Sacrum i Profanum – pokazać niewidzialne

Celem dysertacji jest zbadanie kwestii sacrum w literaturze czarnego romantyzmu. Zawarta w tytule "dwoistość" odnosi się zarówno co do rozróżnienia na dobre i złe sacrum, ale także na to związane z religią chrześcijańską oraz sacrum pogańskie. Kategoria sacrum badana jest w tekstach XIX-wiecznych, zaliczanych do czarnej odmiany romantyzmu. W pracy zostało przyjęte zawężenie materiału badawczego do utworów twórców krajowych.

Celem pracy jest przyjrzenie się problematyce sacrum w literaturze z perspektywy jej obecności w poezji lubuskiej. Przedmiotem badań są wymiary świętości, jakie odsłania twórczość autorów regionalnych oraz definicje sacrum wyłaniające się na gruncie literatury lokalnej.

Rozważania interpretacyjne pracy będą koncentrowały się wokół głównych wektorów myślowych obecnych w prozie Chaima Gradego.  Pisarz ten, dokonując aktu swoistej re-kreacji zniszczonego świata, starał się przedstawić/uchwycić istotę przedwojennej społeczności wileńskich Żydów. Zbierając pokruszone wspomnienia w nową całość „odwracał to, co zrobiła historia” [Leviant, 1974]. Paradoksalnie, bardzo często, tak właśnie na przestrzeni wieków wyglądał „Żydowski los, tj. jeden przeciwko historii” [Leviant, 1974].