Nowość wydawnicza
Płacz Antygony. O ludziach powstania styczniowego
Zbiór ośmiu szkiców Płacz Antygony dotyczy różnych narracji (z przeznaczenia fikcjonalnych i niefikcjonalnych) o insurgentach powstania styczniowego. Łączy je przede wszystkim próba wykorzystania prymarnych źródeł historycznych, tj. metryk – dokumentów autentycznych i surowych, w przekazie indyferentnych, jako materiału nie tyle pozwalającego na uznanie referencjalności wiedzy historycznej, ile organizujące go próby odkształcania (i demaskowania przez odsłonięcie mechanizmu) mitów lub modelowania biografii znanych dotąd jedynie w rudymentach. Stwarza się przez to niekiedy nowa narracja, alternatywna wobec poprzedniej (szkic o Marii Piotrowiczowej).
Bohaterkami większości tekstów są kobiety: piszące lub opisywane, mówiące swoim głosem lub cudzym słowem, Antygony szukające grobów braci i Amazonki walczące i ginące ja k mężczyźni, heroiny i westalki, gloryfikowane i postponowane.
Ze Wstępu
Choć znaczna część książki dotyczy marginaliów, odległych od spraw o znaczeniu przesądzają cym o losach narodu, ustalenie faktów ma kapitalne znaczenie – blokuje rozradzanie się mitów opartych na pogłoskach. Takie mity na dłuższą metę są społecznie szkodliwe. Książka ma szansę stać się podstawową lekturą ilustrującą proces światopoglądowego i kulturowego emancypowania się kobiety polskiej w XIX wieku: w stosunku do feministycznej orientacji w humanistyce stanowi rzadki przykład mówienia o rzeczach nowych bez ustawicznego przywoływania wytartych argumentów publicystycznych o widmie Kodeksu Napoleona nad światem polskiej kobiety w XX wieku.
Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Budrewicza
Spis treści
Spis treści
Uwagi wstępne 9
I. „O mogile twojej ptacy tylko wiedzą, a zna ją rosa polna, co przychodzi płakać nad samotnymi grobami”. Marii Konopnickiej wspominanie brata-powstańca 11
II. Insurekcja 1863 na Mohylewszczyźnie we wspomnieniach Marie Bonin (Deux années de séjour en Pologne) i Józefy Świętorzeckiej-Obiezierskiej (Męczeńskie lata) 19
III. „[…] grały rolę wielkich patriotek, lecz mnie się zdawało, że dlatego tylko były kurierkami, aby w swych urzędowych podróżach mogły łatwiej znaleźć jakiego konkurenta” – konstrukty patriarchalne w pamiętnikach Józefa Ożegalskiego i Feliksa Riedla 29
IV. Odkształcanie mitu. O Marii z Rogolińskich Piotrowiczowej 41
V. Kamień na szaniec. Jan Paweł Gadomski 71
VI. Wspomnienie o księdzu Janie Chyliczkowskim 77
VII. „[…] płacz Antygony, co szuka swojego brata” – Dramat bez nazwy jako martyrologia Platerów 83
VIII. Od prywatnej strony. Patriotyzm i powstanie styczniowe na lekcjach języka polskiego 123
Indeks osób 131
Bibliografia (wybór) 139
Spis ilustracji 145
Informacje
Zobacz także
Diarystki: tekst i egzystencja
Autor/Redaktor: Tatiana Adriana Czerska
Przedmiotem zamieszczonych w książce Tatiany Czerskiej szkiców jest obszar twórczości diarystycznej kobiet, tworzących w XX wieku.
MiroFor 2024 / tom 4: „Co już. Co jeszcze”
Autor/Redaktor: Joanna Niżyńska, Adam Zbigniew Poprawa, Piotr Sobolczyk
"MiroFor": ma perFormować: esejem, odkryciem z archiwów, dialogiem, prozą, wierszem, krytyką. Być Forum, platFormą i semaForem dla wszystkiego, co Białoszewskie w literaturze, sztuce i kulturze. Czwarty tom „MiroFora” poświęcony jest przede wszystkim Pamiętnikowi z powstania warszawskiego.
"Ster" pod redakcją Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit Lwów 1895–1897, oprac. Agata Zawiszewska
Autor/Redaktor:
Monografia czasopisma "Ster"
PORADNIK: JAK MÓWIĆ I PISAĆ O GRUPACH NARAŻONYCH NA DYSKRYMINACJĘ Etyka języka i odpowiedzialna komunikacja
Autor/Redaktor:
Poradnik dla osób, które chcą pisać i mówić o grupach narażonych na dyskryminację w sposób trafny, inkluzywny i niepowielający stereotypów.