Человек
dr hab. Lidia Nepop-Ajdaczyć
W 1993 r. po ukończeniu szkoły średniej została studentką Wydziału Filologicznego Uniwersytetu imienia Tarasa Szewczenki w Kijowie (kierunek “języki i literatury słowiańskie: polonistyka”). W 1995 r. była na studiach semestralnych na Polonistyce Uniwersytetu Warszawskiego. W 1999 r. uzyskała dyplom magistra języka i literatury polskiej oraz języka i literatury ukraińskiej z wyróżnieniem. Jej praca magisterska była poświęcona polszczyźnie kresowej.
Od 1999 r. pracowała w Katedrze Filologii Słowiańskiej, a od dnia powstania Katedry Polonistyki (wrzesień 2000 r.) jako asystent, od 2005 r. jako docent tej katedry Instytutu Filologii Narodowego Uniwersytetu imienia Tarasa Szewczenki w Kijowie.
W 2003 r. obroniła rozprawę doktorską na temat „Słownictwo gwar polskich na terytorium obwodu Chmielnickiego i Żytomierskiego”. W 2004 r. na podstawie rozprawy ukazała się drukiem monografia.
W 2005 r. pracowała także jako starszy wykładowca Katedry Języków Obcych Akademii Dyplomatycznej przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych Ukrainy.
W latach 2002-2005 – także jako wykładowca języka polskiego Instytutu Stosunków Międzynarodowych Narodowego Uniwersytetu imienia Tarasa Szewczenki w Kijowie.
W 2007. roku przyznano jej tytuł naukowy docenta katedry polonistyki.
Od 2008 do 2018 (z przerwą w latach 2011-2017) odbywała studia habilitacyjne na Narodowym Uniwersytecie imienia Tarasa Szewczenki w Kijowie i pracowała nad rozprawą habilitacyjną nt. „Werbalizacja kodów konceptualnych w języku i etnokulturze polskiej (na materiale nominacji roślin)”.
Od września 2018 r. pracuje jako docent Katedry Językoznawstwa Ogólnego i Słowiańskiego Narodowego Uniwersytetu „Akademia Kijowsko-Mohylańska”.
W Katedrze Polonistyki prowadziła zajęcia z języka polskiego dla studentów I-VI lat studiów, a także z gramatyki opisowej współczesnego języka polskiego (fonetyki, morfologii, słowotwórstwa, leksykologii, składni), historii polskiego języka literackiego, gramatyki historycznej języka polskiego, historii leksykografii polskiej, metod badań językoznawczych i in.
W Katedrze Językoznawstwa Ogólnego i Słowiańskiego prowadzi zajęcia z języka polskiego na początkowym poziomie.
Trzykrotnie zostawała stypendystką Kasy imienia Józefa Mianowskiego Fundacji Popierania Nauki (2001, 2005, 2009 r.).
W latach 1999 –2018. wzięła udział w 64 międzynarodowych konferencjach naukowych w Ukrainie, Polsce i in.
Od 2004 r. jest członkiem Komisji Etnolingwistycznej Międzynarodowego Komitetu Slawistów.
Jest autorką ponad 80 prac naukowych, w tym 2 monografii i 2 pomocy dydaktycznych, współautorką tomu „Kwiaty” Słownika stereotypów i symboli ludowych (pod red. J. Bartmińskiego).