Статья / интервью
Na co możemy sobie pozwolić. Rozmowa o projekcie StereoSciFi – Stereotypy i Twarda Fantastyka Naukowa w kontekście promocji humanistyki
Rozmowa z Angeliką Siniarską-Tuszyńską z Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Łódzkiego.
Sławomir Czarnecki: O Waszym projekcie StereoSciFi – Stereotypy i Twarda Fantastyka Naukowa dowiedziałem się z serwisu branżowego NowyMarketing, który skorzystał z informacji Polskiej Agencji Prasowej. Jak Wam się udało trafić do prowadzonego przez PAP serwisu Nauka w Polsce?
Angelika Siniarska-Tuszyńska: Dziennikarze serwisu Nauka w Polsce po przeczytaniu informacji na stronach uniwersyteckich sami zainteresowali się naszym projektem. Zaintrygowało ich wykorzystanie literatury i filmów SciFi podczas zajęć z młodzieżą.
Czy możecie opowiedzieć o „kuchni” projektu? Myśląc o promocji, jak definiujecie grupy odbiorców projektu? Czy za komunikację odpowiada jedna osoba? Jak dzielicie się pracą nad promocją w zespole?
Muszę przyznać, że określenie docelowego odbiorcy dla StereoSciFi przebiegło bardzo naturalnie. Nauczyciele z Portugalii - pomysłodawcy projektu, chcieli stworzyć pomoc dydaktyczną dla "kolegów po fachu", podzielić się swoimi pomysłami na połączenie edukacji z miłością do gatunku hard science fiction. Dlatego też dotarcie do adresatów projektu w różnych państwach partnerskich nie wymaga od nas jakichś szczególnych działań promocyjnych. Głównie dlatego, że mamy przecież bezpośredni dostęp do szkół. Z jednej strony jest to zaletą, ponieważ nie musimy obmyślać skomplikowanych strategii dotarcia do odbiorców. Z drugiej strony - szkoda, że nie musimy tego robić, bo, jak widać, projekt budzi zainteresowanie i być może nie wykorzystujemy do końca jego potencjału. Ale to dlatego, że trzymamy się określonego planu, założonych celów itd. Nie wykluczamy jednak, że podejmiemy się kiedyś kontynuacji projektu – w bardziej rozbudowanej formie, również w obszarach działań marketingowych. Aktualnie nad projektem pracują po dwie osoby z każdego kraju partnerskiego i to one są odpowiedzialne za odpowiednie przeprowadzenie procesu jego upowszechniania.
Jakie jest Waszym zdaniem największe wyzwanie, które trzeba podjąć promując projekt związany z naukami humanistycznymi?
Naszym zdaniem największe problemy nie tkwią w braku znajomości narzędzi marketingowych, ani w braku umiejętności posługiwania się nimi, ale właśnie w stereotypach. Uczestnicy projektów często nie wiedzą na co mogą sobie pozwolić, promując poszczególne działania. Obawiają się, że rozpowszechniony np. na Facebooku materiał stanie się mniej elitarny. Pojawiają się też wątpliwości typu: czy nasi odbiorcy docelowi na pewno funkcjonują na Facebooku, Twitterze lub Instagramie skoro są tacy wyjątkowi, „specyficzni"? Ja takich wątpliwości akurat nie mam, ale wiem, że istnieją one w środowisku naukowym.
I na koniec pytanie o sam projekt. Dlaczego hard science fiction i skąd decyzja o włączeniu do katalogu dzieł klasyki tego gatunku w miejsce tytułów bliższych młodzieży?
Pomysłodawcy wybrali klasykę, aby móc w prosty sposób zapoznać młodzież nie tylko z problemem dyskryminacji w kulturze, ale też z najważniejszymi cechami gatunkowymi. W nowych utworach często naruszane są istotne zasady gatunku, teksty są zbyt hybrydyczne, niekiedy nawet niekonsekwentne.
Jest to też sposób na zachęcenie młodzieży do sięgnięcia po "teksty sztandarowe". Nowych, modnych pozycji nie trzeba specjalnie reklamować. Zainteresowana tematyką młodzież zapewne i tak po nie sięgnie.
Dziękuję za rozmowę.
Angelika Siniarska-Tuszyńska o sobie:
Jestem absolwentką kulturoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim (studia pierwszego stopnia ukończyłam ze specjalnością literaturoznawczą, a drugiego - twórczego pisania). Ukończyłam Podyplomowe Studia Zarządzania Kulturą. Aktualnie jestem doktorantką w Katedrze Teorii Literatury Instytutu Kultury Współczesnej UŁ. Interesują mnie: teorie i praktyka procesu twórczego, nauki kognitywne (głównie literaturoznawstwo kognitywne), antropologia (szczególnie antropologia doświadczenia).
