Doctoral thesis
Fenomen twórczości Magdaleny Samozwaniec
Praca, zgodnie z założeniem, stara się odpowiedzieć na pytanie o to, w czym tkwił fenomen twórczości Magdaleny Samozwaniec, wskazując na trzy elementy: po pierwsze specyficzny styl życia, charakterystyczny dla sfery pisarki (na poły artystycznej, na poły ziemiańskiej), po drugie jej płeć, gdyż postrzegała świat z perspektywy kobiety, jej marzeń i słabostek.
Z takiego sposobu widzenia świata wynika specyficzna plotkarskość tekstów Samozwaniec, którą starano się opisać korzystając z badań Waltera Onga. Po trzecie wreszcie o fenomenie pisarstwa Magdaleny Samozwaniec stanowi język, to znaczy jej tylko właściwa stylistyka. Na tym tle próbowano pokazać frazeologiczne gry, którymi posługiwała się pisarka w swych utworach prozatorskich. Zagadnienia te wpisane zostały w porządek autobiograficzny, gdyż w przypadku pisarki, która obficie czerpała z własnej biografii i wspomnień, kwestia ta nie pozostaje bez znaczenia.