Doctoral thesis
Gabinet luster. Śmiech w twórczości Zbigniewa Herberta
Praca podejmuje temat humoru, satyry oraz groteski w twórczości Zbigniewa Herberta: ich genezy, odmian oraz funkcji. Analizowane są wiersze, proza, publicystyka oraz dramaty, które tematyzują lub implikują komizm. Elementem łączącym wszystkie wątki pracy jest śmiech rozumiany wieloaspektowo: jako fakt antropologiczny, programowana przez pisarza reakcja czytelnika, jednocześnie zaś jako reakcja samego pisarza na zjawiska świata realnego, manifestacja jego postawy wobec rzeczywistości. Śmiech jest tu pojmowany nie tylko w kategoriach wesołości lub rozbawienia - może być reakcją na smutek, odczucie grozy, tragizmu albo absurdu.
Początkowe rozdziały opisują rozważania o komizmie zawarte w publicystyce Herberta, interpretują śmiech jako motyw wielokrotnie pojawiający się w jego poezji, opisują bohaterów stworzonych przez poetę, których cechą wyróżniającą jest śmieszność. Kolejne rozdziały poświęcone są: różnorodności odmian i funkcjom komizmu językowego Herberta, interpretacji wierszy satyrycznych i tekstów pamfletowych oraz formom obecności, a także sposobom wykorzystania estetyki groteski przez autora Pana Cogito. W efekcie z pracy wyłania się postać humorysty i satyryka, który posługuje się śmiechem, aby opisać różnorodność i złożoność świata, jak również napiętnować jego nieprawości. Rozprawa ukazuje także uśmiech poety zafascynowanego słowem poetyckim, grającego z tradycją literacką oraz czytelnikiem.
Information
See also
Strategie stylistyczne w "Dzienniku" Witolda Gombrowicza
Praca jest próbą rekonstrukcji stylu "Dziennika" Witolda Gombrowicza. Styl rozumiany jest tutaj jako zjawisko z pogranicza formy i treści, jako tryb przekładania się sposobu rozumienia i doświadczania świata przez pisarza na język. Autorka wyróżnia w "Dzienniku" cztery strategie tak rozumianego stylu: śmiech i niepowaga, fikcja (a właściwie auto-fikcja), prowokacja oraz dialog. Cztery części pracy zawierają pogłębione analizy każdej z tych strategii w oparciu o interpretacje wybranych fragmentów "Dziennika".
Wykładniki spójności w tekstach pisanych przez obcokrajowców (na materiale egzaminów certyfikatowych z języka polskiego jako obcego)
Celem pracy jest analiza mechanizmów spójności językowej w tekstach pisanych przez obcokrajowców, którzy przystąpili do egzaminu certyfikatowego z języka polskiego jako obcego oraz klasyfikacja stosowanych przez cudzoziemców wykładników spójności tekstu. Założeniem rozprawy jest prześledzenie, w jaki sposób zmieniają się sposoby wiązania wyrażeń zdaniowych w zależności od poziomu znajomości języka oraz wskazanie najczęściej popełnianych przez cudzoziemców błędów powodujących naruszenie więzi spójnościowych.
Językowy obraz idei feministycznych w publicystyce prasowej
Celem pracy było przedstawienie językowego obrazu głównych idei feministycznych (wolności, równości i siostrzeństwa) oraz obrazu kobiety w feministycznej publicystyce prasowej. Zastosowana metodologia stanowiła połączenie analizy dyskursu oraz tzw. lubelskiej szkoły kognitywistyki. Materiałem badawczym były teksty zamieszczone w feministycznym kwartalniku "Zadra" z lat 2007-2011 oraz dane ze słowników języka polskiego.
Konwencje gatunkowe powieści kryminalnych Joanny Chmielewskiej w kontekstach kulturowych
Konwencje gatunkowe powieści kryminalnych Joanny Chmielewskiej w kontekstach kulturowych to pierwsza monografia dotycząca twórczości Joanny Chmielewskiej. Dysertacja ma charakter historycznoliteracki.