Кандидатская диссертация
„W gruncie rzeczy ma Rembek duszę nieśmiertelną”. Monografia Stanisława Rembeka
Tematem mojej pracy są życie i twórczość Stanisława Rembeka. Cel podjętych przeze mnie badań stanowi napisanie monografii pisarza, ukazującej jego biografię i dzieło na szerokim tle czasów, w których żył i tworzył.
Postać Rembeka, niemal nieobecna w refleksji literackiej – czy też, jak pisze Maciej Urbanowski, „źle obecna” – ze wszech miar zasługuje na przypomnienie, jako że obecnie jest on twórcą niedocenianym, nierzadko wręcz nieznanym. Twórczość jego, podejmująca głównie problematykę historyczną, była uznana, zanim epoka PRL-u skazała go na zapomnienie.
Istotnym elementem podjętych przeze mnie badań jest odtworzenie biografii Rembeka, która ma istotne znaczenie dla analizy i interpretacji jego twórczości ze względu na obecność elementów autobiograficznych w prozie pisarza.
Znaczącym źródłem wiedzy na temat światopoglądu Rembeka, jego widzenia historii są dzienniki z okresu wojny 1920 roku oraz II wojny światowej. Dominantą zapisów diarystycznych pisarza jest postawa naocznego świadectwa – występuje on w roli świadka opisywanych zdarzeń. W przypadku relacji z wojny polsko-bolszewickiej pisarz uczestniczy w walkach jako żołnierz, natomiast jeśli chodzi o II wojnę światową, to jest jej obserwatorem z punktu widzenia mieszkańca okupowanego kraju. Mamy zatem do czynienia z dwoma obrazami wojennych realiów, nakreślonymi w różnym czasie i z różnych perspektyw. Istotne dla badań dotyczących dzienników Rembeka są ustalenia poczynione przez Małgorzatę Czermińską oraz Pawła Rodaka, a także koncepcja Philippe’a Lejeune’a, podejmującego rozważania na temat dziennika jako gatunku wypowiedzi oraz formułującego koncepcję paktu autobiograficznego i paktu powieściowego.
Część pracy poświęconą twórczości historycznej Rembeka otwiera analiza utworu Przemoc i szabla. Powieść z XVIII wieku, poświęconego osobie Józefa Wybickiego i wydarzeniom poprzedzającym zawiązanie konfederacji barskiej. Istotną kwestią w przypadku tej powieści jest problem odwagi i walki o wolność.
Istotne dla całokształtu twórczości pisarza są utwory o powstaniu listopadowym – opublikowane w prasie opowiadanie Żołnierze Wielkiego Księcia oraz niewydana i pozostająca w rękopisie i maszynopisie powieść Wianek Malwiny.
Analiza utworów Rembeka dotyczących powstania styczniowego (Ballada o wzgardliwym wisielcu oraz dwie gawędy styczniowe, Dziecko, Światełko) w kontekście koncepcji Pauliny Małochleb pozwala na ukazanie aktualizującego znaczenia twórczości historycznej pisarza. Istotne jest również uwzględnienie kontekstu kulturowego twórczości styczniowej (Stefan Żeromski, Henryk Sienkiewicz, Artur Grottger, Maksymilian Gierymski).
Z kolei utwory poświęcone wojnie 1920 roku (Nagan; W polu – powieść uznana za arcydzieło literatury batalistycznej; Opuszczone działo – utwór niedokończony) oraz II wojnie światowej (opowiadania – częściowo niepublikowane; Wrzesień. Opowieść o 1939 roku – utwór nieukończony; Wyrok na Franciszka Kłosa; Ostatnia porażka (o powstaniu warszawskim) – utwór niedokończony) stanowią zapis osobistych doświadczeń Rembeka, jako że przeżycia wyniesione z obu tych wojen, będące kluczowymi doświadczeniami w biografii pisarza, stały się dla niego istotnym tworzywem twórczym.
Podjęte badania pozwolą na ukazanie spojrzenia Rembeka na historię oraz związku biografii pisarza z jego twórczością, silnie powiązaną z doświadczeniami dwóch wojen oraz osadzoną w przeszłości i podejmującą tematykę konfederacji barskiej, powstania listopadowego czy powstania styczniowego.
Информация
Смотреть также
Ciężar (nie)pamięci. Dyskurs traumy w narracjach wojennych trzeciego pokolenia
Tematem dysertacji jest analiza i interpretacja wybranych książek prozatorskich opublikowanych po 1989 roku przez pryzmat traumy i wiążących się z nią bolesnych wspomnień.
Podróże epistemologiczne, podróże metafizyczne.O wczesnych powieściach Samuela Becketta
Celem pracy jest dokonanie wieloaspektowego oglądu pierwszych czterech powieści Samuela Becketta ("Sen o kobietach pięknych i takich sobie", "Murphy", "Watt" i "Mercier i Camier") wraz z powiązanym z pierwszą z nich zbiorem opowiadań "More Pricks than Kicks". Praca składa się z czterech rozdziałów, w których omawiam każdą z czterech, będących jej zasadniczym przedmiotem powieści, w kolejności chronologicznej względem ich powstawania, albowiem chronologia ukazywania się powieści drukiem znacznie różni się od kolejności ich pisania.
"Dzieci" - ostatnia ukończona powieść Bolesława Prusa. Edycja krytyczna
Praca jest edycją krytyczną powieści Bolesława Prusa Dzieci, opublikowanej w formie książkowej w 1909 r. To pierwsze wydanie, które porządkuje kwestie związane z bogatą historią tekstu oraz jego różnymi, licznymi wersjami czy wręcz zmienionymi i uzupełnionymi wydaniami. Umożliwiła to głównie wnikliwa kwerenda i dotarcie do wszystkich przekazów, wydrukowanych za życia autora.
Polskie pisarki w Izraelu. Z zagadnień autobiografizmu w literaturze
Rozprawa zatytułowana "Polskie pisarki w Izraelu. Z zagadnień autobiografizmu w literaturze" poświęcona jest twórczości pisarek, które łączy podobieństwo biografii oraz tematyki podejmowanej w utworach Idy Fink, Haliny Aszkenazy-Engelhard, Haliny Birenbaum, Miriam Akavii, Irit Amiel, Marii Lewińskiej, Renaty Jabłońskiej i Violi Wein.