Kosmos, ciała niebieskie, wszechświat / ogólnopolska konferencja naukowa

Organizatorzy niniejszej konferencji chcieliby zachęcić do pochylenia się nad następującymi problemami: • Polskimi i zachodnimi typologiami gatunków fantastycznych (czyli zarówno fantasy, science fiction, jak i fantastyka grozy, w tym horror, i podobnie dalej); • Kanoniczności fantastyki i przewartościowania opozycji low i high fantasy; • Proliferacji gatunków i subgatunków fantastycznych; • Dominacji kategorii estetycznych w genologii fantastycznej (urban fantasy, dark fan-tasy, steampunk, post-apo, cyberpunk, dieselpunk etc.);  • Relacji tekstów reprezentujących nurty Nowej Fali SF i New Weird do korpusu klasycznej fantastyki; • Korzeni gatunkowych fantastyki (francuska marveilleux, anglosaski realizm fantastyczny czy niemiecki romantyzm); • Inkluzywności fantastyki grozy w kanonie fantastycznym; • Wzmożonej aktywności światotwórczej fantastów (tworzenie encyklopedii, kompendiów, podręczników, atlasów, grafik koncepcyjnych itp.); • Przekładalności konwencji fantastycznych na media pozaliterackie: filmy, gry wideo, komiksy, gry fabularne (w tym LARPy) i transmedia. 

Początek i koniec to dwa najbardziej znamienne aspekty w perspektywie zbiorowej, historycznej czy doświadczeń jednostkowych. Niekiedy wydarzenia te mają charakter traumatyzujący, ale też sygnalizować mogą kwestie zgoła odmienne. Tym, co łączy początek i koniec jest nie tylko inicjalizacja i finalizacja określonych wydarzeń, przedsięwzięć, cywilizacji, kultur, istnień etc., lecz także pamięć o nich, funkcjonująca w obiegu globalnym lub tylko pamięci indywidualnej. Pamięć zresztą pozostaje – zwłaszcza, jak się wydaje, w dobie postprawdy – gwarantem tożsamościowej prawomocności świadectwa, także dziennikarskiego i reporterskiego, stającego przed niełatwym wyborem między sumiennym świadczeniem o zastanych faktach a potrzebą ich fikcjonalizacji dla potrzeb czytelniczych. Pamięć o początku i końcu jest wreszcie także i miejscem, stwarzającym przestrzeń do spotkań różnych czasów, różnych etnosów, różnych doświadczeń i różnych tożsamości. 

„Kobieta”, „kobiecość” współcześnie pojmowane są w bardzo szerokim spektrum, mając do zaoferowania o wiele więcej niż tylko konotacje związane np. z przypisanymi rolami społecznymi, zestereotypizowanymi modelami zachować etc., co zdecydowanie skłania do wnikliwych studiów i analiz. Mówimy tutaj zarówno nachyleniu socjologicznym, psychologicznym, medycznym,  kulturoznawczym, ale i obyczajowym, a także językoznawczym, kulturowym, a również i tym w literaturze, sztuce filmowej itd. 

Kultura seriali, możliwości ich oglądania czy produkowania zmieniły się na przestrzeni lat w sposób dynamiczny i niezwykle interesujący. Pojawiające się nowe formuły produkcji i dy­strybucji seriali wpłynęły na ukształtowanie się nowych zjawisk dotyczących odbioru treści i wykształciły potrzebę tworzenia narracji dostosowanych – także tematycznie i w zakresie długości trwania – do nowoczesnego widza.