucz do zrozumienia jednostkowych i zbiorowych reakcji na fenomen „post-państwowości”, wyrażający się także poczuciem zachwiania ładu społecznego po rozbiorach oraz kongresie wiedeńskim.
Z recenzji dr hab. Ewy Szczeglackiej-Pawłowskiej