Wydarzenie
Czycz i wszystko. Ogólnopolska konferencja naukowa w 25-lecie śmierci pisarza
Mówiło się „trzeba mu poświęcić cały numer, cały dodatek” – ale zawsze było coś pilniejszego. Mówiło się – prywatnie – „to absolutnie genialna” powieść, ale nie widziało się potrzeby zamieszczania z niej recenzji. Omawiano „kolejne wielkie propozycje większych i największych”, o których – prywatnie – mówiło się: „no wiesz… hm… hm…” – pisał 8 października 1996 r. Bogdan Rudnicki. „Nie skatalogowany, nie zaszufladkowany, niewygodny – we wszelkich odcieniach tego słowa. Dla siebie samego i dla świata”. Tak charakteryzował osobę Stanisława Czycza (1929) w kilka miesięcy po jego śmierci recenzent Pawany.
Urodzony w 1929 r. Czycz pierwsze wiersze drukował w 1955 r. Był, obok Mirona Białoszewskiego, Zbigniewa Herberta, Bohdana Drozdowskiego i Jerzego Harasymowicza, uczestnikiem Prapremiery pięciu poetów. Jako prozaik debiutował opowiadaniem And w marcowym numerze „Twórczości” z 1961 r., które ukazało się ze słowem wstępnym redaktora naczelnego Jarosława Iwaszkiewicza. Czycz jest autorem książek poetyckich: Tła (1957), Berenais (1960), Białe południe (1972), Wybór wierszy (1979); tomów prozy: Ajol (1967), Nim zajdzie księżyc (1968, 1970), Nie wiem, co ci powiedzieć (1983); powieści: Pawana (1977), Nie wierz nikomu. Baza (1987). Pośmiertnie: Arwa (2007), Słów do napisu na zegarze słonecznym V (2011), Wierszy wybranych (2014), Nie wierz nikomu. Bazy wraz z fragmentami Nadbudowy (2016), Opowiadań krzeszowickich (2016).
25-lecie śmierci to dobry moment do refleksji nad dziełem krzeszowicko-krakowskiego artysty. Poszukiwania w dziedzinie oryginalnej techniki poetyckiej pozwalającej przełamać linearność literatury stawiają go pośród polskich awangardystów XX w., takich jak: Tytus Czyżewski, Stefan Themerson, Miron Białoszewski czy Stanisław Dróżdż. Czy jego poezja zachwyca? A może lektura jego tekstów „ani parzy, ani ziębi”? „Wszelka osobność”, „twór–potwór, samoswoja kształtka” czy może jednak autor „arcydzieł współczesnej prozy polskiej”? Czy jego twórczość czytana być powinna w perspektywie: autobiografizmu (Philippe’a Lejeune’a), geopoetyki czy prozy historycznej (Haydena White’a)? Jakie znaczenie mają dla niej książki Literatura polska w interakcjach Marii Delaperrière czy Świadectwo jako problem literacki tejże oraz Między zapisem a literaturą Pawła Rodaka? Wspólnie z Państwem chcielibyśmy wytyczyć właściwe dla Czycza obszary badawcze.
Obrady: Kraków i Krzeszowice. Oprócz referatów i prezentacji literacki spacer po „smutnym Sorrento”, msza w 25. rocznicę śmierci pisarza, zapalenie światła na grobie w Krzeszowicach, ognisko na Tarasie Księżycowym.
Zgłoszenia z abstraktem liczącym 1000 znaków prosimy kierować na ręce sekretarz konferencji dr Doroty Niedziałkowskiej na adres internetowy: czycz2021@gmail.com do końca marca 2021 r. Planowane jest wydanie tomu pokonferencyjnego.
Organizatorzy: dr hab. Jacek Rozmus, prof. UP, dr Dorota Niedziałkowska
(zaproszenie Organizatorów)
Informacje
Zobacz także
Stanisław Czycz. Okiem edytora
Koło Edytorów KUL serdecznie zaprasza na pierwszy wykład z cyklu "KULturalne spotkania edytorów", który odbędzie się w formie online na platformie zoom.
My się śmierci nie boimy – zmiany w postrzeganiu śmierci na przestrzeni dziejów (2. edycja)
"Śmierć dotyczy każdego człowieka – nie da się od niej uciec (chyba że liczymy na rozwój techniki i ziszczenie się idei transhumanistycznych). Jeśli lepiej zrozumiemy jej fenomen, może tym łatwiej będzie się nam z nią oswoić, a prawdopodobnie również lepiej pojąć ideę człowieczeństwa. Oczywiście zagadnienie śmierci nie musi nieść z sobą elementu terapeutycznego (jak niegdyś Ludwig Wittgenstein wypowiedział się o filozofii). Pytać można przecież także z czystej ciekawości poznawczej. Jednak bez stawiania tych zagadnień pod znakiem zapytania niewiele da się osiągnąć w kwestii pogłębiania naszej wiedzy" (Organizatorzy).
Śmierć krytyka – kultura uczestnictwa a przemiany krytyki XX i XXI wieku
Katedra Teorii Literatury, Zakład Historii i Teorii Filmu, Instytut Kultury Współczesnej Uniwersytetu Łódzkiego serdecznie zapraszają na Ogólnopolską Konferencję Śmierć krytyka – kultura uczestnictwa a przemiany krytyki XX i XXI wieku, która odbędzie się w dniach 16-17.03.2018 na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego.
Sympozjum poświęcone pamięci Profesora Jerzego Ziomka w 25. rocznicę Jego śmierci: Miejsca wspólne – reaktywacja
W dniach 12–13 października 2015 r. na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu (Collegium Maius, Salon Mickiewicza pod Kopułą) odbędzie się sympozjum poświęcone pamięci Profesora Jerzego Ziomka w 25. rocznicę Jego śmierci: Miejsca wspólne – reaktywacja. Komitet Organizacyjny serdecznie zaprasza wszystkich zainteresowanych na to spotkanie. Program sympozjum zamieszczony jest na plakacie.