Rozprawa doktorska
Życie literackie w sieci: pisarze, instytucje i odbiorcy wobec przemian technologicznych
Celem rozprawy jest analiza przeobrażeń, jakim pod wpływem mediów elektronicznych uległo życie literackie, pojmowane jako społeczna instytucja wytwarzania, publikowania, czytania i oceniania tekstów literackich.
Bezpośredni obszar zainteresowania stanowią nowe formy komunikacji elektronicznej, które przekształcają instytucje literatury. Próbuję opisać te przemiany, traktując je jako integralną część życia literackiego. Internet stanowi tu zatem zarówno przedmiot badań, jak i źródło materiału do szerszych analiz. W pracy wykorzystuję dane empiryczne z badań stron i portali internetowych, proponując przy tym różne rozwiązania metodologiczne, wykorzystując techniki analityczne innych dyscyplin.jest podzielona na cztery części.
Część pierwsza (Literatura i technologia) stanowi ogólne wprowadzenie do problematyki pracy na przykładzie analizy związków tekstów literackich z technologią przekazu i nośnikiem treści.
W części drugiej (e-Pisarz) analizuję obecności pisarzy w sieci (motywacje, strategie, komunikacja z odbiorcą) na podstawie analizy 85 stron internetowych polskich autorów.
Część trzecia (Komunikacja i moderacja) poświęcona jest instytucjom w bardzo szerokim rozumieniu, czyli płaszczyźnie komunikacji między nadawcami a odbiorcami.
Część ostatnia (Uczestnictwo) poświęcona jest współczesnym praktykom lekturowym w sieci, a zwłaszcza kolektywnemu czytaniu na portalach internetowych.
Informacje
Zobacz także
Arystokratka i biedermeier. Rzecz o Gabrieli z Güntherów Puzyninie (1815-1869), Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2015
Książka jest pierwszą monografią wileńskiej pisarki 1. połowy XIX wieku, Gabrieli Puzyniny – autorki kojarzonej zazwyczaj z pamiętnikami "W Wilnie i w dworach litewskich". Praca przedstawia zarówno życie Puzyniny na tle przemian społeczno-kulturowych ówczesnej Litwy, jak również przynosi omówienie jej zaskakująco licznych utworów, reprezentujących przy tym rozmaite gatunki i style literackie. Ponadto ewolucja twórczości „Litwinki” rozpatrywana jest tu jako część dziewiętnastowiecznych narracji emancypacyjnych, w których rezultacie wileńska arystokratka, a zarazem reprezentantka nowo rodzącej się inteligencji polskiej, staje się też zawodową literatką. Książkę uzupełnia obszerny aneks zawierający wybrane poezje, listy i niepublikowany dotąd obrazek dramatyczny literatki.
Kategoria prawdy w twórczości Stanisława Witkiewicza
Kategorię prawdy autorka przedstawia w wielu aspektach: etycznym, estetycznym i epistemologicznym. O ile pierwsza część pracy poświęcona została poglądom na temat prawdy w szeroko rozumianej sztuce (prawda w literaturze, w malarstwie, w krytyce artystycznej), o tyle część druga prawdę rozpatruje w kontekście biograficznym Witkiewicza (prawda a wychowanie, prawda a wiara, prawda a mit, prawda a życie). Autorka nie zawęża zatem badań tylko do literatury, lecz rozpatruje całość życia i twórczości Witkiewicza, starając się pokazać związek biografii twórcy z jego dziełami, skonfrontować głoszone idee z praktyką.
Polskie pisarki w Izraelu. Z zagadnień autobiografizmu w literaturze
Rozprawa zatytułowana "Polskie pisarki w Izraelu. Z zagadnień autobiografizmu w literaturze" poświęcona jest twórczości pisarek, które łączy podobieństwo biografii oraz tematyki podejmowanej w utworach Idy Fink, Haliny Aszkenazy-Engelhard, Haliny Birenbaum, Miriam Akavii, Irit Amiel, Marii Lewińskiej, Renaty Jabłońskiej i Violi Wein.
Wydarzenia po wydarzeniu. Reprezentacja historii po zagładzie – studium realizmu traumatycznego (porównawcze badania nad literaturą i sztukami wizualnymi)
Praca skupia się na analizie procesów przemian dyskursów artystycznych, teoretycznych i krytycznych dotyczących reprezentacji wydarzeń historycznych w drugiej połowie XX wieku i w wieku XXI na bazie analiz przypadków: Miron Białoszewski Pamiętnik z powstania warszawskiego, Gerhard Richter 18 Oktober 1977, Art Spiegelman In the Shadow of No Towers.