Historia języka, dialektologia i onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych

Celem tej publikacji jest ukazanie „bogactwa współczesnej polszczyzny”, a więc tych jej aspektów, które zasługują na pochwałę, a przynajmniej na refleksyjną zadumę. Od blisko ćwierćwiecza rozwija się polszczyzna w niepodległej Polsce w sposób nieskrepowany, uwolniona od propagandowych ograniczeń, rozwija się wraz ze społeczeństwem, które, po wejściu do rodziny wolnych narodów Europy, odkrywa zalety wolności i możliwości, jakie ta wolność niesie. Odkrywa nowe dziedziny aktywności ludzkiej, nowe technologie, nowe sposoby komunikowania. Wszystko to nie może pozostać bez wpływu na nasz język ojczysty, który tym potrzebom poznawczym i komunikacyjnym musi sprostać. Dzięki rozwojowi mediów masowych ujawniają się szerszemu ogółowi nowe wspólnoty komunikacyjne, nowe sposoby komunikowania, poszerzenie horyzontów poznawczych sprzyja zwiększeniu zasobu słownictwa powszechnie używanego, kształtują się nowe odmiany językowe, dotychczas w niewielkim stopniu zbadane. Prace pomieszczone w tym tomie starają się właśnie wypełnić tę lukę w studiach nad najnowsza polszczyzna; uchwycić jej stan obecny, aktualne tendencje.

Książka zawiera teksty autorstwa Ewy Kołodziejek opublikowane w latach 2008–2016 w rożnych czasopismach i tomach zbiorowych. 

    Tom zgromadził szkice i eseje powstałe z przekonania o potrzebie – także z punktu widzenia praktyki badawczej – rewizji dotychczas obecnych w dyskursie naukowym interpretacji tych utworów literatury, jakie wchodzą do „kanonu” lektur. […]  Powstała książka inspirująca, rysująca interesujące perspektywy badawcze, wpisująca się w proces przewartościowywania dotychczasowych rozpoznań, wreszcie stawiająca pytania o możliwość stworzenia nowych punktów odniesienia w interpretacji polskiej literatury współczesnej. Bez wątpienia też mamy tu do czynienia ze wskazaniem szeregu „białych plam” w obszarze rodzimego literaturoznawstwa.                                                                                                                                           Z recenzji prof. zw. dr. hab. Aleksandra Wirpszy:  

Niniejszy tom jest kontynuacją rozważań podjętych w poprzednich książkach z cyklu poświęconego oryginalności słownej, takich jak: Kreatywność językowa w komunikowaniu (się) i Kreatywność językowa w przestrzeni medialnejoraz Kreatywność językowa w przestrzeni publicznej.