Późny Kierkegaard (1847-1855)

I.
Projektowana książka o Kierkegaardzie uwzględnia jego myśl i pisarstwo w okresie 1847-1855, czyli od zakończenia tak zwanej estetycznej twórczości pseudonimowej, uwieńczonej monumentalnym dziełem Johannesa Climacusa-Kierkegaarda "Zamykające nienaukowe postscriptum" (1846), do przedśmiertnej publicystyki "Chwili" i poprzedzających lub towarzyszących jej pism.

Monografia wieloautorska "Późny Kierkegaard (1847-1855)", jak wskazuje już sam tytuł, pragnie wyjść poza nieźle dotąd zinterpretowaną pseudonimową twórczość duńskiego autora do roku 1847, podobnie jak też poza powstałe w tym samym okresie inne pisma, w tym różne Mowy (Taler), dziennik (Journalen) i liczne notatki (Papirer). Obiektem zainteresowania czyni natomiast dorobek pisarski z ostatniego, dziewięcioletniego okresu jego życia, stanowiący swego rodzaju epilog, kodę podsumowującą i zamykającą całość intensywnie przeżywanego życia oraz niezwykłego dorobku pisarskiego, niezmiennie fascynującego swą oryginalnością i odkrywczością.
Planowana publikacja Późny Kierkegaard (1847-1855) eksponuje – idąc zresztą w tym względzie za samym Kierkegaardem i jego autointerpretacją – zwrot religijny w jego myśli i pisarstwie po roku 1846, kontrastowany przez niego samego w autobiograficznej rozprawie Punkt widzenia na moją działalnośćpisarską z poprzedzającą ów zwrot tak zwaną fazą filozoficzno-estetyczną, wyrażoną w pismach: O pojęciu ironii, Albo-albo, Bojaźń i drżenie, Pojęcie lęku, Powtórzenie, Stadia na drodze życia, Okruchy filozoficzne czy Zamykające nienaukowe postscriptum, by wymienić tylko ważniejsze teksty.

Więcej informacji:/http://www.ptft.pl/