Wileńsko-krakowskie pasaże Witolda Hulewicza
W dniach 22-23 października na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wileńskiego odbyła się międzynarodowa konferencja naukowa poświęcona przypadającej w tym roku 120. rocznicy urodzin Witolda Hulewicza (1895-1941) – znanego w dwudziestoleciu międzywojennym poety, publicysty, tłumacza, krytyka literackiego i muzycznego. Organizatorami konferencji było Centrum Polonistyczne Uniwersytetu Wileńskiego, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Instytut Polski w Wilnie. Wzięło w niej udział 25 prelegentów z różnych ośrodków naukowych z kraju i za granicy (z Litwy, Polski i Francji).
Celem konferencji było przypomnienie różnych aspektów życia i twórczości tego niezwykłego, wszechstronnie uzdolnionego człowieka, wielkiego patrioty polskiego. Witold Hulewicz był synem ziemi wielkopolskiej (urodził się w 1895 r. jako poddany pruski), tu też rozpoczął swoją karierę literacką jako współpracownik „Zdroju” (1917), organu ekspresjonistów poznańskich, założonego przez Stanisława Przybyszewskiego oraz brata, Jerzego Hulewicza. Dalsze jego losy były związane z Warszawą, gdzie od 1922 roku m.in. popularyzował współczesną poezję niemiecką, w tym mało wtedy znanego Rainera Marii Rilkego, którego później poznał osobiście w Szwajcarii. Założył tu Instytut Wydawniczy „Aurion”. W Warszawie też zakończył swój krótki, ale jakże treściwy żywot. Jako kierownik działu literackiego Radia Polskiego (1935-1939) oraz wydawca pisma konspiracyjnego „Polska żyje”(1939-1941), został aresztowany przez gestapo. Po ciężkich torturach rozstrzelany na Pawiaku. w 1941 roku.
Informacje
Zobacz także
Zapomniane dziedzictwo kulturowe polskiej emigracji po roku 1939
Katedra Teorii Kultury i Sztuki KUL wraz ze Stowarzyszeniem Inicjatyw Naukowych ma zaszczyt zaprosić na interdyscyplinarną konferencję "Zapomniane dziedzictwo kulturowe polskiej emigracji po roku 1939". Wybuch II wojny światowej stał się ważną cezurą we współczesnej historii Polski. Wielu twórców zostało zmuszonych do wyjazdu z kraju i pozostania w różnych częściach świata. Ich losy i dokonania nie zawsze zdobyły rozgłos. Wprost przeciwnie. Wielu zostało zapomnianych, a ich spuścizna uległa zniszczeniu lub trafiła do archiwów, prywatnych zbiorów bądź mniej znanych muzeów. Również twórczość, która zdobyła uznanie, nie zawsze została dostatecznie opisana. Podejmowanie tej tematyki było utrudnione zarówno przez trwające po wojnie oddzielenie Polski od Zachodu jak też cenzurę w kraju. Do dziś jednak wiedza na ten temat zawiera wiele „białych plam”. Celem konferencji jest zatem ukazanie ważnego, a zarazem zapoznanego dziedzictwa polskiej kultury tworzonej na obczyźnie od II wojny światowej. Do udziału zapraszamy specjalistów z różnych dziedzin w tym a zwłaszcza kulturoznawców, historyków, historyków sztuki, filologów, antropologów, teatrologów, filmoznawców i medioznawców.
Białostockie "Kontrasty": historia – przekaz – recepcja
Zespół Badań Regionalnych Uniwersytetu w Białymstoku, Zakład Literatury Oświecenia i Romantyzmu Uniwersytetu w Białymstoku oraz Katedra Poetyki i Teorii Literatury Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie zapraszają do udziału w konferencji "Białostockie ‘Kontrasty’: historia – przekaz – recepcja", która odbędzie się w dniach 25–26 maja 2017r. na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu w Białymstoku.
„Będziemy przykładem innym, sobie samym chlubą” /Międzynarodowa Konferencja w 200. Rocznicę Powstania Towarzystwa Filomatów
Międzynarodowa Konferencja w 200. Rocznicę Powstania Towarzystwa Filomatów
Semantyka „rasy” w kulturze polskiej (1800-1939)
Instytut Nauk o Literaturze Polskiej i Zakład Historii Literatury Poromantycznej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach zapraszają na konferencję Semantyka „rasy” w kulturze polskiej (1800-1939).