Numer czasopisma
100 sekund do północy
Pojęcie przyszłości ma bogatą przeszłość. Ludzkość od zawsze próbowała ją przewidywać i kontrolować; wielu artystów i pisarzy poświeciło jej swoje dzieła, tworząc utopijne i dystopijne wizje jutra. Nasi przodkowie zwracali się do wyroczni, lub wpatrywali się w gwiazdy z nadzieją, że przyszłość zostanie im objawiona. Dziś dysponujemy zupełnie innymi środkami, aby projektować przyszłość według naszych pragnień, a mimo to stoimy bezradni w obliczu zupełnie bezprecedensowych zagrożeń.
Wypracowane przez lata modele nie sprawdziły się i wielu krytyków zwraca uwagę, że jest to między innymi spowodowane naszym pojmowaniem przyszłości jako czegoś jasnego, stabilnego i możliwego do przewidzenia. Nabierający wciąż rozpędu kryzys klimatyczny, powracająca groźba zagłady nuklearnej, niebezpieczeństwa wynikające z samej natury naszego zglobalizowanego świata, wszystko to sprawia, że według naukowców prowadzących tzw. Zegar Zagłady, którego wskazówki są obecnie ustawione na 23:58:20, koniec ludzkości jest bliższy i bardziej prawdopodobny niż kiedykolwiek wcześniej. Według Ziauddina Sardara żyjemy w czasach postnormalnych – epoce, którą charakteryzuje niepewność, gwałtowność zmian, nierozwiązywalne sprzeczności i zachowania chaotyczne. Dlatego naukowcy pracujący w obszarze studiów nad przyszłością proponują rozróżnienie między „future” – jedną przyszłością, a „futures” – mnogością potencjalnych scenariuszy przyszłości. Podążając za tą koncepcją, kolejny tom „Świata i Słowa” proponuje spojrzenie na różne koncepcje i manifestacje tego, co nazywamy przyszłością. Znajdą się w nim zarówno teksty wybitnych specjalistów zajmujących się przyszłością, takich jak Ziauddin Sardar, jak i tych naukowców, którzy wciąż postrzegają to pojęcie w bardziej tradycyjny sposób. Zapraszamy do refleksji nad przyszłością – dopóki jeszcze ją mamy.