"Dzieci" - ostatnia ukończona powieść Bolesława Prusa. Edycja krytyczna

Najważniejsze zadania tej pracy to przybliżenie czytelnikowi kontekstu epoki, a ponadto zaprezentowanie zmian dokonanych przez samego autora. Kontekst ów przybliżają m. in. przypisy merytoryczne, budowane z uwzględnieniem realiów kulturowych, wydarzeń i postaci historycznych, wreszcie strony językowej w charakterystycznej dla niej warstwie leksykalnej, semantycznej i stylistycznej etc.

Na całość rozprawy składa się wiele uzupełniających się elementów:

– wstęp z (ograniczoną) częścią interpretacyjną,

– komentarz edytorski z zestawionymi w tabeli przykładami zmian cenzuralnych w różnych wydaniach utworu (wszystkie te fragmenty, ostatecznie usunięte z powieści, zaznaczono odsyłaczem literowym wyróżnionym kolorem czerwonym w tekście i przytoczono w przypisach pod każdym z rozdziałów, co ułatwia ich lekturę dla zainteresowanych czytelników i organizuje przemieszczanie się po tekście w planowanej wersji elektronicznej),

– nota edytorska, zawierająca informacje o modernizacji pisowni czy też zachowaniu form wyrazów charakterystycznych dla wymowy autora oraz objaśnienie oznaczeń edytorskich użytych w przypisach i w tekście powieści (obrazujących zmiany autorskie, poprawki redakcyjne oraz oznaczenia tekstu pochodzące od edytora współczesnego),

– przypisy objaśniające o charakterze językowym i kontekstowym,

– przypisy edytorskie z odmianami kolejnych wersji tekstu (odesłania literowe w obrębie poszczególnych rozdziałów),

– informacje o omyłkach w numeracji odcinków i innych błędach redakcji i/ lub zecerów (zgromadzone w przejrzystej tabeli opatrzonej krótkim komentarzem),

– a także pre-tekst czyli notatki do powieści, rejestrujące proces powstawania koncepcji i planu powieści oraz jej artystycznej formy (odczytane z pozostawionych przez pisarza notatników różnej treści)

oraz aneks – prezentujący dwa poziomy tekstu – przed poprawkami i po autorskiej korekcie zachowanego maszynopisu na prawach autografu, co pozwoliło na ukazanie warsztatu pisarskiego Prusa.

Celem pracy było przygotowanie gruntu dla interpretatorów tak, by tekst mógł pomagać w samodzielnej interpretacji. Stąd starania o rzetelne opracowanie tekstu źródłowego na podstawie wszystkich istniejących materiałów zebranych w całości po to, aby, uzyskawszy pełną wersję powieści ze wskazaniem jej niedoskonałości, pokazać rytm, sposób i efekt pracy pisarza – od pomysłu, przez druk prasowy w odcinkach, zmiany autorskie i redakcyjne (prowadzące do powstania nowego, poszerzonego wydania) oraz ingerencje w tekst dokonane przez wzgląd na cenzurę, aż po publikację wydania książkowego.

Rozprawa to przede wszystkim próba znalezienia takiej metody prezentacji tekstu, która zachowa wszystkie informacje o jego historii, umożliwiając mu istnienie w teraźniejszości i w przyszłości.