Rozprawa doktorska
Współczesne strategie w poetyce reklamy jako wyznaczniki jej możliwej autonomiczności. Próba ujęcia krytycznego
______________________
Streszczenie i tekst dysertacji jest dostępny w Repozytorium Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie pod adresem internetowym: http://rep.up.krakow.pl/xmlui/handle/11716/4342.
Informacje
Zobacz także
Strategie ironiczne w powieści młodopolskiej. Berent - Miciński - Brzozowski
Strategie ironiczne w powieści młodopolskiej. Berent - Miciński - Brzozowski
Strategie stylistyczne w "Dzienniku" Witolda Gombrowicza
Praca jest próbą rekonstrukcji stylu "Dziennika" Witolda Gombrowicza. Styl rozumiany jest tutaj jako zjawisko z pogranicza formy i treści, jako tryb przekładania się sposobu rozumienia i doświadczania świata przez pisarza na język. Autorka wyróżnia w "Dzienniku" cztery strategie tak rozumianego stylu: śmiech i niepowaga, fikcja (a właściwie auto-fikcja), prowokacja oraz dialog. Cztery części pracy zawierają pogłębione analizy każdej z tych strategii w oparciu o interpretacje wybranych fragmentów "Dziennika".
Sonet w polskiej poezji po 1956 roku
Praca biorąca udział w 1. edycji konkursu "Biuletynu Polonistycznego" Publikuj.dr (w załączniku) otrzymała wyróżnienie i nagrodę publiczności.
Obraz amerykańskiej kontrkultury lat sześćdziesiątych w Nowym Dziennikarstwie (Tom Wolfe, Norman Mailer, Joan Didion, Hunter S. Thompson)
Praca doktorska Obraz amerykańskiej kontrkultury lat sześćdziesiątych w Nowym Dziennikarstwie (Tom Wolfe, Norman Mailer, Joan Didion, Hunter S. Thompson) dąży do problematyzacji związków pomiędzy amerykańskim dziennikarstwem narracyjnym lat sześćdziesiątych, zwanym Nowym Dziennikarstwem a ówczesną kulturą protestu. Zetknięcie się tych dwóch sfer pozwala wyraźniej dostrzec rozmaite oblicza twórczych kontestacji czterech prezentowanych autorów, dalece wykraczających poza dążność do poszerzenia konwencji reportażu. Uczynienie kontrkultury kontekstem rozważań na temat Nowego Dziennikarstwa rozbudowuje instrumentarium metodologiczne o istotne obszary badawcze z zakresu gender, etniczności, studiów performatywnych, poetyki autorskiej autokreacji, geopoetyki, studiów nad kulturą popularną i mediami, tak, że możliwe staje się uchwycenie również pozadyskursywnych wymiarów tej twórczości, niezbędnych do pełniejszego rozumienia zjawiska kontestacji the sixties.