Статьи и интервью
- z
- 4
Продвигаемое
Недавно добавленные
Wiele twarzy Olimpiady Polonistycznej. Od pracy jednostek do ruchu środowiskowego
Pierwszą część rozmowy z laureatkami Olimpiady Literatury i Języka Polskiego z Litwy i Łotwy, które obrały drogę polonistyczną i obecnie pracują naukowo, zakończyliśmy wspomnieniem osób, które szczególnie zapadły naszym Rozmówczyniom w pamięć. Wspomnieliśmy nauczycieli, który odegrali kluczową rolę w inspirowaniu młodzieży do zgłębienia zagadnień polskiej literatury i kultury oraz języka polskiego. Rola nauczycieli jest szczególnie godna podkreślenia. Angażują się w pełni w przeprowadzenie swoich uczniów przez zawody olimpijskie, bez gwarancji, że młodzi ludzie odniosą w nich sukces i wybiorą dalej drogę polonistyczną. Znaczna część laureatów ukończyła polonistykę lub inne filologie, ale niektórzy wybrali ekonomię, nauki społeczne, prawo, stosunki międzynarodowe, nauki ścisłe. Nasuwa się pytanie: co udział w olimpiadzie daje młodym ludziom, którzy decydują się na podjęcie studiów na całkowicie innych kierunkach naukowych?
„Łączy nas więcej niż tylko wspomnienie olimpiady”. Od udziału w zawodach OLiJP do pracy naukowej
W Polsce Olimpiada Literatury i Języka Polskiego jest prowadzona od jesieni 1970 roku. Poza Polską – od jesieni 1989 roku: najpierw powstała na Litwie, potem we Lwowie, na Białorusi, na Łotwie, na całej Ukrainie, w Czechach, w Rumunii, w szkołach prowadzonych przez Ośrodek Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą (ORPEG). Gdyby policzyć uczestników, którzy przyjechali spoza Polski do Warszawy na zawody III stopnia, w marcu lub kwietniu każdego roku, byłaby to spora grupa: ponad 300 osób z Litwy, ponad 100 – z Łotwy, trochę więcej z Białorusi, około 200 z Ukrainy i mniejsze grupy z innych państw. Losy laureatów i finalistów spoza Polski potoczyły się bardzo różnie.
W pułapce niewyrażalności. Jak opowiedzieć o bólu i otworzyć się na rozmowę? Spotkanie z dr Beatą Koper
Punktem wyjścia do rozmowy jest książka dr Beaty Koper pt. Sublingualis. Problemy i poetyki dyskursu medycznego w literaturze polskiej po roku 1989, którą śmiało nazwać można przewodnikiem po tzw. dyskursie maladycznym. Sublingualis to termin zaczerpnięty ze słownika anatomii i farmakologii. Oznacza „podjęzykowy” i jest stosowany na opisanie sposobu przyjmowania lekarstwa. Tabletki podjęzykowe umieszcza się na dnie jamy ustnej i czeka na ich rozpuszczenie. Tytuł oddaje funkcjonowanie w literaturze i rzeczywistości dyskursu medycznego, który zbogaca nasz język, naszą mowę o nowe słownictwo, często zawłaszczając jednak całą narrację o doświadczeniu.
Na styku włoskich archiwów i humanistyki cyfrowej
Stefania Spinelli jest na drugim roku studiów doktoranckich w konsorcjum dwóch uczelni: w Genui i w Turynie. Jej projekt doktorski zakłada upowszechnienie i zbadanie dwóch polskich zbiorów zachowanych w Turynie, związanych z działalnością rodziny Bersano-Begey: Archiwum Begeya w Bibliotece Królewskiej oraz Biblioteki Kultury Polskiej im. Attilia Begeya przechowywanej na Uniwersytecie Turyńskim. W planach jest również stworzenie modelu cyfrowego wykorzystania wybranych materiałów pochodzących z XIX i XX wieku (takich jak rękopisy, korespondencja prywatna, dokumenty historyczne). Założenia swojego doktoratu zaprezentowała podczas jednego z zebrań Pracowni Literatury Romantyzmu w Instytucie Badań Literackich PAN. Pobyt w Warszawie był również okazją dla Marioli Wilczak do rozmowy z włoską polonistką.
