Nowość wydawnicza
Regulacja Sektora Bankowego W Szwajcarii. Wpływ systemu demokracji bezpośredniej na regulację szwajcarskiego rynku finansowego
Najnowsza książka prof. Mirosława Matyi – kierownika Zakładu Kultury Politycznej i Badań nad Demokracją PUNO, w której analizuje proces regulacji sektora bankowego w Szwajcarii i jego uzależnienie od specyfiki szwajcarskiego systemu politycznego, opartego na demokracji bezpośredniej.
Proces regulacyjny sektora bankowego jest uzależniony od specyficznych cech szwajcarskiego systemu politycznego, opartego na instrumentach demokracji bezpośredniej i wysoko zaawansowanych rozwiązaniach federalistycznych, ograniczających szczególnie regulację odgórną. Głoszona w literaturze przedmiotu teza, że wpływ demokracji bezpośredniej na regulacje sektora bankowego w Szwajcarii praktycznie nie występuje, jest błędna. Analizując działanie szwajcarskiego sektora bankowego i procesy jego regulacji, należy, z jednej strony, wziąć pod uwagę znaczenie konstytucji, która powinna zawierać zapisy zapewniające podstawowe zasady regulujące sektor bankowy, a z drugiej strony – balans między regulacją odgórną a samoregulacją. Szwajcarska Rada Nadzoru Rynku Finansowego (FINMA) sprawuje funkcję regulatora, a jej zadaniem jest systematyczne poszukiwanie i stosowanie najlepszych rozwiązań regulujących rynek finansowy.
Informacje
Zobacz także
Modele wydawnicze dla otwartych monografii w humanistyce. Raport
Autor/Redaktor: Mateusz Franczak, Kinga Kamińska, Gabriela Manista, Marta Świetlik, Magdalena Wnuk
Raport przedstawia wyniki rozpoznania polskiego rynku humanistycznych publikacji, zwłaszcza monografii, w otwartym dostępie. Autorki i autorzy analizują potrzeby polskich wydawców naukowych, trendy w rozwoju wydawniczych polityk otwartościowych oraz wybrane otwarte modele publikacyjne.
„Swój urząd czynić”. Profil obywatelski twórczości Jana Kochanowskiego
Autor/Redaktor: Krystyna Płachcińska
Jan Kochanowski podejmował problematykę obywatelską nieprzerwanie w ciągu całej swej działalności pisarskiej, w wypowiedziach literackich różnorodnych gatunkowo, w nieustannym przeplocie języka polskiego i łacińskiego. Stale też wrośnięta ona była w podłoże idei stanowiących constans w jego poglądach: o wartości cnoty, umiaru i służby ojczyźnie, a więc pozostawała silnie osadzona w gruncie aksjologii i etyki. Paradoksalnie jedna odbywało się to równolegle do intensywnych działań gospodarczych poety, które ubogiego dziedzica połowy Czarnolasu uczyniły pod koniec życia człowiekiem niezwykle majętnym.
Krzysztof Puławski, Przetłumaczyć Irlandię
Autor/Redaktor:
Monografia K. Puławskiego Przetłumaczyć Irlandię dobrze wpisuje się we współczesne nurty polskiego przekładoznawstwa. Temat problemów przekładu aluzji językowych, obecny od pewnego czasu w dyskursie dyscypliny, wciąż wymaga starannego zbadania. Studium przypadku, jakiego dokonał Autor, analizując dogłębnie wybrane polskie przekłady utworów pisanych w Hiberno-English (lub z wyraźnym jego udziałem), jest próbą całościowego opisu teoretycznego i praktycznego tego zagadnienia. Próbą tym cenniejszą, że Autor omawia też własne przekłady i proponuje niebanalne rozwiązanie strategiczne dla przekładów tego typu, jakim jest melanż języków i stylów autorskich. Potencjalnymi odbiorcami pracy mogą być nie tylko specjaliści-przekładoznawcy, ale też studenci wydziałów filologicznych, uczący się sztuki tłumaczenia i czytelnicy zainteresowani przekładem lub literaturą irlandzką. Z recenzji prof. dr hab. Doroty Urbanek (UW) Z niecierpliwością oczekuję ukazania się tej monografii, wprowadzającej czytelnika w świat języka Hiberno-English i jego literackich realizacji. Polskiego czytelnika, podkreślmy, na ogół w ogóle nieświadomego istnienia takiego języka, jego bogactwa i szczególnych wyzwań, jakie stawia on przed tłumaczami. Wypełni ona z pewnością lukę w naszej wiedzy, a także posłuży jako cenne kompendium zainteresowanym przekładem literackim (także w praktyce), również z innych języków (głównie tzw. małych, peryferyjnych, czy odmian dialektalnych). Monografię rekomenduję do druku z pełnym przekonaniem, ufając, że (…) stanie się ona cenną pozycją, zarówno akademicką, jak i popularyzatorską, a to rzecz nieczęsto widziana na naszym rynku. Z recenzji dr hab. Joanny Pietrzak-Thébault, prof. UKSW
Leonarda Dacewicz, Jolanta Chomko, Robert Szymula,KSIĘGI METRYKALNE CHRZTÓW KOŚCIOŁA RZYMSKOKATOLICKIEGO DEKANATU BIAŁOSTOCKIEGO Z II POŁOWY XIX WIEKU TREŚĆ I STRUKTURA METR YK. ALFABETYCZNE SPISY IMIENNE
Autor/Redaktor:
Uwzględnione w badaniach księgi metrykalne chrztów stanowią polskie dziedzictwo historyczno kulturowe, źródło nazewnictwa osobowego, funkcjonującego od stuleci na pograniczu słowiańskiego Zachodu i Wschodu, i świadectwo zmian, jakie dokonywały się w zasobie własnych nazw osobowych badanego terenu w 2. połowie XIX i na początku XX wieku. O wartości badawczej tego typu źródeł stanowi stabilność zapisu elementów treści aktu metrykalnego, na¬syconych szczegółowymi informacjami, a także wysoki stopień wiarygodności tych zapisów. (...) Księgi metrykalne urodzeń (chrztów) są odpowiednimi źródłami do badań socjolingwistycznych nad imiennictwem osobowym danego terenu. Dokumenty te zawierają informacje o statusie społecznym dziecka i rodziców, jego pochodzeniu, wyznaniu, narodowości, pozwalają ustalić imiona przyniesione lub odziedziczone po rodzicach lub krewnych. Umożliwiają uchwycenie wielu czynników zarówno językowych, jak i pozajęzykowych, czyli historycznych, kulturowych, społecznych i politycznych. Pozwalają określić trwałość tradycyjnego systemu imienniczego, żywotność poszczególnych imion, a także zachodzące w nim zmiany. Stanowią bazę do opisu złożoności i wszystkich zależności rozwoju systemu imienniczego na terenie kulturowo i językowo mieszanym. Ujawnienie i analiza wpływów rosyjskiej kultury nazewniczej, czyli skutków funkcjonowania w okresie zaboru w polskim systemie antroponimicznym obcych elementów i wzorców nazewniczych, umożliwi przywrócenie pierwotnego brzmienia, czyli polskiej wersji, odnotowanych w księgach imion i nazwisk.