Płeć awangardy / ogólnopolska konferencja naukowa

Jak pokazują nam doświadczenia kilku pokoleń filozofek i teoretyczek feministycznych, pytanie o płeć – ujmowaną zarówno w aspekcie ucieleśnionym, jak i usytuowanym (bo znakowanym przez rozmaite zmienne, takie jak: rasa, klasa, wiek, orientacja seksualna, pochodzenie etc.) – nie tylko znosi iluzję (płciowej) neutralności i wymusza konieczność myślenia przez pryzmat różnic, ale nade wszystko wyrasta z tzw. „polityki umiejscowienia” (Adrienne Rich) i dąży do praktykowania wiedzy usytuowanej (Donna Haraway), poszerzając ramy uznawalności o inne – dotychczas niedoreprezentowane – byty, podmioty, mniejszości. Awangardę rozumieć będziemy zatem jako szerokie spektrum praktyk dyskursywnych (politycznych, społecznych, historycznych, językowych, erotycznych, artystycznych), za pośrednictwem których płciowość może być artykułowana. Nasza uwaga ogniskuje się na awangardach historycznych, neoawangardach oraz aktualnych konsekwencjach oddziaływania awangardowego myślenia na literaturę i sztukę. Zakreślamy więc szerokie ramy czasowe, obejmujące zjawiska XX i XXI wieku. Charakter awangardowego gestu, wymierzanego stale w tradycyjne instytucje sztuki i istniejące definicje sztuki, zmusza do rozszerzenia obszaru zainteresowania na wszystkie dziedziny artystycznej aktywności, a kosmopolityzm awangardy nakazuje z kolei zniesienie narodowych ram refleksji. Kluczowe jest dla nas zainteresowanie awangardowym pragnieniem zmiany społecznej – czy to poprzez samozniesienie sztuki, czy poprzez troskę o jej autonomię – które stanowić miałoby punkt wyjścia dla nowego programu/nowego sposobu organizacji społecznej, opartej na genderowej sprawiedliwości i równości partycypacji we wszystkich sferach życia społecznego, politycznego i kulturowego. Pytania o to, jak awangarda miałaby przekształcać świat, wiążą się z pytaniem o udział, jaki będą miały w tej zmianie ciała w ich dążeniu do poszerzenia ramy pojęciowej o wiązanie między systemem wyobrażeń dotyczących płci a polem społecznych i politycznych doświadczeń. Przedstawione podczas konferencji wyniki badań upowszechnione zostaną w postaci tomu zbiorowego, którego wydanie zaplanowane zostało na rok 2018.

• Rola pisarek i artystek w historii ruchów awangardowych / Kobiety jako autorki awangardowych gestów.
• Awangardowe przestrzenie patriarchatu / Konserwatyzm awangardowy.
• Awangarda, militaryzm i płeć / Wielka wojna, awangarda i wojna płci.
• Emancypacyjny potencjał neoawangardy / Awangarda i (nie)równość płci.
• Czy projektowana przez awangardę publiczność ma płeć? / Płciowa ekskluzywność awangardy.
• Ekonomia, płeć i awangarda / „Zniesienie sztuki” jako konsekwencja płciowo-klasowego usytuowania.

• Awangardowe fantazmaty kobiecości i męskości / artystki i artysty.
• Manifesty i manifestacje męskości / Czy istnieje „kobieca” awangarda?
• Subwersywny charakter feministycznych manifestów awangardy / Krytyka feministyczna a teoria awangardy / Feministyczne projekty awangardowe.

• Jak futuryści uwodzili kobiety? / Jak futuryści nie uwiedli kobiet?
• Kobieta jako obiekt surrealistycznych obsesji / Męskie i kobiece reprezentacje ucieleśnionych podmiotów.
• Skandal, szok i prowokacja a płeć.
• Awangarda, neoawangarda i erotyka / Awangardowa poetyka erotyzmu.
• Écriture féminine (Cixous) i parler-femme (Irigaray), semiotyczne (Kristeva) jako przykłady feministycznych praktyk awangardowych.
• Miasto, maszyna i płeć / Postcyborgiczne manifestacje płciowości.
• Selfie feminizm – zjawisko postawangardowe?
• Queerowanie awangardy.
• Transawangarda w perspektywie transpłciowości.
• Performance i awangardowe wytwarzanie płci.
• Minimalizm i postminimalizm jako artystyczne powtarzanie różnicy (płciowej).