Номер журнала
Edytorstwo tekstów dawnych
Artykuły zawarte w tym numerze „Sztuki Edycji” pokazują zarówno osiągnięcia współczesnego edytorstwa literatury dawnej, jak i próby podejmowania pracy na tych obszarach, które od dawna czekają na uzupełnienie, weryfikację czy choćby zainteresowanie.
W pierwszej kolejności wskazujemy na osiągnięcia edytorstwa litewskiego. Imponujące, wielojęzyczne wydanie Punktów kazań na Post Wielki językiem litewskim zapisane, a teraz na polski język przetłumaczone Konstantego Szyrwida (1579–1631), przygotowane przez zespół badaczy z Litwy, komentuje jedna z Autorek edycji. Proponujemy także namysł nad projektem wydania antologii polskiej literatury okolicznościowej – a konkretnie poezji, która ukazywała się w Wilnie w drugiej połowie XVIII wieku i tworzyła wówczas swoistą kronikę miasta i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Następne artykuły dotykają trzech edytorskich „zaniedbań” środowiska badaczy literatury XVIII wieku: edycji dorobku literackiego Józefa Epifaniego Minasowicza – mniej znanego poety schyłku epoki saskiej i panowania Stanisława Augusta; przekładów na język polski dokonywanych przez Stanisława Kostkę Potockiego, który od lat czeka na opublikowanie swojej twórczości poetyckiej (i prozatorskiej); wreszcie sprawy kluczowej dla badań nad polską poezją drugiej połowy XVIII wieku – projektowanej edycji krytycznej liryków z tzw. Rękopisu Puławskiego Franciszka Dionizego Kniaźnina, poetyckiego testamentu jednego z najwybitniejszych poetów epoki. Ten blok rozpraw uzupełniają: omówienie projektu edycji Dzienniczka Antoniego Edwarda Odyńca, rozważania nad interpunkcją Władysława Stanisława Reymonta, uwagi o nowej edycji dzieł zebranych Zygmunta Krasińskiego oraz szkic dotyczący fenomenu kulturowo-poznawczego, jakim jest archiwum. Archiwum, w którym pracujemy, ilekroć musimy sięgnąć po rękopis, porównać wersje, zajrzeć do autografu; które systematycznie przeszukujemy, próbując odtworzyć życie literackie interesującej nas epoki; w którym szukamy potrzebnych informacji i przekazów; które stopniowo staje się tak ważną częścią naszego zawodowego (czy tylko zawodowego?) życia. W części „materiałowej” publikujemy Epos nuptiale oraz Hymen weselny Jana Karola Dachnowskiego, nieznany wiersz Sebastiana Fabiana Klonowica, korespondencję Adama Naruszewicza i Franciszka Karpińskiego. Przeglądy zamieszczone w ostatniej części numeru pozwalają zorientować się w aktualnej sytuacji edytorskiej polskiej literatury dawnej, ukazującej się w najbardziej znanych seriach wydawniczych.
