Pisane światłem. Fotografia – tekst i kontekst

Prezentowanemu numerowi „Sztuki Edycji” patronuje ukute specjalnie na tę okazję określenie – tekstografie, którego wieloznaczność i swego rodzaju nieukonstytuowanie wydają się jednak dobrze harmonizować z mnogością zagadnień i wątków, problemów i możliwości zwyczajowo wiązanych z domeną książki. Po przewrocie wizualnym kwestie funkcjonowania tekstu i obrazu w graficznej przestrzeni książki w oczach badaczy skomplikowały się i otworzył się przy tym szereg nowych, wartych naświetlenia problemów, a wcześniejsza waloryzacja kultury popularnej w badaniach humanistycznych przyniosła zainteresowanie takimi odmianami książek wizualno-tekstowych, jak komiks czy powieść graficzna. Coraz bardziej rośnie także świadomość znaczenia wizualności projektów typograficznych, czyli semantyki typografii (dla której być może odległym źródłem jest klasyczna już dziś refleksja Marshalla McLuhana o medium jako przekazie). Równocześnie jako wyzwanie wciąż przed badaczami stoją tradycyjne problemy edytorskie, dotyczące chociażby adekwatnego do czasów najnowszych wydawania tekstów dawnych czy też transformacji wielowiekowej spuścizny tekstowej na nośniki cyfrowe. Tego typu różnorodne zagadnienia stały się płaszczyzną dla ubiegłorocznej konferencji naukowej zatytułowanej „Tekstografie”.

Myślą przewodnią numeru jest namysł nad istotą poezji, jej formami podawczymi, a także motywiką i topiką różnorodnych wątków i tropów poetyckich obrazujących kwestie podmiotowości oraz poznania. Ciekawie rysuje się również refleksja genologiczna i poetologiczna.

Na łamach półrocznika „Witkacy!” publikowane są zarówno recenzowane rozprawy naukowe, artykuły o charakterze publicystyczno-popularyzatorskim i biograficznym oraz różnorodne teksty kultury inspirowane estetyką, sztuką czy życiem Witkacego.