Nowość wydawnicza
Diarystki: tekst i egzystencja
Przedmiotem zamieszczonych w książce Tatiany Czerskiej szkiców jest obszar twórczości diarystycznej kobiet, tworzących w XX wieku.
Dwudziestowieczna i najnowsza historia polskiej diarystyki zdaniem autorki domaga się koniecznego wypełnienia nazwiskami mniej spektakularnymi, wpisania w sieć powiązań także autorek mniej znanych, „niepozornych” lub niedostatecznie wypromowanych, z uwzględnieniem ich twórczości i biografii, takich jak Maria Kasprowiczowa, Zofia Stryjeńska, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Anna Iwaszkiewiczowa, Julia Hartwig, Krystyna Kofta, Jadwiga Stańczakowa. Podjęciu tematu towarzyszy też chęć spojrzenia na postawy i doświadczenia polskiego środowiska artystyczno-literackiego w XX wieku przez pryzmat ich zapisu w dziennikach kobiet.
Spis treści
Słowo wstępne
„Mieć własną, nie narzuconą mi duszę”. O Marii Kasprowiczowej i jej twórczości pozornie niepozornej
Zofia Stryjeńska - performerka siebie
„Nierozpoznanie siebie w tym życiu”. O Annie Iwaszkiewiczowej
„Kobieta wygląda jak jej macica - od niej wszystko zależy”. Zapiski i korespondencja Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej z okresu choroby
Starość (nie)wypowiedziana w późnej twórczości Julii Hartwig
Lektury i biblioteki w dziennikach pisarek (Anna Kowalska, Julia Hartwig, Krystyna Kofta)
Dąbrowska i Iwaszkiewicz. Na biegunach pola literackiego
Dzienniki podwójne, czyli o kanibalizmie w diarystyce (Michaił i Jelena Bułhakowowie, Jadwiga Stańczakowa i Miron Białoszewski)
Nota bibliograficzna
Summary
Indeks osób
Informacje
Zobacz także
ANNA MOSZYŃSKA LISTY Z PIRNY 1850
Autor/Redaktor: Emilia Kolinko
Druga z serii edycji „Archiwum Kobiet”. Listy i dzienniki Anny Moszyńskiej to unikatowe świadectwo trzydziestoletniej kobiety, która spędziła sześć miesięcy 1850 roku w zakładzie dla chorych umysłowo w Pirnie.
Między "Sterem" lwowskim i warszawskim. Działalność społeczna i publicystyczna Pauliny Kuczalskiej
Autor/Redaktor: Agata Dorota Zawiszewska
Zbiór szkiców zebranych w niniejszym tomie stanowi środkową część „trylogii” prezentującej aktywność „hetmanki” polskich sufrażystek Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit oraz skupionych wokół niej społeczniczek warszawskich, które na przełomie xix i xx wieku wykorzystywały emancypacyjne hasło równych praw „bez różnicy płci” dla kamuflowania innych rodzajów działalności, na przykład oświatowej, zawodowej, samopomocowej, spółdzielczej, narodowej
Architektki PRL-u. Komunistki, literatura i emancypancja kobiet w powojennej Polsce
Autor/Redaktor: Agnieszka Mrozik
Książka poświęcona jest polskim lewicowym intelektualistkom, polityczkom i działaczkom, które po drugiej wojnie światowej współtworzyły projekt socjalistycznej modernizacji kraju i emancypacji kobiet. Jednocześnie dotyczy ona nieobecności komunistek – lub ich specyficznej obecności – w historii kobiet i ruchu kobiecego w Polsce.
Polityki relacji w literaturze kobiet po 1945 roku, red. Aleksandra Grzemska, Inga Iwasiów
Autor/Redaktor:
Celem projektu było przeanalizowanie, jak na formowanie kapitału kulturowego i literackiego wpływają między innymi praktyki pisarskie, dominujące estetyki, obiegi krytyczne, trendy wydawnicze, ale także wymiany międzypokoleniowe, „terapeutyzacja” dyskursów publicznych i prywatnych, emocjonalność i afektywność w polach społecznych, wytwarzanie pamięci, współczesna klasowość, zanurzenie czy przemieszczenie podmiotu w relacji. Wszystko to bowiem znajduje odzwierciedlenie w literaturze kobiet: prozie, poezji, auto- i biografiach, eseistyce, literaturze faktu i literaturze popularnej.