Polish Studies Newsletter

Article / interview

08.10.2022

(Nie)znani Wołyniacy: łucki artysta Łukasz Niewisiewicz

Dziś w rubryce #(nie)znani Wołyniacy - postać artysty, informacji o którym nie ma w źródłach ukraińskich. Jednak w Europie jego imię jest dobrze znane.

Chodzi o Łukasza Niewisiewicza (укр. Лукаш Нєвісєвіч). Z jego biografii dowiadujemy się, że urodził się 27 grudnia 1905 roku w Łucku. Wykształcenie podstawowe i średnie otrzymał w rodzinnym mieście. Informacji o rodzinie artysty w Łucku dotychczas nie udało się znaleźć.

Łukasz Niewisiewicz; źródło: Kroniki Lubarta, https://photo-lviv.in.ua/ne-vidomi-volyniany-khudozhnyk-z-lutska-lukash-nievisievich/

W roku 1930 Łukasz Niewisiewicz rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom tej prestiżowej instytucji edukacyjnej otrzymał w 1938 roku. Już podczas studiów w Krakowie zaprzyjaźnił się z artystami Zygmuntem Waliszewskim i Józefem Czapskim, którzy byli zwolennikami kapizmu (koloryzmu) w sztuce. Koloryzm jako nurt w sztuce polskiej pojawił się w XX wieku, była to tzw. polska odmiana postimpresjonizmu. Po II wojnie światowej koloryzm stał się wiodącym nurtem polskiej szkoły artystycznej, a jego doktryna estetyczna okazała się jedną z najbardziej wpływowych.

W czasie wojny Łukasz Niewisiewicz został powołany do wojska, zakończył wojnę w stopniu porucznika.

W 1945 roku osiedlił się w Szczecinie nad Odrą. Pierwszy wernisaż malarza odbył się w 1945 roku. W swoich pracach artysta zwracał szczególną uwagę na kolory i kształty.

W 1946 r. rozpoczął pracę jako nauczyciel rysunku i malarstwa w Szkole Sztuk Plastycznych w Szczecinie.

Łukasz Niewisiewicz: Błękitna kompozycjaWażne miejsce w twórczości autora zajmowało morze. Co roku Niewisiewicz podróżował nad Bałtyk w poszukiwaniu inspiracji do swoich prac. Był także jednym z organizatorów Warszawskiego Klubu Młodej Inteligencji i Artystów w 1947 roku. Idolem Łukasza był hiszpański artysta, malarz El Greco.

W latach 1949-1951 Łukasz Niewisiewicz mieszkał w stolicy Polski. Tam studiował anatomię dla artystów, renesans i barok.

8 kwietnia 1952 zawarł związek małżeński z Aldoną Teresą Sośniak. Rok później urodziła się ich córka Łucja.

W 1957 roku za swoje osiągnięcia malarz otrzymał stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki na wyjazd twórczy do Włoch.

W 1959 w poszukiwaniu inspiracji wyjechał do Paryża. Tam stworzył serię obrazów, które później były zaprezentowane na wystawie „Szkice paryskie”.

W 1962 roku Łukasz Niewisiewicz zdecydował się popłynąć statkiem „Kruszwica” do Afryki Zachodniej. Rejs trwał trzy miesiące, w ciągu których artysta stworzył nową kolekcję obrazów poświęconych Afryce.

Kolejne lata były dla niego bardzo owocne, brał udział w wielu plenerach, a także rezydencjach artystycznych.

Łukasz Niewisiewicz: Ludzie z buszuW ostatnich latach życia artysta aktywnie opracowywał tematy afrykańskie, w centrum jego obrazów znajdowała się postać kobiety. Jego warszawska wystawa „Europa i Afryka” okazała się prawdziwym sukcesem.

Łukasz Niewisiewicz zmarł 26 maja 1984 roku w Szczecinie i został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Centralnym.

