Numer czasopisma
Nr 1 (2)
Drugi numer „Witkacego!” zrodził się z połączenia treści o różnym ciężarze i wymowie. Z jednej strony rozprawy naukowe i recenzje dotyczące filozoficznych, matematycznych czy etycznych aspektów myśli Stanisława Ignacego Witkiewicza (Paweł Polit, Krzysztof Kościuszko, Maciej Dombrowski), z drugiej – artykuły o charakterze wspomnieniowym i biograficznym, jak zapiski Macieja Witkiewicza sporządzone dla upamiętnienia wydarzeń wokół pogrzebów Witkacego czy rekonstrukcja powojennych perypetii Stanisława Ignacego pióra Krzysztofa Dubińskiego. Autor Wojny Witkacego prześledził, jak skończyła się, nie bez udziału matki, Marii Witkiewiczowej, kariera porucznika Witkiewicza w Wojsku Polskim w 1920 r. Esej tego autora z numeru pierwszego O datowaniu „Portretu wielokrotnego w lustrach” wywołał reakcję Włodzimierza Mirskiego w postaci studium poświęconego lasce, elemencie garderoby Witkacego.
Tematyka numeru drugiego koncentruje się na międzywojniu: autorzy śledzą pokrewieństwa literackie Witkiewicza i Józefa Czechowicza, przedstawiają relacje autora Matki z dramaturgiem Andrzejem Rybickim (w numerze pierwszym pisma znalazły się fragmenty jego Gawędy barskiej); omawiają efekty lektury przez Witkacego książki Romana Ingardena Zagadnienie tożsamości dzieła muzycznego. Witkiewiczolog Zbigniew Moździerz przygląda się architektonicznym zainteresowaniom syna twórcy stylu zakopiańskiego w kontekście obowiązujących w dwudziestoleciu trendów. Późniejszej recepcji dorobku Witkiewicza poświęca uwagę Tomasz Pawlak: opracował historię literackiej mistyfikacji, publikacji na łamach „Współczesności” w 1963 r. nieznanego dramatu Witkiewicza, będącego udanym pastiszem pióra... Stanisława Grochowiaka (w półroczniku przedrukowano także tekst parodii).
Półrocznik powstał jako pismo literacko-artystyczne. Na jego łamy trafili autorzy scenariusza słuchowiska radiowego łączącego dzieciństwo i dorosłość Stanisława Ignacego (jego premiera miała miejsce na antenie radiowej Dwójki) oraz próby literackiej osnutej wokół narzeczeńsko-małżeńskich perypetii i dylematów Jadwigi i Stasia. Warto wspomnieć, że w numerze drugim znalazły się prace dzieci, zachęconych malarstwem twórcy teorii Czystej Formy, wykonane m.in. podczas lekcji terapeutycznej.
Okładkę zdobi obraz Łukasza Leskiera Szewcy – Akt I. Powstał na pierwszą wystawę dzieł plastycznych inspirowanych wyłącznie scenograficznymi didaskaliami z dramatów Stanisława Ignacego Witkiewicza Przez czwartą ścianę. Dramat Witkacego na płótnie, zorganizowaną 2 grudnia 2015 r. w warszawskiej galerii officyna art & design przez Instytut Witkacego.
Na podstawie Wstępniaka Małgorzaty Vražić
Dorota Niedziałkowska
Spis treści
Małgorzata Vrazić, Wstępniak
Maciej Witkiewicz, Wokół grobów Witkacego
Tomasz Pawlak, „Hrabina Sowa Bosonoga-Cejlońska”, czyli Grochowiak parodiuje Witkacego.
Stanisław Ignacy Witkiewicz [właśc. Stanisław Grochowiak], Hrabina Sowa Bosonoga-Cejlońska, czyli Mumia w badewannie. Tragedyjka w jednym akcie
Giovanni. Pampiglione, Terminus Nord. Fragmenty
Zbigniew Moździerz, Związki Witkacego z architekturą
Jarosław Cymerman, Czechowicz i Witkacy. Sąsiedztwo (nie)oczywiste
Włodzimierz Mirski, Stulecie laski w lustrach. List do Redakcji
Krzysztof Kościuszko, O Witkiewiczowskim programie ontologizacji matematyki. Cz. 1
Antoni Winch, Witz. Cz. 1
„Z Witkacym było całkowicie inaczej”. Rozmowa Ljubicy Rosić z Andrzejem Kuśniewiczem
Elżbieta Grzyb, Uczynić widzialnym. Tłumacz Witkacego – Istnienie Poszczególne
Karolina Kolinek-Siechowicz, Witkacy – Ingarden: marginalny spór o tożsamość dzieła muzycznego. Cz. 1
Dominik Gac, Bar do wzięcia, czyli o zapomnianej epopei Andrzeja Rybickiego
Maciej Dombrowski, Wszelako dziwne jest w tej książce materii pomięszanie – o Witkacym etyku
Krzysztof Dubiński, O tym, jak Witkacy nie pogonił bolszewika w 1920 r.
Łukasz Gil, Morfologia dramatu groteskowego na przykładzie „Gyubala Wahazara” i „Matki”
Julia Dębko, Interpretacja dzieł Witkacego ze zbiorów Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku
Małgorzata Vrazić, „Jedynym naszym zaświatem, tak realnym, jak samo życie, jest sztuka”. Terapia z Witkacym
Aneta Jabłońska, Zaręczynowy demonizm. Cz. 1
Zuzanna Liszewska-Soloch, Kabaret z zaświatów, czyli wspomnienie „Wariata i zakonnicy” w reżyserii Igora Gorzkowskiego na deskach Teatru Powszechnego w Warszawie
Paweł Polit, Pojęcie jedności osobowości w twórczości filozoficznej i malarskiej Stanisława Ignacego Witkiewicza – streszczenie rozprawy doktorskiej
O Roku Awangardy w Łodzi z Martyną Quant, dramaturżką i specjalistką ds. literackich Teatru Nowego rozmawia Przemysław Pawlak
Krzysztof Dubiński, Pożegnanie Belzebuba
Noty o autorach
Informacje
Ostatnio dodane numery
Witkacy! | (1 (4)) | 2018
Witkacy! | (2 (3)) | 2017
Witkacy! | (1 (2)) | 2017
Witkacy! | (1) | 2016
Zobacz także
Witkacy! | (2 (3)) | 2017
Tytuł numeru: Nr 2 (3)
Publikacja trzeciego numeru półrocznika „Witkacy!” towarzyszyła premierze Szewców w reżyserii prof. Jerzego Stuhra w Teatrze Nowym im. Kazimierza Dejmka w Łodzi (mówi o tym wywiad udzielony pismu). Pismo prezentowano także podczas sympozjum 3F: Formiści, Futuryści, F/Witkacy, które wieńczyły łódzkie obchody Roku Awangardy, upamiętniającego stulecie (1917–2017) narodzin ruchów awangardowych w Polsce. Oba te wydarzenia odbyły się w grudniu 2017 r.
Witkacy! | (1 (4)) | 2018
Tytuł numeru: Nr 1 (4)
Czwarty numer półrocznika „Witkacy!” został przygotowany jako numer jubileuszowy – z okazji 80. urodzin profesora Janusza Deglera, teatrologa, historyka literatury i edytora.
Witkacy! | (1) | 2016
Tytuł numeru: Nr 1
Na łamach półrocznika „Witkacy!” publikowane są zarówno recenzowane rozprawy naukowe, artykuły o charakterze publicystyczno-popularyzatorskim i biograficznym oraz różnorodne teksty kultury inspirowane estetyką, sztuką czy życiem Witkacego.