Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie

Tradycje PUNO sięgają wydarzeń wojennych, gdy na podczas okupacji hitlerowskiej polscy naukowcy zmuszeni byli uciekać z kraju.  W 1939 r. w Paryżu, w siedzibie Biblioteki Polskiej, odbyły pierwsze wykłady z myślą o założeniu na emigracji Polskiego Uniwersytetu.  Głównym inicjatorem powstania takiej instytucji był pierwszy rektor Polskiego Uniwersytetu za Granicą, w latach późniejszych wieloletni prorektor PUNO w Londynie – prof. Oskar Halecki.

Po wkroczeniu Niemiec do Francji zarówno rząd Polski, jak i większość akademików wyjechało na zaproszenie rządu Wielkiej Brytanii do Londynu. Na utworzenie PUNO jako pełnoprawnej jednostki akademicki na ziemiach brytyjskich trzeba było jednak poczekać.

Po dekretach Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z lat 1941, 1944, 1945, regulujących  działalność polskiego szkolnictwa wyższego na Wyspach Brytyjskich, dekretem prezydenckim z dnia  15 grudnia 1952 roku, uczelnia o nazwie PUNO otrzymała pełne prawa prywatnej szkoły akademickiej, zgodnie z polską ustawą o szkołach akademickich z dnia 15 maja 1933 r.
Od 1988 r. PUNO jest akademicką jednostką charytatywną działającą na mocy prawa brytyjskiego w Londynie.