Strona internetowa projektu: https://gracagoncalves2.wixsite.com/stereoscifi-en/home-pl
Profil projektu w serwisie Facebook: https://www.facebook.com/StereoScifi/
Informacje o projekcie w „Biuletynie Polonistycznym”: https://biuletynpolonistyczny.pl/projects/stereoscifi-stereotypy-i-twarda-fantastyka-naukowa,1692/details
Zainteresował Cię projekt, publikacja lub praca badawcza z dziedziny humanistyki? Prześlij nam kilka pytań, na które chcesz poznać odpowiedź, lub zadaj je sam autorom – a my opublikujemy wywiad w “Biuletynie Polonistycznym” w nowym cyklu “Kilka pytań o…”
Pomysł cyklu wywiadów powstał w działającej na Facebooku grupie “Promocja humanistyki”, której założyciel – Sławomir Czarnecki, dowiedział się o istnieniu projektu StereoSciFi. Niedosyt informacji znalezionych w Internecie sprowokował go do zadania kilku pytań zaangażowanej w jego realizację Angelice Siniarskiej-Tuszyńskiej.
Najciekawsze przesłane do nas pytania lub wywiady raz w miesiącu nagrodzimy książką Wydawnictwa IBL.
Информация
Смотреть также
Opowieść o powrocie do domu
22 marca w ramach projektu „Kobieca strona poezji, czyli przez wiersze do języka”, odbyły się warsztaty dla studentów z Włoch, Litwy i Ukrainy z udziałem Małgorzaty Lebdy. Spotkanie, które odbyło się w trybie hybrydowym, poprowadziły profesor Monika Woźniak i doktorantka Uniwersytetu La Sapienza Serena Buti. Małgorzata Lebda jest redaktorką, doktorem nauk humanistycznych i sztuk audiowizualnych, naukowczynią wykładającą na Uniwersytecie Jagiellońskim, felietonistką, animatorką kultury i autorką sześciu książek poetyckich, w tym Matecznika, Snów uckermärkerów i Mer de Glace oraz debiutanckiej powieści Łakome. Jej książki ukazały się w przekładzie na języki: czeski, włoski, serbski, ukraiński, słoweński, duński i rumuński.
Polonista obywatelsko wrażliwy
Każdy z nas chce być słyszany. Ta myśl, tak oczywista, jest również często nierozumiana, zapomniana. Jej sens wybrzmiewa w opowieściach uczestników projektu Dziennikarstwo obywatelskie dla rozwoju regionalnego. Opracowanie interdyscyplinarnej oferty edukacyjnej i wdrożenie innowacyjnych metod kształcenia. Głównym tematem rozmowy jest projekt i jego owoce, ale tak naprawdę jest to opowieść o poczuciu sprawczości, dobrej komunikacji międzyludzkiej i uczeniu się od siebie nawzajem, o wzajemnym zaufaniu i poczuciu wspólnoty. Spotykamy się z polonistami Uniwersytetu Bielsko-Bialskiego, panią dr Agnieszką Będkowską-Kopczyk, slawistką, językoznawczynią, tłumaczką, dziennikarką, pomysłodawczynią i koordynatorką projektu. Jest z nami również pani dr Angelika Matuszek, adiunkt w Katedrze Polonistyki Uniwersytetu Bielsko-Bialskiego, członkini zespołu projektowego oraz pan prof. dr hab. Michał Kopczyk, profesor w Katedrze Polonistyki Uniwersytetu Bielsko Bialskiego i Kierownik projektu.
Kilka słów o... projekcie „Polonistyka otwarta”
Projekt „Polonistyka otwarta”, realizowany przy Centrum Badań nad Edukacją i Integracją Migrantów Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, jest już na półmetku. Jego głównym założeniem było promowanie polskiej kultury wśród obcokrajowców, ale realizowane w jego ramach webinaria zyskały znacznie szersze grono odbiorców i sympatyków. Zapraszamy Państwa do lektury krótkiego wywiadu z kierującą projektem dr Agnieszką Jasińską i do udziału w webinariach przez cały bieżący rok akademicki.
Funkcjonujemy w czasach walki o uwagę odbiorców
O korzyściach płynących z humanistyki, o jej promocji, komunikacji nie tylko naukowej i o roli „Biuletynu Polonistycznego” z Natalią Osicą, specjalistką w dziedzinie promocji nauki, współautorką książki „Sztuka promocji nauki. Praktyczny poradnik dla naukowców” rozmawiała Mariola Wilczak.