Kilka słów o ... projekcie "Kobieca strona poezji, czyli przez wiersze do języka"
Projekt Kobieca strona poezji, czyli przez wiersze do języka dobiega końca. Jakie wspomnienia i przemyślenia budzi w związku z tym w kierowniczce projektu i w pełniących opiekę nad studentami wykładowczyniach i mentorkach z trzech uczelni, Uniwersytetu „La Sapienza” w Rzymie, Centrum Polonistycznego Uniwersytetu Wileńskiego i Wołyńskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Łesi Ukrainki w Łucku? Co z ich perspektywy jest największym osiągnięciem projektu i co było najtrudniejsze podczas jego realizacji? Oddajmy głos dyrektorce Stacji PAN w Rzymie, Agnieszce Stefaniak-Hrycko, dr Reginie Jakubėnas z Wilna, prof. Switłanie Suchariewej z Łucka i prof. Monice Woźniak z Rzymu.
Między językiem a medycyną. Marta Chojnacka-Kuraś o medycynie narracyjnej i humanistyce medycznej
W opowieści pacjenta kryje się diagnoza. Czyj głos przez niego przemawia? Jakie jest miejsce narracji w komunikacji między lekarzem i personelem medycznym a pacjentem i jego rodziną? Medycyna narracyjna to podejście, które pomaga w uzyskaniu odpowiedzi na te pytania i doskonaleniu naszych kompetencji komunikacyjnych. Odgrywa coraz większą rolę w systemach ochrony zdrowia na całym świecie (na Uniwersytecie Columbia stanowi już odrębny kierunek studiów, zob. Academics | Master's Degrees Narrative Medicine | Columbia University School of Professional Studies). Ma ona ogromny potencjał już dzięki temu, że uczy podmiotowego podejścia do pacjenta, zakładającego postawę uważności i szacunku do jego narracji o bólu, cierpieniu, o osobistym doświadczeniu.
Zjazd Konferencji Polonistyk Uniwersyteckich w Poznaniu - relacja
Tegoroczny zjazd Konferencji Polonistyk Uniwersyteckich uwydatnił jej szczególną rolę w środowisku: jako wspólnego głosu polonistów reprezentujących wszystkie uniwersytety w Polsce, uprawiających badania w dyscyplinach literaturoznawstwo, językoznawstwo oraz polonistyka. Nowe wyzwania związane z powołaniem dyscypliny polonistyka to tylko jeden z elementów trudnej organizacyjnie sytuacji, w której znalazło się środowisko polonistyczne. Wśród najistotniejszych dla środowiska tematów, podejmowanych podczas Zjazdu pojawiły się: kwestia ewaluacji czasopism, w których publikują literaturoznawcy, językoznawcy oraz poloniści prowadzący badania w ramach filologii narodowej, kształt reformy edukacyjnej w szkołach i możliwości pozyskania ze źródeł publicznych wsparcia finansowego dla Konkursu im. Profesora Czesława Zgorzelskiego. Gospodarzem tegorocznego wydarzenia był Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Humanistyka architektoniczna – studia podyplomowe i inne inicjatywy
O studiach podyplomowych Humanistyka architektoniczna, organizowanych przez Instytut Badań Literackich PAN i Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, z wykładowcami dr. Andrzejem Skalimowskim, kierownikiem Działu Naukowego NIAiU i dr Aleksandrą Wójtowicz, autorką programu i kierownikiem studiów z IBL PAN rozmawia redaktor naczelna "Biuletynu Polonistycznego" Mariola Wilczak.
Kilka słów o… „MiroForze”
Nakładem wydawnictwa Fundacji Terytoria Książki ukazał się czwarty tom rocznika "MiroFor". Ze współautorem publikacji, prof. Piotrem Sobolczykiem, rozmawia Mariola Wilczak.
Podcast jako forma komunikacji naukowej. Wstępne rozpoznanie
My, słuchacze i słuchaczki podcastów naukowych i upowszechniających naukę (choć można mieć uzasadnione wątpliwości, czy w przypadku podcastu są to kategorie rozłączne), jesteśmy głodni wiedzy. Szukamy racjonalnego i wspartego dowodami wyjaśnienia tego, co niewyjaśnione. Pragniemy czuć się kompetentni i świadomi zmian zachodzących w świecie, przełomów, szans na wyjście z kryzysów, dlatego słuchamy (dosłownie!) ekspertów i ekspertek.