Komunikacja wczoraj i dziś

Cechą rozpoznawczą tomu jest jego polifoniczność i interdyscyplinarność, będąca pochodną zróżnicowania zainteresowań uczestników obu konferencji. Wśród opublikowanych referatów dominują te poświęcone społecznym kontekstom komunikacji, przy czym uwzględniono różnorodne relacje i sytuacje komunikacyjne. Przedmiotem analiz stały się kwestie: strategii komunikacyjnych realizowanych w administracji państwowej i przepływu informacji między urzędnikami a obywatelami, różnic kulturowych i ich następstw w relacji pielęgniarka - pacjent, komunikacyjnych uwarunkowań efektywności terapeutycznej w kontakcie psycholog - klient, nowoczesnych technologii w biznesie oraz mobbingu i dyskryminacji w relacjach zawodowych jako konsekwencji zaburzeń w komunikacji, a także idea porozumiewania się bez przemocy i kod aparycyjny. Osobno potraktowano zagadnienia komunikacji w edukacji: wczesnoszkolnej i ekologicznej. W tomie znalazły się również artykuły skoncentrowane na specyfice określonych form i gatunków tekstów kultury (opis spektaklu a sceniczna realizacja przedstawienia, prasa drukowana, reklama, twit, komunikaty werbalne i niewerbalne w portalach społecznościowych), w tym na komunikacji będącej tematem literackim. Intertekstualny charakter związków literatury, filmu i muzyki podkreślono w artykułach na temat twórczości Andrzeja Wajdy i Wojciecha Kilara. Z kolei z perspektywy językoznawczej omówiono słownicwo gwarowe studentów PWSZ w Tarnowie, język opozycji politycznej w Internecie oraz galicyzmy z dziedziny mody w języku polskim.