Wydarzenia po wydarzeniu. Reprezentacja historii po zagładzie – studium realizmu traumatycznego (porównawcze badania nad literaturą i sztukami wizualnymi)

Tematem dysertacji jest analiza i interpretacja wybranych książek prozatorskich opublikowanych po 1989 roku przez pryzmat traumy i wiążących się z nią bolesnych wspomnień.

Celem pracy jest zaprezentowanie perspektywy ekokrytycznej i wprowadzenie jej do polskiego literaturoznawstwa na przykładach polskich i zagranicznych literatury nowoczesnej. Dzięki zwróceniu uwagi na potencjał literacki i intelektualny 2 połowy XIX wieku, okazuje się, że w tym okresie w Polsce mamy do czynienia z narodzinami nowowczesnego realizmu ekologicznego, dzięki m.in twórczości Dygasińskiego. Istotną figurą umocowania wyobraźni estetycznej ekokrytyki okazuje się zwierzę i narracje, które uwzględniają "zwierzęcy punkt widzenia". Tym sposobem w znaczenie ekokrytyczne wpisują się już teksty Sienkiewicza, Prusa czy Konopnickiej. Od Reymonta poprzez Gombrowicza do Leśmiana następuje otwarcie modernizmu na ekokrytyczną interpretację, by móc poszukać ich kontynuacji w literaturze współczesnej, przede wszystkim u Olgi Tokarczuk.

Celem rozprawy doktorskiej będzie próba opisania szkoły reportażu „Gazety Wyborczej”. Przesłanką do podjęcia tego tematu badawczego jest fakt, że „Gazeta Wyborcza” w dużej mierze przyczyniła się do popularności tego gatunku z pogranicza literatury i dziennikarstwa na gruncie polskim i miała ogromny wpływ na jego współczesną formę. Z uwagi na fakt, iż nadrzędnym celem współczesnego reportażu literackiego jest wzbudzenie w czytelniku konkretnych odczuć, zwrócenie jego uwagi na dany problem, nakłonienie go do określonych zachowań i postaw, kluczem i metodologią badania wybranych tekstów będzie perspektywa afektywna i emocjonalna. Podczas interpretacji literatury podmiotu, zostanie ukazany jej emocjonalny charakter oraz wskazana rola afektu i emocji w sposobach reprezentacji doświadczenia. Przybliżone zostaną nie tylko sposoby uchwycenia stanów afektywnych i emocjonalnych zarówno bohaterów reportaży oraz samych autorów, ale również scharakteryzowana złożoność narracyjna, którą posługują się reporterzy, mająca na celu potęgowanie emocji i afektów czytelnika w trakcie lektury. Ponadto praca ma na celu wykazanie, że drugim nadrzędnym ogniwem, wokół którego oscylują reportaże twórców „Gazety Wyborczej” jest ich polityczny i zaangażowany charakter, co kłóci się z założeniami klasycznego gatunku, którego celem było obiektywne i rzetelne sprawozdanie z jakiegoś wydarzenia. 

Rozprawa jest pierwszą monografią poświęconą całokształtowi twórczości i recepcji Eleonory Kalkowskiej: polsko-niemieckiej pisarki, istotnej, choć zapoznanej agentki sieci transnarodowego modernizmu.