Tematem pracy doktorskiej jest twórczość prozatorska Mariusza Sieniewicza jednego z najciekawszych przedstawicieli "roczników siedemdziesiątych". Jej autor mierzy się z wyraźnie obecnymi w prozie Sieniewicza tendencjami profeministycznymi i "misyjnymi", za pomocą trzech niezwykle pojemnych kategorii: ciała, histerii i wyobraźni.