Lubuska literatura osadnicza jako narracja założycielska regionu – prezentacja publikacji dr Kamili Gieby

Kamila Gieba – doktor nauk humanistycznych, literaturoznawczyni, pracowniczka Zakładu Teorii Literatury i Krytyki Literackiej w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Zielonogórskiego. Kierowniczka projektu badawczego „Lubuska literatura osadnicza jako narracja założycielska regionu” (2016-2018, Preludium 9, NCN), wykonawczyni w projekcie „Regionalizm w badaniach literackich: Tradycja i nowe orientacje (2014-2017, Opus 5, NCN). Od 2013 roku pełni funkcje sekretarza naukowej serii wydawniczej „Historia Literatury Pogranicza” publikowanej przez Oficynę Wydawniczą UZ. Jej zainteresowania badawcze dotyczą regionalizmu w badaniach literackich, kategorii przestrzeni w literaturze, beletrystyki XX i XXI wieku, problematyki pamięci oraz narracji tożsamościowych.  

Rozprawa Kamili Gieby jest pracą literaturoznawczą, poświęconą polskiej literaturze tzw. Ziemi Lubuskiej. Autorka analizuje tę literaturę zarówno w odniesieniu do regionalnej kultury literackiej, jak i na tle zjawisk społecznych, ideologii i projektów politycznych, a także życia intelektualnego i codziennego w Polsce po II wojnie światowej. Łączy perspektywę historycznoliteracką z rekonstrukcją dziejów idei, geopoetyką i studiami nad przestrzenią w kulturze, kulturową teorią gatunku oraz orientacją postzależnościową. W ten sposób, po pierwsze, chronologicznie porządkuje najważniejsze dzieła lubuskiej literatury osadniczej, po drugie, uściśla i redefiniuje pojęcia niezbędne do uchwycenia związku tej literatury z tradycją tzw. narracji piastowskiej i myśli zachodniej, po trzecie, odkrywa, problematyzuje i wyjaśnia te aspekty literatury regionu, które świadczą o jej bliskiej, lecz niejednoznacznej relacji z istotnym doświadczeniem społecznym tamtego czasu. [fragment recenzji dra hab. Wojciecha Browarnego, prof. UWr]