Paris, Ladis, Paradis. Biografia polityczna Władysława Mickiewicza

Wzór nieznany. Stanisław Vincenz a muzyka jest próbą rekonstrukcji "filozofii muzyki" jednego z najbardziej oryginalnych prozaików polskich XX wieku. Urodzony w 1888 roku u podnóża Karpat Wschodnich, znany jako piewca Huculszczyzny, kojarzony z tematyką żydowską i górską, autor dziesiątków esejów poświęconych kulturze antycznej Grecji, Dantemu i literaturze europejskiej, przez całe życie był oddanym miłośnikiem muzyki. Był nie tylko wrażliwym melomanem, ale i oryginalnym myślicielem, który tematyce muzycznej poświęcił w swoim pisarstwie sporo miejsca. Aby zrekonstruować świat jego muzycznych odczuć i refleksji, autor książki korzystał ze wszystkich opublikowanych tekstów Vincenza, a także z bogatej literatury przedmiotu, niemal wszędzie znajdując interesujące wzmianki i tropy, które – o czym przekonuje w udokumentowanym wywodzie – ostatecznie złożyły się na spójną całość.

Nakładem prestiżowego Wydawnictwa Polskiej Akademii Umiejętności ukazała się w Krakowie monografia naukowa Debiuty Mickiewicza, debiuty romantyków. Studia w 200. rocznicę debiutu wieszcza: 1818-2018. Tom zredagowali prof. Jarosław Ławski (Uniwersytet w Białymstoku) i dr Łukasz Zabielski (Książnica Podlaska). 

Monografia poświęcona została wyobrażeniom zoomorficznym w literaturze, koncentrując się na stworzeniach powszechnie określanych robakami i owadami. Przedstawienia zwierząt traktowane są tu jako motywy, symbole, znaki kulturowe (czasem pośredniczące w odczytaniu ludzkich losów), konstrukcje wyobraźni, elementy metafor, porównań i innych figur stylistycznych. Ponieważ cechą wyróżniającą takiego obrazowania jest powracanie, powtarzalność, duża częstotliwość występowania, dlatego wydaje się ono ważne i zasługujące na szczegółowe opracowanie. W literaturze granica między owadami a robakami nie jest tak wyraźna, jak w zoologii. Większość zwierząt potocznie zwanych „robakami” to larwalne postacie owadów. Zdarza się jednak, że nawet owad w stadium dojrzałym bywa nazywany „robakiem”. Wynika stąd konieczność uwzględnienia problemu nazewnictwa (w tekstach literackich ten sam bezkręgowiec może nosić różne nazwy — naukowe, zwyczajowe, ludowe, regionalne, wymyślone przez autora).

Proponowana praca monograficzna dotyczy aktów artystycznych literatury polskiej, w swej wielowymiarowości i wieloideowości pełnych treści wiążących się z duchowością i postduchowością.