Tradycja po drugiej stronie lustra. Baśnie, mity, legendy i klasyka literacka w przestrzeni popkultury

ZAGADNIENIA BADAWCZE KONFERENCJI: • Inspiracje orientalne w literaturach słowiańskich od średniowiecza do współczesności. • Problemy metodologiczne w badaniach nad muzułmańskim Wschodem: warunki polskie, kontekst europejski. • Literackie obrazy krajów muzułmańskich. • Badacze Wschodu muzułmańskiego w Polsce i innych krajach słowiańskich. • Idee Wschodu w polityce i kulturze XVI-XX wieku. • Wschód muzułmański z perspektywy I i II Rzeczypospolitej. • Wschód mistyczny w ujęciu XIX-wiecznym i jego wpływ na polityczne aspekty odrodzenia państwa polskiego w 1918 roku. • Podróże polskich pisarzy, uczonych, polityków, dyplomatów do krajów muzułmańskich: ich świadectwa, diagnozy, fascynacje. • Pamiętniki i ich twórcy: źródła do poznania dziejów Wschodu w okresie staropolskim i w XIX w. • Polacy na Wschodzie: dobrowolni imigranci – przymusowi osiedleńcy i zesłańcy Tak jak podczas wcześniejszych konferencji organizowanych wspólnie ze Związkiem Tatarów RP (2014 i 2015 r.) interesować nas będą również zagadnienia związane z historią, kulturą i literaturą polskich, litewskich i białoruskich Tatarów: • Piśmiennictwo Tatarów Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz współczesna literatura polsko-, białorusko- i litewsko-tatarska (ujęcia historyczno- i teoretycznoliterackie, tekstologiczne, kulturoznawcze, socjologiczne i inne). • Folklor tatarski (niekanoniczne modlitwy, zamówienia, zaklęcia, baśnie i legendy). • Publicystyka i ruch wydawniczy Tatarów w Polsce, na Białorusi i Litwie. • Historia Tatarów i islamu w Polsce, na Litwie, Białorusi i Ukrainie od XIV w. do współczesności.

Podejmując tradycję zapoczątkowaną w kwietniu ubiegłego roku, chcielibyśmy w imieniu pracowników, doktorantów i studentów Instytutu Filologii Polskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II zaprosić Państwa do udziału w drugiej edycji ogólnopolskiej studencko-doktoranckiej konferencji naukowej pt.

Mimo niewątpliwej masowości, którą tradycyjnie przypisuje się kulturze popularnej, wykształcają się na jej polu zjawiska będące swego rodzaju wariacją na temat modernistycznej kategorii Autora, jak również osobliwie pojętego kanonu. Bohaterowie, twórcy, popularni autorzy, kreacje aktorskie, motywy muzyczne, charakterystyczne sceny czy innowacyjne rozwiązania gatunkowe – wszystko to cechuje się pewną kultowością czy wręcz ikonicznością, która nadbudowuje się nad językiem popkultury, wzbogacając go o kolejne znaczenia, nawiązania, konteksty i parafrazy. Ikony kultury popularnej wpływają również na rozpoznawalność poszczególnych marek, a co za tym idzie – ich sukces rynkowy. Konferencja ma na celu pokazanie wielu różnych sposobów kreowania i funkcjonowania ikon popkultury w możliwie jak najszerszym oglądzie. Chcemy się zastanowić, na czym polega mechanizm nadawania im statusu „kultowych”, na jakich zasadach funkcjonują one w zbiorowej świadomości oraz co mogą powiedzieć o konsumentach popkultury. Do nadsyłania referatów zapraszamy kulturoznawców, literaturoznawców, medioznawców, religioznawców, filozofów, psychologów, historyków, historyków sztuki, socjologów i wszystkich innych przedstawicieli nauk humanistycznych i społecznych. Interesują nas zarówno referaty natury ogólnej czy też teoretycznej, jak również studia poszczególnych przykładów ikon popkultury. Proponowane tematy: – ikony popkultury a tradycja – system gwiazdorski kina i literatury; – ikony muzyki popularnej; – kultowość wobec zmieniających się trendów i mód w popkulturze; – autor jako gwiazda; – ikona popkultury jako narzędzie promocji; – ikoniczność gier wideo; – aktor/reżyser jako determinanta jakości dzieła; – ikony kina gatunkowego; – ikoniczne rozwiązania formalne w kinie i literaturze; – ikoniczność wielkich systemów rozrywkowych; – ikony kultury alternatywnej.

Kraków od wieków zajmuje szczególne miejsce na mapie polskich oraz europejskich wyobrażeń kulturowych. Mitologizacji poddano nie tylko historyczne początki grodu Kraka, jego poszczególne obszary, obiekty oraz bohaterów literackich czy legendarnych, ale też jego późniejsze dzieje i rozwój. Mity krakowskie są wielodyskursywną siatką, która na poziomie symbolicznym oplata miasto i otwiera przed nim nowe formy egzystencji. Ich oddziaływanie od niepamiętnych czasów skłaniało artystów, pisarzy i ludzi kultury do podejmowania z nimi dyskusji, która często prowadziła do demitologizacji poszczególnych aspektów ustrukturyzowanych już wyobrażeń.