Artykuły i wywiady
- z
- 28
Promowane
Język wobec choroby, starości i zanikania. Medycyna humanistyczna jako szansa
Profesor Hanna Serkowska, literaturoznawczyni, italianistka, od ponad dekady zajmuje się medycyną narracyjną, związkami medycyny, zdrowia i choroby z literaturą i sztuką. Jest autorką m.in. książki Co z tą starością? O starości i chorobie w europejskiej literaturze i filmie (2018) oraz współredaktorką numeru „Tekstów Drugich” (1/2021) poświęconego medycynie narracyjnej. Jej najnowszy dorobek to projekty i publikacje poświęcone żałobie, eutanazji, a także depresji i jej obrazom w kulturze współczesnej. Co sprawiło, że Pani Profesor zainteresowała się tymi tematami? Jakie doświadczenia życiowe i lekturowe miały na to wpływ? Jak badaczka postrzega rozwój medycyny narracyjnej (czy też komunikacyjnej) w innych krajach oraz szanse na jej rozwój w Polsce? Czym są ageing studies (studia nad starzeniem się), których dotyczy wydana w 2018 roku książka Pani Profesor? Dlaczego stygmatyzuje się ludzi starych? Czy demencja zawsze musi być postrzegana jako strata i dlaczego potrzebujemy metafor, żeby mówić o chorobie? Jak można uczynić z choroby swoją własność? O tym wszystkim Profesor Hanna Serkowska opowiedziała dr Marcie Chojnackiej-Kuraś podczas rozmowy, której można wysłuchać w formie podcastu, a która od dziś dostępna jest również do lektury w nieco zmienionym kształcie.
Międzynarodowa wystawa „Ziemia Laudy. Co kryje kaseta Sienkiewicza” w Poniewieżu (Litwa)
24 października bieżącego roku w Miejskiej Galerii Sztuki w Poniewieżu została uroczyście otwarta międzynarodowa wystawa Ziemia Laudy. Co kryje kaseta Sienkiewicza – Liaudos žemė. Ką slepia Senkevičiaus dėžutė? Głównym artefaktem ekspozycji jest prezentowana po raz pierwszy na Litwie piękna szkatuła z XIX-wiecznymi zdjęciami Laudy utrwalonej na kartach Potopu, akwarelami malarza Romana Szwojnickiego i podpisami 152 mieszkańców regionu położonego nad Niewiażą i Laudą. Przed 125 laty – w roku 1900 – trafiła ona do rąk pisarza jako dowód uznania jego zasług na polu historycznego powieściopisarstwa podczas jubileuszu XXV-lecia pracy twórczej w Warszawie.
Dzisiaj wszyscy jesteśmy humanistami cyfrowymi. Spotkanie z Cezarym Rosińskim
Humanistyka i studia filologiczne coraz rzadziej kojarzone są wyłącznie z godzinami spędzonymi w bibliotece, z pracą przy świeczce i kałamarzu. Pracujemy dziś w innych realiach. Potrzebujemy zasobów cyfrowych, technologii, mocnych komputerów, dzięki którym możemy pracować z bazami danych czy ze sztuczną inteligencją.
Na marginesie obchodów 100-lecia brukselskiej polonistyki
Brukselska polonistyka właśnie obchodzi swoje stulecie. Uroczystości otwarcia miały miejsce w maju 2025 roku podczas uroczystej konferencji.
Ostatnio dodane
„Polska Bibliografia Literacka” - przewodnik po polskiej kulturze literackiej
Czy można w jednym miejscu zebrać niemal całą wiedzę na temat literatury powojennej Polski – od rodzimych książek, tłumaczeń literatury obcej, przez recenzje, aż po spektakle teatralne i programy telewizyjne? Tak! To wszystko można znaleźć w „Polskiej Bibliografii Literackiej” (PBL) – unikatowym projekcie dokumentalistycznym, który od prawie osiemdziesięciu lat gromadzi i porządkuje informacje o literaturze, kulturze i ich recepcji w naszym kraju oraz wspomaga badania literaturoznawcze.
