Nowość wydawnicza
Teatr w Słupsku. Historie (o)powiedziane
Monografia Teatr w Słupsku. Historie (o)powiedziane koncentruje się na zagadnieniach teatru lokalnego, na który spojrzę przez pryzmat dwóch zredefiniowanych współcześnie pojęć. Pierwszym z nich pozostaje „teatr”, określany jako zmienna historycznie i kulturowo praktyka artystyczna stanowiąca punkt wyjścia do badania określonej rzeczywistości kulturowej (Dariusz Kosiński).
Drugim jest „geoprzestrzeń” związana w istotny sposób z tożsamością kulturową konkretnego obszaru historyczno-geograficznego (Elżbieta Rybicka). Na styku obu kategorii – w moim rozumieniu – powinny sytuować się badania nad teatrem lokalnym i jego osiągnięciami, zjawiskiem ściśle łączącym się z daną geoprzestrzenią.
Teatr w Słupsku. Historie (o)powiedziane to czwarta odsłona historii słupskiego teatru, po dwóch autorskich monografiach Dzieje teatru w Słupsku 1945-2008. Zarys historyczno-dokumentacyjny (Słupsk 2009) i Teatr w Słupsku. Instytucja artystyczna (Słupsk 2012) oraz pracy zbiorowej Teatr w Słupsku. Przedstawienia (red. A. Sobiecka, Słupsk 2014). To zarazem dokument ewolucji pojęć i nowych strategii badawczych przenikających do mojego myślenia o działaniach kulturowych oraz dokonaniach teatralnych skoncentrowanych wokół zjawiska teatru lokalnego. Najbardziej pasjonująca w jego badaniu wydaje się możliwość patrzenia na historię i migotliwie zmieniający się status teatru lokalnego, zależny w znacznym stopniu zarówno od przeobrażeń współczesnego życia teatralnego, jak i nowych metodologii wkraczających do badań literaturoznawczych oraz teatralnych. Dzięki tym przeobrażeniom „teatr” rzeczywiście może być postrzegany – i tym samym badany – jako zmienna historycznie i kulturowo praktyka artystyczna, stanowiąca punkt wyjścia do
badania „lokalnej” rzeczywistości kulturowej.
(Ze Wstępu)
Spis treści
Spis treści
Od teatru na prowincji po teatr lokalny – potrzeba ewolucji pojęć (tytułem wstępu)
Historie (o)powiedziane ... dawne
- Pionierzy działań teatralnych – Tadeusz Byrski i Bronisław Skąpski
- Natalia Gołębska w przestrzeni teatralnej Słupska
- Wokół Szekspira – znaki zapytania
- Mickiewicz i dramat romantyczny
Historie (o)powiedziane ... nowe i najnowsze
- Teatr w przestrzeni miasta a formy teatru lokalnego
- Geografia wyobrażona regionu w przedstawieniu teatralnym
- Teatralne remiksowanie historii jako wariant historii lokalnych
- Tożsamość transgraniczna (wariant teatralny)
Bibliografia
Wykaz pierwodruków
Summary
Spis ilustracji
Indeks nazwisk
Informacje
Zobacz także
Krytyka teatralna i krytycy. Studia o krytyce drugiej połowy XIX i początku XX wieku
Autor/Redaktor: Sobiecka Anna
Monografia zatytułowana Krytyka teatralna i krytycy. Studia o krytyce drugiej połowy XIX i początku XX wieku wpisuje się w kierunki poszukiwań typowe dla najnowszych badań krytycznoteatralnych. Na pracę składają się artykuły oraz omówienia dwóch autorek poświęcone wybranym przedstawicielom i zjawiskom należącym do nurtu polskiej krytyki teatralnej drugiej połowy XIX oraz pierwszych dekad XX wieku, będące efektem kilkuletnich poszukiwań indywidualnych. Uzupełnieniem obserwacji pozostaje wybór tekstów źródłowych związany bezpośrednio z omawianymi krytykami bądź tematami. Charakterystyka czołowych oraz mniej znanych krytyków i recenzentów ośrodków teatralnych – warszawskiego, krakowskiego, lwowskiego – stanowi zarazem próbę odpowiedzi na pytanie o kondycję polskiej krytyki teatralnej omawianego okresu, a także wgląd w polską myśl krytycznoteatralną przełomu XIX i XX stulecia. (Fragment Wstępu)
Krytyka teatralna i krytycy. Studia o krytyce drugiej połowy XIX i początku XX wieku
Autor/Redaktor: Sobiecka Anna, Anna Renata Podstawka
Monografia zatytułowana Krytyka teatralna i krytycy. Studia o krytyce drugiej połowy XIX i początku XX wieku wpisuje się w kierunki poszukiwań typowe dla najnowszych badań krytycznoteatralnych.
WIELKIE POMORZE. WOJNA I POKÓJ
Autor/Redaktor: Daniel Kalinowski
Ponownie stajemy dziś przed fenomenem kulturowym Wielkiego Pomorza. Po namyśle nad kwestiami omówionymi w opracowaniach: Mit i literatura (2009), Tożsamość i wielokulturowość (2011), Kultura i sztuka (2013), Wierzenia i religie (2015), Społecznoci i narody (2017), zastanawiamy się dzisiaj nad biegunowo wywołanymi hasłami: Wojna i pokój.
Ogród Sztuk. Maska
Autor/Redaktor:
Fenomen maski, nacechowany niezwykłym bogactwem znaczeń, funkcji i form kulturowych, wpisuje się w wielogłosowy dyskurs różnych nauk i metodologii.