Номер журнала
Izolacja i komunikacja. Rozważania nad formami komunikacji literackiej i kulturowej
Artykuły zebrane w tym tomie „Napisu” są reakcją na nowe zjawiska kulturowe, związane z restrykcjami wymuszonymi izolacją w dobie pandemii Covid-19 (jak zdalna wymiana informacji, nowe formy pracy i rozrywki online).
To traumatyczne doświadczenie można potraktować jako pewien impuls, który uwypuklił określone cechy ludzkiej kultury, psychologii, egzystencjalnej samoświadomości, skłaniając do głębszego spojrzenia na relację człowiek – świat (w tym także: świat przyrody) oraz człowiek – inni ludzie. Mogło też stać się ono inspiracją dla badaczy kultury, antropologów, literaturoznawców czy językoznawców.
W zamieszczonych w XXVII tomie rozprawach pojawiają się bezpośrednie odwołania do – ściśle łączącego się z izolacją, a także z formą komunikacji, jaką jest podróż – motywu wyspy. Motyw ten traktowany jest konkretnie lub symbolicznie, wartościowany pozytywnie lub negatywnie [...]. Kontekst pandemii pozwala spojrzeć z innej perspektywy na potrzebę istnienia specyficznych motywów i gatunków literackich (jak antologie wierszy o tematyce medycznej), funkcjonowanie instytucji kultury w dobie kwarantanny covidowej lub ujawnianie się zjawisk często ukrytych lub pomijanych [...]. Ważnym uzupełnieniem XXVII tomu „Napisu” są – jak zawsze w naszym roczniku – prace plastyczne studentów Akademii Sztuk Pięknych, powstałe dzięki opiece i inspiracji Katarzyny Stanny.
Wersja papierowa periodyku wyjdzie spod prasy drukarskiej jeszcze w styczniu br.
Содержание
Wstęp: Wyspy pełne głosów (Agnieszka Bąbel); I. ROZPRAWY I MATERIAŁY: Izolacja i komunikacja. Rodzaje izolacji i towarzyszące im deficyty komunikacyjne (Jacek Wasilewski); Izolacja więzienna jako doświadczenie egzystencjalne w literaturze polskiego baroku. Wybrane przykłady (Marcin Pliszka); Rokoko. Izolacja i azyl. O poezji cyteryjskiej „kręgu Marii Wirtemberskiej” (Tomasz Jędrzejewski); Oddzielenie i odosobnienie. Listy Józefa Szymanowskiego do Anieli ze Świdzińskich Szymanowskiej (Małgorzata Chachaj); Przestrzeń rustykalna w „Listach o wsi” Cypriana Godebskiego – propozycja lektury (Patrycja Bąkowska); O Flaubertowym „zakamarku” (Beata Garlej); Komunikacja w izolacji. Maskowanie klęski w niemieckiej polskojęzycznej prasie gadzinowej w latach 1943–1944 (na przykładzie tekstów z „Nowego Kuriera Warszawskiego”) (Marek Pąkciński); Wertykalna izolacja. Górska proza Tadeusza Piotrowskiego (Przemysław Kaliszuk); II. PASJE I POTYCZKI EDYTORSKIE I TEKSTOLOGICZNE: Rodzaje poetyckich komunikatów wobec izolacji króla Stanisława Augusta w sielance „Smutek nad Dafnisem pól północnych pasterzem chorującym” Antoniego Korwina Kossakowskiego (artykuł edytorski) (Małgorzata PAWLATA); „Śliczna w postaci, żywa jak łania”. Kwestia autorstwa wiersza znanego pod tytułem „Wiersz na pochwałę J.W. Kossowskiej podskarbiny nadwornej koronnej, z okoliczności jej tańca na warszawskiej reducie” (Wojciech Kaliszewski); Kultura literacka Anglii końca XIX wieku w relacjach Edmunda Naganowskiego (Aleksandra Budrewicz); Jubileusz dwudziestopięciolecia pracy literackiej Henryka Sienkiewicza. Wybór korespondencji (część I) (Aleksandra Błasińska); III. VARIA: (Auto)portret intelektualny Antoniego Rehmana a formy komunikacji z czytelnikami w „Kilku kartkach z Kaukazu” (Dominika Pękalska); Julian Ochorowicz, sprawa lwowskiej fundacji Macierz Polska i „nasze osobnictwo” (Joanna Lekan-Mrzewka); Niezłomny wśród swoich i obcych, wyrozumiały wobec kraju. Postawa Stanisława Gliwy jako emigranta (Joanna Hałaczkiewicz); Izolacja w firmie (Ewa Szkudlarek); Nieliteracki temat w literaturze potrzebny. O ratunkowej funkcji antologii (Weronika Kocela); Pandemiczny przewodnik po instytucjach kultury. O cyfrowych formach komunikacji na przykładzie Muzeum Narodowego w Warszawie oraz Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki (Kinga Kamińska); Izolacja i komunikacja. Prace studentów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (Ilustracje); Komentarze autorów do fotografii; IV. RECENZJE: Aleksandra NORKOWSKA, Wacław Borowy na trudne czasy (Wacław Borowy – po latach, red. Jerzy Snopek, Tomasz Chachulski, Wydawnictwo IBL PAN, Warszawa 2019); Noty o autorach artykułów
Информация
Добавленные недавно номера
Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej | XXIX | 2023
Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej | XXVIII | 2022
Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej | | 2022
Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej | XXVII | 2021
Смотреть также
Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej | (XXIV) | 2018
Наименование номера: Nie tylko wiersz, nie tolko roman. Literatura polska i rosyjska w kontekście gatunków literackich
Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej | XXVI | 2020
Наименование номера: Errare humanum est. Błędy w badaniach humanistycznych, ich rodzaje i konsekwencje
XXVI numer „Napisu” gromadzi teksty z różnych dziedzin, począwszy od filozofów i historyków nauki, poprzez literaturoznawców, po edytorów, tekstologów i redaktorów, czerpiących przykłady z własnej praktyki. Artykuły poświęcone są takim tematom, jak pojmowanie istoty błędu i typologia omyłek naukowych, uproszczenia i przekłamania w badaniach biograficznych, rozmaite aspekty edytorstwa, rozumianego przede wszystkim jako szacunek dla źródeł i żmudna praca nad tekstem. Bogato reprezentowany jest również dział recenzji – specyficznego gatunku, którego zadanie wiąże się z oceną wartości i prawdziwości cudzej pracy: pochwałą osiągnięć autora książki i wskazaniem jego niedociągnięć.
Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej | (XXIII) | 2017
Наименование номера: List jako szczególny gatunek literacki
List jako gatunek literatury okolicznościowej i użytkowej cechuje się ogromną różnorodnością (listy fikcyjne, paraliterackie i literackie). Cenimy go jako dokument biograficzny i historyczny zarazem, wiedząc, że może, choć nie musi, posiadać znaczne walory literackie. Wartość artystyczna listu zależy od nadawcy, w mniejszym nawet stopniu od jego stanowiska w hierarchii społecznej i od treści przekazywanych przez niego wybranym osobom z jego kręgu), w tym informacji niekiedy tajemnych, nieznanych ogółowi, w większym stopniu zaś – od jego inwencji i sprawności pióra.