Wiele twarzy Olimpiady Polonistycznej. Od pracy jednostek do ruchu środowiskowego
Pierwszą część rozmowy z laureatkami Olimpiady Literatury i Języka Polskiego z Litwy i Łotwy, które obrały drogę polonistyczną i obecnie pracują naukowo, zakończyliśmy wspomnieniem osób, które szczególnie zapadły naszym Rozmówczyniom w pamięć. Wspomnieliśmy nauczycieli, który odegrali kluczową rolę w inspirowaniu młodzieży do zgłębienia zagadnień polskiej literatury i kultury oraz języka polskiego. Rola nauczycieli jest szczególnie godna podkreślenia. Angażują się w pełni w przeprowadzenie swoich uczniów przez zawody olimpijskie, bez gwarancji, że młodzi ludzie odniosą w nich sukces i wybiorą dalej drogę polonistyczną. Znaczna część laureatów ukończyła polonistykę lub inne filologie, ale niektórzy wybrali ekonomię, nauki społeczne, prawo, stosunki międzynarodowe, nauki ścisłe. Nasuwa się pytanie: co udział w olimpiadzie daje młodym ludziom, którzy decydują się na podjęcie studiów na całkowicie innych kierunkach naukowych?
„Łączy nas więcej niż tylko wspomnienie olimpiady”. Od udziału w zawodach OLiJP do pracy naukowej
W Polsce Olimpiada Literatury i Języka Polskiego jest prowadzona od jesieni 1970 roku. Poza Polską – od jesieni 1989 roku: najpierw powstała na Litwie, potem we Lwowie, na Białorusi, na Łotwie, na całej Ukrainie, w Czechach, w Rumunii, w szkołach prowadzonych przez Ośrodek Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą (ORPEG). Gdyby policzyć uczestników, którzy przyjechali spoza Polski do Warszawy na zawody III stopnia, w marcu lub kwietniu każdego roku, byłaby to spora grupa: ponad 300 osób z Litwy, ponad 100 – z Łotwy, trochę więcej z Białorusi, około 200 z Ukrainy i mniejsze grupy z innych państw. Losy laureatów i finalistów spoza Polski potoczyły się bardzo różnie.
Literaturoznawstwo architektoniczne jako jeden z obszarów projektu „Polonistyka wobec wyzwań współczesnego świata”
Literaturoznawstwo architektoniczne jest ścieżką, kierunkiem postępowania, jaki może obrać badacz oferujący wyniki swoich badań innym sektorom przekształcającym przestrzeń miejską. Jest ono przekroczeniem granicy dyscyplin i dziedzin, propozycją wpływu społecznego o charakterze transgresyjnym, który może uobecnić się w postaci konkretnego projektu zagospodarowania przestrzeni. To od badacza zależy jaki cel obierze, prowadząc analizy poświęcone przestrzeni rzeczywistej i jej tekstowym reprezentacjom, to od przedstawicieli innych sektorów zależy czy zechcą wykorzystać wyniki badań humanistycznych i je wdrożyć w ramach procesu projektowego.
Polonistyki poza Europą: historia i perspektywy polonistyk w wybranych krajach Ameryki Łacińskiej i Azji Wschodniej
Proponowany artykuł ma na celu wskazanie genezy ośrodków polonistycznych funkcjonujących poza Europą, tj. w Ameryce Łacińskiej (ze szczególnym uwzględnieniem Brazylii i Argentyny) oraz w Azji Wschodniej (głównie w Japonii, Chinach i Korei Południowej), a także porównanie ich współczesnych wyzwań. Zaproponowany temat stanowi istotny wkład w rozwój projektu „Geopolonistyka”, ponieważ wynika z potrzeby refleksji nad charakterem i rolą polonistyk pozaeuropejskich, dostarcza pogłębionej analizy ich funkcjonowania w odległych i odmiennych kontekstach społeczno-kulturowych. Ujęcie to rozszerzy mapę światową ośrodków polonistycznych o instytucje rzadziej poruszane w publicznych dyskusjach nad studiami nad językiem i kulturą polską. Publikacja ta może w pewnym stopniu przyczynić się do integracji środowisk polonistycznych na świecie, wspierając główne założenia projektu „Geopolonistyka”. Może również stać się punktem wyjścia do dalszych badań nad globalnym zasięgiem i dynamiką polonistyk. Stanowi też odpowiedź na rosnące zainteresowanie badaniami nad polonistyką globalną, które rozwijają się w ramach polonistyki komparatystycznej czy glottodydaktyki.
Języki, reprezentacje i przekłady. Spotkanie z dr Katarzyną Ojrzyńską. [NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ I ZAANGAŻOWANIE #3]
Kulturowe studia o niepełnosprawności to temat naszej kolejnej rozmowy w serii Niepełnosprawność i zaangażowanie. Naszą gościnią jest dr Katarzyna Ojrzyńska, badaczka i tłumaczka, która rozwija ten nurt w Polsce, analizując rodzime teksty kultury i wprowadzając do obiegu kluczowe prace angloamerykańskich autorek i autorów.