(ze Wstępu Tomasza Chachulskiego)
Содержание
Tomasz Chachulski, Wstęp
Artykuły i rozprawy
Kristina Rutkovska, Rozważania o sposobach edycji zabytków wielojęzycznych powstałych na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego w XVII wieku
Regina Jakubėnas, Wileńska poezja okolicznościowa doby stanisławowskiej. Od projektu antologii do problemów edycji
Agnieszka Lis-Listwon, Problemy edytorskie wydania Zbioru mniejszego poezji polskich drobniejszych Józefa Epifaniego Minasowicza
Katarzyna Grzymała, Stanisława Kostki Potockiego rękopiśmienne ćwiczenia z przekładu. Rekonesans edytorski
Beata Bednarek, Liryki z czterech początkowych ksiąg Poezyj Franciszka Dionizego Kniaźnina ręką własną pisanych – z ustaleń edytora
Jan Zieliński, Archiwum jako blizna. Próba apologii ucinka
Monika Myszor-Ciecieląg, Dzienniczek podróży Antoniego Edwarda Odyńca. Kilka uwag o pierwodruku i potrzebie nowej edycji
Jan Falkowski, Centymetr Reymonta. Wielokropki specjalne w Chłopach
Mirosław Strzyżewski, O nowej edycji Dzieł Zygmunta Krasińskiego
Źródła i dokumenty
Sylwia Kawska, Jana Karola Dachnowskiego Epos nuptiale oraz Hymen weselny
Grażyna Łabęcka-Jóźwiakowska, Nieznany wiersz Sebastiana Fabiana Klonowica
Magdalena Bober-Jankowska, Nieznana korespondencja Adama Naruszewicza
Tomasz Chachulski, (Nie)znany list Franciszka Karpińskiego
Przeglądy i sprawozdania
Jakub Niedźwiedź, O serii wydawniczej Biblioteka Dawnej Literatury Popularnej i Okolicznościowej
Katarzyna Kossowska, Lubelska Biblioteka Staropolska – o serii wydawniczej
Sandra Kaszak, Książka o książce. Wiedza zawsze użyteczna
Informacje o Autorach
Информация
------
Добавленные недавно номера
„Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie” | 17(1) | 2020
„Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie” | 16(2) | 2019
„Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie” | 14(2) | 2018
„Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie” | 13(1) | 2018
Смотреть также
„Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie” | 13(1) | 2018
Наименование номера: Problemy edycji literatury XIX i XX wieku
W najnowszym numerze „Sztuki Edycji” Autorzy proponują przede wszystkim rekonesans po pracach badaczy, którzy swoją uwagę, a nierzadko i naukową pasję, skoncentrowali na archiwaliach pochodzących z ostatnich dwustu lat.
„Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie” | 16(2) | 2019
Наименование номера: Intymistyka a edytorstwo. Wiek XX i współczesność / Vol 16, No 2 (2019)
W prezentowanym numerze „Sztuki Edycji” kontynuujemy rozważania nad tekstologicznymi i edytorskimi problemami związanymi z intymistyką. Zmienia się jednak perspektywa czasowa. Od komentowanych utworów literackich, dzienników, listów, notatek, wspomnień, brulionów, ale też wydarzeń z życia literackiego, politycznego i społecznego, edytorów dzieli mniejszy dystans czasowy niż w przypadku badaczy literatury XIX wieku. Jak wpływa to na sytuację filologa? Oprócz dylematów wspólnych edytorstwu pism intymnych obu tych okresów – jak choćby etyczne aspekty ogłaszania prywatnych zapisków czy granice ingerencji w niejednorodne materiały źródłowe – pojawiają się przed nami nowe, swoiste dla XX i XXI wieku wyzwania. Bartłomiej Kuczkowski
„Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie” | 17(1) | 2020
Наименование номера: Tekstografie. Edytorskie przestrzenie tekstu i obrazu / Vol 17, No 1 (2020)
Prezentowanemu numerowi „Sztuki Edycji” patronuje ukute specjalnie na tę okazję określenie – tekstografie, którego wieloznaczność i swego rodzaju nieukonstytuowanie wydają się jednak dobrze harmonizować z mnogością zagadnień i wątków, problemów i możliwości zwyczajowo wiązanych z domeną książki. Po przewrocie wizualnym kwestie funkcjonowania tekstu i obrazu w graficznej przestrzeni książki w oczach badaczy skomplikowały się i otworzył się przy tym szereg nowych, wartych naświetlenia problemów, a wcześniejsza waloryzacja kultury popularnej w badaniach humanistycznych przyniosła zainteresowanie takimi odmianami książek wizualno-tekstowych, jak komiks czy powieść graficzna. Coraz bardziej rośnie także świadomość znaczenia wizualności projektów typograficznych, czyli semantyki typografii (dla której być może odległym źródłem jest klasyczna już dziś refleksja Marshalla McLuhana o medium jako przekazie). Równocześnie jako wyzwanie wciąż przed badaczami stoją tradycyjne problemy edytorskie, dotyczące chociażby adekwatnego do czasów najnowszych wydawania tekstów dawnych czy też transformacji wielowiekowej spuścizny tekstowej na nośniki cyfrowe. Tego typu różnorodne zagadnienia stały się płaszczyzną dla ubiegłorocznej konferencji naukowej zatytułowanej „Tekstografie”.