Leksyka pola semantycznego „duchowość” w słownikach opisowych języka rosyjskiego końca XX wieku

Rozprawa jest poświęcona ważnemu działowi aksjologii językoznawczej, jakim jest pole semantyczne „duchowość” w języku rosyjskim epoki postsowieckiej. Podstawą źródłową stały się rosyjskie słowniki opisowe końca XX wieku (głównie Kuzniecowa i Ożegowa). Termin „duchowość” odnosi się tu do wewnętrznego świata człowieka, w szczególności sposobów postrzegania przyczyn i sensu istnienia człowieka na ziemi, wiary w Boga i związanych z tym postaw religijnych i społecznych. Ze względów historyczno-kulturowych autorka ogranicza się do terminologii prawosławnej (…). Sumując, nie ulega wątpliwości, że recenzowana praca jest wybitnym, bogatym materiałowo i odkrywczym metodologicznie dziełem naukowym.
Z recenzji prof. dr. hab. Leszka Bednarczuka
Autorka podjęła niezwykle interesującą i aktualną problematykę, która została zbadana kompetentnie i precyzyjnie przy zastosowaniu odpowiedniej, zgodnej z kryteriami naukowymi metodologii. Bez żadnej wątpliwości tekst nie tylko wnosi nową wiedzę o złożonej historycznie drodze rosyjskiej leksyki z zakresu duchowości prawosławia i o jej współczesnym kształcie, ale także przybliża czytelnika do specyfiki duchowości prawosławia i życia religijnego współczesnych Rosjan. (…) książka nie tylko zwróci uwagę specjalistów, ale na pewno wzbudzi również zainteresowanie szerszego grona czytelników.
Z recenzji dr. hab. Petara Sotirowa, prof. UMCS