Nowość wydawnicza
Wielkie Pomorze. Gryfici oraz ich dziedzictwo
Międzynarodowe Konfrontacje Kulturowe „Wielkie Pomorze“ zawierają w sobie cykliczne interdyscyplinarne sympozjum, podczas którego podejmowana jest problematyka tożsamości kulturowej, regionalnej i narodowej. Pierwsza edycja Konfrontacji poświęcona była problematyce mitu przestrzeni Pomorza (2007), druga tożsamości kulturowej (2009), trzecia nakreśleniu najciekawszych ośrodków pomorskiej kultury artystycznej (2011), czwarta problematyce konfesji religijnej mieszkańców Pomorza (2013). Piąta określała zjawiska socjologiczno-literackie, które wyrażane były w artystycznych aktach poszczególnych etnosów (2015), szósta dotyczyła pomorskiej problematyki konfliktów i wojen oraz zawieranych ugód i pokojów (2017). Siódma edycja Konfrontacji (w 2019 r.) poświęcona była Gryfitom i stworzonemu przez nich Księstwu Pomorskiemu.
Podejmowanie tego tematu w słupskim kręgu akademickim najpierw w formie dyskusji, potem zaś wypowiedzi artykułowych, wiąże się z chęcią przedstawienia tak historii, jak i dziedzictwa Gryfitów z różnych perspektyw badawczych i z odmiennych kulturowo punktów widzenia. Owe różnice wynikają przede wszystkim z akcentowania polskiego, niemieckiego, kaszubskiego, czy też szwedzkiego medium językowego, przedstawiającego poszczególne wydarzenia, ludzi i procesy. Najbardziej w niniejszym tomie interesują nas Gryfici widziani z polskiej perspektywy, ich otoczenie społeczno-polityczne oraz kulturowo-językowe, przy czym ukazujemy skomplikowane relacje nie tylko na terytorium Księstwa Pomorskiego, które stworzyła ta rodzima dynastia, ale niekiedy także w przestrzeni pomiędzy ujściem Wisły a rzeką Reknitz. A zatem nawiązujemy do koncepcji Wielkiego Pomorza, sformułowanej wiele lat temu przez Gerarda Labudę. Ponadto, opisując znaczenie i dziedzictwo Gryfitów, ukazujemy wybranych wybitnych przedstawicieli tego rodu, nadających ton stylu myślenia nie tylko na Pomorzu, ale i na dworach królewskich oraz książęcych Europy. Nie mamy ambicji, aby zająć się wszystkimi okresami istnienia Gryfitów, lecz wywołanie choć kilku władców z tego rodu ma na celu wskazać szczególnie wyraziste postacie i zachęcić do dalszych, bardziej kompletnych rozważań, być może nie tylko na forum polskim, ale i w wymiarze międzynarodowym. (Ze Wstępu).
Informacje
Zobacz także
WIELKIE POMORZE. WOJNA I POKÓJ
Autor/Redaktor: Daniel Kalinowski
Ponownie stajemy dziś przed fenomenem kulturowym Wielkiego Pomorza. Po namyśle nad kwestiami omówionymi w opracowaniach: Mit i literatura (2009), Tożsamość i wielokulturowość (2011), Kultura i sztuka (2013), Wierzenia i religie (2015), Społecznoci i narody (2017), zastanawiamy się dzisiaj nad biegunowo wywołanymi hasłami: Wojna i pokój.
Literatura a polityka. Casus Pomorza i Kaszub
Autor/Redaktor: Daniel Kalinowski
Literatura a polityka. Casus Pomorza i Kaszub, red. Daniel Kalinowski Co to jest literatura, co zaś nazywamy polityką? Od odpowiedzi na takie właśnie pytania należy rozpocząć, zanim przyjdzie rozpatrywać bardziej szczegółowe kwestie… Odpowiedzi łatwych tutaj nie będzie, ponieważ pod definicją „literatura” może się kryć tak twórczość fikcjonalna, jak i pamiętniki, tak wysublimowane przykłady tropów stylistycznych, jak i najprostsze komunikaty tekstów publicystycznych. Podobnie jest w przypadku terminu „polityka”, który w swej semantycznej rozpiętości może odsyłać do bardzo namacalnych efektów sprawowania władzy, może wszakże być bardziej metaforyczny i odnosić się do ogólnie sformułowanego projektu wieloletnich działań np. w przestrzeni kultury.
Wielkie Pomorze. Społeczności i narody
Autor/Redaktor: Daniel Kalinowski, Adela Kuik-Kalinowska
W zasadniczym celu książka niniejsza ma ukazać w najważniejszych punktach skomplikowane relacje społeczno-etniczne Pomorza (w sensie terytorialnym istniejących w dzisiejszej polskiej i niemieckiej organizacji państwowej), dostrzegane głównie w zjawiskach literackich i historycznych.
Wincenty Lutosławski i literatura. Studia
Autor/Redaktor:
Praca zbiorowa pod red. prof. Jarosława Ławskiego to imponująca i ważna księga. Przede wszystkim dlatego, że ożywia obecność spuścizny niezwykłej postaci, jaką był wybitny filozof, ale też wychowawca i pedagog - Wincenty Lutosławski. Zapomniany nieco w kraju ojczystym dzięki inicjatywie prof. Ławskiego zostaje przypomniany. A to przypomnienie wybrzmiewa mocno, szerokim łukiem ogarniając myśl filozoficzną i pedagogiczną, biografię oraz związki z literaturą i teatrem jednego z najwybitniejszych badaczy Platona. Ważna ta księga jest też i dlatego, że otwiera dotąd niedostrzegane perspektywy badawcze; inspiruje także do dalszych studiów nad spuścizną W. Lutosławskiego. Lektura tej księgi okazuje się owocna dla literaturoznawców, ale też niewątpliwie dla historyków, w tym też historyków idei oraz filozofii, ukazując różne, dla wielu nieznane konteksty twórczości i aktywności społecznej W. Lutosławskiego. Z recenzji prof. Edwarda Jakiela (UG) Zaletą książki jest to, że nie ogranicza się tylko do sfery idei, ale zawiera też rozdział poświęcony biografii rodu Lutosławskich. Traktuje o tym rozdział III, Losy, biografie. Tomasz Szymański w swoim artykule przedstawia historię rodu Lutosławskich, akcentując wkład jego przedstawicieli do kultury, religii, polityki, gospodarki, techniki. Omówiony też jest w nim swoisty etos rodu Lutosławskich. Interesujący jest artykuł Cristiny González Caizán, która przedstawia relacje pomiędzy filozofem a jego pierwszą żoną Sofią na podstawie korespondencji z hiszpańskim filozofem Francisco Ginerem de los Rios. Jest to cenny materiał biograficzny, pozwalający odtworzyć zmienne koleje tego małżeństwa. Z recenzji prof. Adama Sawickiego (UP im. KEN, Kraków)