Wydarzenie
II Kongres Dydaktyki Polonistycznej. Edukacja polonistyczna jako zobowiązanie. Powszechność i elitarność polonistyki
W czasie I Kongresu Dydaktyki Polonistycznej, zorganizowanego w Krakowie w listopadzie 2013 roku, wskazano na złożoność problematyki współczesnej edukacji humanistycznej, zarysowano kierunki działań dydaktycznych i penetracji badawczych; zainspirowano również do podejmowania refleksji teoretycznej i dyskusji przedstawicieli różnych środowisk nad potrzebami i oczekiwaniami uczniów, nauczycieli, rodziców, pracodawców.
Nawiązując do zgłoszonego podczas I Kongresu postulatu organizowania cyklicznych spotkań – integrujących akademickie ośrodki polonistyczne (zwłaszcza katedry i zakłady dydaktyki) ze środowiskiem nauczycieli, z przedstawicielami instytucji kulturalno-oświatowych i twórcami kultury – organizatorzy II Kongresu Dydaktyki Polonistycznej proponują, by w centrum uwagi jego uczestników znalazły się problemy edukacji humanistycznej, aksjologicznej i estetycznej w kontekście przemian społeczno-cywilizacyjno-kulturowych oraz dialogu rozumianego jako nadrzędna kategoria (po)rozumienia we współczesnym świecie.
Podjęcie tych kwestii jest w naszym odczuciu uzasadnione nadrzędnymi celami nauczania i wychowania stawianymi przed współczesną szkołą, potrzebami zmieniającej się rzeczywistości (m.in. rysującej się dominacji kultury technologicznej nad kulturą humanistyczną).
Informacje
Zobacz także
III Kongres Dydaktyki Polonistycznej
Katedra Dydaktyki Literatury i Języka Polskiego KUL oraz Miasto Lublin, Komitet Nauk o Literaturze Polskiej PAN, Towarzystwo Przyjaciół KUL i Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie zapraszają do udziału w III Kongresie Dydaktyki Polonistycznej, który odbędzie się w KUL w dniach 22-25 listopada 2017 r. Kongres będzie stanowił część obchodów 100-lecia KUL, a honorowy patronat nad nim objął Rektor KUL.
Edukacja polonistyczna – metamorfozy
Pracownicy Zakładu Edukacji Polonistycznej i Innowacji Dydaktycznych
III Kongres Dydaktyki Polonistycznej „Polonistyka w świecie wartości. Edukacja polonistyczna jako wartość”
Edukacja polonistyczna jest przedmiotem refleksji i dyskusji wielu środowisk szkolnych i akademickich. Przed kształceniem polonistycznym stawia się wiele – czasami sprzecznych ze sobą – celów. Jesteśmy przekonani, że uniwersytety w dialogu z polską szkołą, opierając się na rzetelnych diagnozach, mogą inspirować rozwój dydaktyki i zmieniać rzeczywistość szkolną. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom polonistów pracujących na różnych szczeblach edukacji (od szkół podstawowych aż po uczelnie wyższe) oraz nawiązując do tradycji dwóch poprzednich kongresów, w imieniu organizatorów, zapraszamy do udziału w III Kongresie Dydaktyki Polonistycznej, podczas którego chcemy rozmawiać o celach nauczania polonistycznego i wychowania w kontekście przemian społeczno-cywilizacyjno-kulturowych dokonujących się współcześnie. Mamy nadzieję, że wydarzenie to będzie okazją do integracji wielu środowisk troszczących się o dydaktykę polonistyczną.
VI Kongres Dydaktyki Polonistycznej: Niezgoda – opór – bunt w przestrzeni edukacyjnej
Bunt przeciwko zastanym wartościom, porządkom społecznym, regulacjom prawnym, okolicznościom historycznym jest naturalnym ludzkim zachowaniem. Obok potocznego obrazu buntu jako zjawiska destrukcyjnego uwzględnić należy, że może on mieć również wymiar konstruktywny czy nawet afirmatywny. Zagadnienia niezgody, oporu i buntu tworzą jeden z podstawowych problemów kulturowych i cywilizacyjnych czasów dzisiejszych, mających wielorakie odbicie w zjawiskach i procesach edukacyjnych. Nie jest to tylko syndrom współczesności, tego rodzaju problemy pojawiały się w przeszłości i w różny sposób wpływały na kształt, a zwłaszcza aksjologię, szkoły, literatury życia zbiorowego. Ze względu na ważność tych zagadnień – również dla współczesnej przestrzeni polonistycznej – zdecydowaliśmy się uczynić je głównym przedmiotem kolejnego Kongresu Dydaktyki Polonistycznej. Do udziału w nim zapraszamy: polonistów uczestniczących we wszystkich obszarach edukacji lub nimi zainteresowanych. Zależałoby nam na obecności, wypowiedziach i głosach w dyskusjach polonistów – nauczycieli szkół podstawowych i ponadpodstawowych, polonistów – nauczycieli akademickich; literaturoznawców, językoznawców, kulturoznawców, bibliotekoznawców i bibliotekarzy, pedagogów, psychologów, socjologów, specjalistów w zakresie dydaktyki polonistycznej różnych szczebli; mówiąc najogólniej: wszystkich, którzy zajmują się szeroko pojętą edukacją polonistyczną w teorii i w praktyce.