W ciągu życia otrzymał wiele nagród i wyróżnień za swoją działalność artystyczną. Krytycy tak pisali o jego stylu: „Obrazy i wielkoformatowe prace inspirowane podróżami do Afryki Zachodniej, jej egzotyką, magią i symboliką tworzą indywidualną, przemyślaną formę twórczości malarza Łukasza Niewisiewicza”.

 

Autorka tekstu oryginalnego: Tetiana YACECHKO-BŁAŻENKO

Źródło: Kroniki Lubarta, https://photo-lviv.in.ua/ne-vidomi-volyniany-khudozhnyk-z-lutska-lukash-nievisievich/

 

 

Przetłumaczyła Nadiia Kryshtof, studentka I roku studiów magisterskich Wydziału Filologii i Dziennikarstwa Wołyńskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Łesi Ukrainki, uczestniczka projektu międzynarodowego „Geopolonistyka – wirtualny most między kulturami”.


logotypy instytucji uczestniczących w projekcie
Tłumaczeń dokonano w ramach projektu Geopolonistyka – wirtualny most pomiędzy kulturami”, finansowanego przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej (program "Promocja języka polskiego").

#Geopolonistyka

#GeopolonistycznyMost

See also

11.09.2022

Łuckie Gimnazjum imienia Kościuszki, czyli trzy projekty okazałego budownictwa

Historia placówek oświatowych w Łucku jest na swój sposób szczególna i interesująca, zwłaszcza jeśli chodzi o wielkie przekształcenia architektoniczne, które ukształtowały historyczną tkankę środowiska miejskiego. Najlepiej widać to na przykładzie najstarszych instytucji, takich jak Kolegium Jezuickie i Bractwo Łuckie. W mniejszym stopniu dotyczy to szkół XX wieku, choć w niektórych miejscach były one początkiem powstawania nowych osiedli.

10.09.2022

Ogród Jordanowski w Łucku. Niezwykły pomysł profesora ginekologii z 1930 roku

W 1930 roku w Łucku działał tzw. Ogród Jordanowski - popularna forma organizacji wypoczynku sportowego dla dzieci, młodzieży i wszystkich, którzy nie są obojętni na zdrowy tryb życia. Ogród został urządzony w pobliżu nowego toru rowerowego, który wkrótce przekształcił się w pełnoprawny stadion, obecny "Awangard".

24.10.2022

Kościół Świętych Piotra i Pawła

Budowę katedry Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łucku rozpoczęto w 1616 roku pod kierownictwem architekta Giacomo Briano, od 1627 budowę prowadzono pod nadzorem innego architekta – Macieja Maika, a w 1637 zakończono budowę kopuły kościoła. Budownictwem tej świątyni zajmował się zakon jezuitów, który wcześniej (w 1604) wybudował kolegium jezuickie. Kościół został konsekrowany w 1639 ku czci Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

21.05.2021

Kosmos pachnie ziemią. Gdańsk dla Białorusi

Instytut Kultury Miejskiej jest instytucją, która program działań literackich konstruuje wokół uniwersalnych wartości, ze szczególnym uwzględnieniem wolności. W Gdańsku pielęgnujemy postawę zgodnie z którą wolność i solidarność stanowią podstawę rozwoju, twórczości i wspólnoty. Jako ludzie solidaryzujemy się z Białorusinami i Białorusinkami, jako instytucja – z twórcami. Od 2020 roku staramy się wspierać białoruskich artystów, zapraszając ich do prezentacji swojej twórczości w Gdańsku oraz do udziału w programach rezydencjalnych. Jednym z działań jest też popularyzacja poezji białoruskich poetów i poetek. Nagrania z udziałem Uładzimiera Arłou, Julii Cimafiejewej, Artura Klinau, Maryji Martysiewicz, Dmitrija Strocewa i Ewy Wieżnawiec znajdziemy od 18 maja na YouTube festiwalu Europejski Poeta Wolności: https://www.youtube.com/poetawolnosci. Nie wolno nam być obojętnymi.  

We use cookie files to make the use of our website more convenient for our users. If you do not wish cookie files to be saved on your hard drive, please change the settings of your browser. Read about our cookie policy.