Rozprawa doktorska
Celem pracy jest przyjrzenie się problematyce sacrum w literaturze z perspektywy jej obecności w poezji lubuskiej. Przedmiotem badań są wymiary świętości, jakie odsłania twórczość autorów regionalnych oraz definicje sacrum wyłaniające się na gruncie literatury lokalnej.
Praca obejmuje twórczość wybranych autorów regionalnych: Ireny Dowgielewicz, Romana Habdasa, Jerzego Hajdugi, Romualda Marka Jabłońskiego, Zygmunta Kowalczuka, Zygmunta Marka Piechockiego, Czesława Sobkowiaka, Henryka Szylkina. W analizach i interpretacjach uwzględnione zostało przede wszystkim ujęcie chrześcijańskie, ale również szersze rozumienie kategorii sacrum, jeśli stanowi ono w badanej literaturze „sygnał” (określenie Jerzego Szymika) odsyłający do sanctum. Analizując powyższe zagadnienia, wyróżniono trzy aspekty poezji wymiaru sacrum. Pierwszy z nich, najbardziej ogólny i zawierający w sobie również zapowiedź dwóch pozostałych, to sposoby rozumienia i obecności sacrum w twórczości wspomnianych poetów regionalnych, wśród których szczególne miejsce zajmuje koncepcja Boga osobowego. Drugi to wymiary świętości: człowiek, czas i przestrzeń. Ważną część stanowią tu kwestie sakralizacji i desakralizacji. Trzecim aspektem jest religijność jako wyraz relacji między Bogiem i człowiekiem. Otwiera on możliwość typologii poezji religijnej ze względu na postawę homo religiosus wobec sacrum. W pracy pojawia się także pytanie o uniwersalizm lubuskiej poezji wymiaru sacrum.
Informacje
Zobacz także
Dwoistość sacrum w literaturze czarnego romantyzmu
Celem dysertacji jest zbadanie kwestii sacrum w literaturze czarnego romantyzmu. Zawarta w tytule "dwoistość" odnosi się zarówno co do rozróżnienia na dobre i złe sacrum, ale także na to związane z religią chrześcijańską oraz sacrum pogańskie. Kategoria sacrum badana jest w tekstach XIX-wiecznych, zaliczanych do czarnej odmiany romantyzmu. W pracy zostało przyjęte zawężenie materiału badawczego do utworów twórców krajowych.
Sacrum i Profanum – pokazać niewidzialne
______________________
Pisarz w czasach zmiany. Relacja do sacrum (na podstawie twórczości debiutantów lat 90. XX w. Jacka Podsiadły z Polski i Georgiego Gospodinova z Bulgarii)
Czytanie miejsca. Poezja lubuska w perspektywie geopoetyki
Rozprawa pt. Czytanie miejsca. Poezja lubuska w perspektywie geopoetyki dotyczy twórczości poetyckiej uprawianej na Ziemi Lubuskiej, która tematyzuje problem relacji literatury i geografii. Zaproponowane przeze mnie „czytanie miejsca” jest czytaniem drugiego stopnia i nie dąży do uchwycenia esencjalnego genius loci, ale pyta o różne formy uobecniania się miejsca w tekstach literackich (przyjmuję, że ujęć tych nie można sprowadzić do jednego mianownika „lubuskości”). Opiera się na założeniu, że jedną z cech tego uobecniania jest tekstualność.