Nowość wydawnicza
MIĘDZY WILNEM, URALEM I PETERSBURGIEM. Asymetrie kulturowe, transfer wiedzy i polityka w końcu XVIII i pierwszej połowie XIX wieku
Autorka: Monika Bednarczuk – literaturoznawczyni, badaczka związków polityki z literaturą, zwłaszcza w okresie międzywojennym, kultury przełomu XVIII i XIX wieku, intymistyki i pisarstwa kobiet, a w ostatnim czasie również nurtów i środowisk ezoterycznych w PRL.
Autorka książki zaprasza nas do podroży z ludźmi dobrze znanymi każdemu czytelnikowi mniej więcej obeznanemu z historią dawnego sławnego Uniwersytetu Wileńskiego. Wybrana przez nią mała grupka […] przedstawicieli kultury lat 1780–1850 otwiera nam nowe perspektywy na zmianę drogowskazów epoki. Ta piątka, w której znajdujemy zaskakująco różnorodne nazwiska: Georga Forstera, Gottfrieda E. Groddecka, Tomasza Zana, Jana Czeczota i Tadeusza Bułharyna, ma jeszcze dzięki talentowi Moniki Bednarczuk wiele do powiedzenia. Urok książki nie pochodzi tylko, rzecz jasna, z dobrego stylu Autorki, ale przede wszystkim z jej bogatego, nowatorskiego warsztatu badawczego, z którego wybijają się […] mało znane korespondencje, umiejętnie wykorzystywane i wpisane w kontekst europejskiej literatury i kultury. […] jak w soczewce Autorka potrafiła uchwycić, odmienne w przypadku każdej z opisywanych postaci, procesy przystosowania się do nowej sytuacji po wejściu wschodnich ziem I Rzeczypospolitej w obręb Cesarstwa Rosyjskiego. [z recenzji prof. Daniela Beauvois]
Proponowana tutaj konfiguracja nazwisk i problemów może się wydawać nieoczywista, zależało mi jednak na wydobyciu z cienia postaci drugoplanowych i spojrzeniu na nie z innej perspektywy niż ta, jaką przyjmowali moi poprzednicy i poprzedniczki na tym polu. […] Wszyscy bohaterowie tej książki musieli wypracowywać jakiś modus vivendi, negocjować swoją pozycję, czy to na Uniwersytecie Wileńskim […], czy to na rosyjskim rynku literackim […], w orenburskiej twierdzy […], czy też na białoruskiej prowincji w okresie polistopadowym […]. Bliższe przyjrzenie się rozmaitym aspektom wielojęzyczności oraz biografiom i wypowiedziom Forstera, Groddecka, Zana, Czeczota czy Bułharyna […] dopełnia naszą wiedzę o warunkach działania wileńskiego środowiska (około)akademickiego w ostatnich dekadach XVIII i pierwszych dziesięcioleciach XIX wieku, o mechanizmach procesów transferu nauki, o funkcjonowaniu sieci uczonych i ich komunikacji, o postawach przedstawicieli klasy umysłowej wobec imperialnej polityki rosyjskiej, wreszcie o postrzeganiu asymetrii kulturowych, politycznych i społecznych oraz reakcjach na nie.
[fragment Wprowadzenia]
Informacje
Zobacz także
Leksyka pola semantycznego „duchowość” w słownikach opisowych języka rosyjskiego końca XX wieku
Autor/Redaktor: Anna Rygorowicz-Kuźma
Rok wydania: 2021 Format: A5
Cnoty główne w dyskusjach publicznych
Autor/Redaktor: Monika Katarzyna Kaczor
Autorka stawia pytanie, o jakich cnotach mówią użytkownicy języka, kiedy dyskutują na temat moralności społecznej. „Trzeba zaznaczyć, że w dyskusjach słowo cnota prawie wcale nie występuje lub jest świadomie unikane przez biorących udział w debatach. Można również przypuszczać, że dyskutujący wiedzą, o czym mówią, gdy w swoich wypowiedziach nawiązują do trwałych sprawności moralnych osób, dobrych nawyków, których obecność lub potrzebę zauważają w przestrzeni społecznej. (…) Cnoty główne w dyskusjach publicznych zrodziły się z refleksji i bacznego śledzenia dyskusji publicznych, w których bierze się pod uwagę respektowanie lub pomijanie umiejętności, nawyku i dyspozycji do rozumnego czynienia dobra. W książce przywołuję programy telewizyjne, artykuły prasowe. Staram się nie oceniać ich, lecz jedynie za ich pomocą ukazuję dylematy, zalety moralne lub ich brak w dyskusjach, które mają charakter publiczny”. (fragment wstępu)
Wiktor Woroszylski, Zbigniew Żakiewicz: „Losy noszą nas różnymi drogami” Listy 1969-1996
Autor/Redaktor: Tatiana Adriana Czerska
Edycja korespondencji Wiktora Woroszylskiego i Zbigniewa Żakiewicz z lat 1969-1996.
Opowiedzieć niepełnosprawność. Wybrane problemy kulturowych reprezentacji niepełnosprawności
Autor/Redaktor: Klaudia Muca
Opowiadanie o doświadczeniu niepełnosprawności jest ważnym narzędziem emancypacji. Narracje niefikcjonalne, takie jak autobiografie, reportaże, autoetnografie czy eseje, to nie tylko przedstawienia indywidualnych doświadczeń autorów i autorek, lecz także źródła krytyki społecznej, wykorzystywane do wzmacniania ruchu na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami. Klaudia Muca przygląda się współczesnym działaniom emancypacyjnym na rzecz doświadczenia niepełnosprawności, realizowanym za pomocą narracji, uwzględniając ich kontekst społeczny, w tym takie zjawiska jak kryzys opieki, rozwój działań na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami i przemiany w strukturze współczesnego polskiego pola literackiego. Autorka zwraca również uwagę na międzynarodowy profil działań związanych z niepełnosprawnością i zestawia wybrane zdarzenia emancypacyjne, które pojawiły się w Polsce, z tymi, które zapoczątkowały rozwój ruchu na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami w krajach zachodnich. (Opis wydawcy)