Postać w kulturze wizualnej
Szanowni Państwo!
Z wielką przyjemnością zapraszamy Państwa do udziału w konferencji „Postać w kulturze wizualnej", organizowanej przez Instytut Polonistyki i Logopedii oraz Katedrę Filologii Angielskiej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Konferencja odbędzie się w dniach 11-13 V 2017 roku. Mamy nadzieję, że tematyka naszego interdyscyplinarnego spotkania przyciągnie uwagę osób pasjonujących się kulturą, sztuką, mediami, literaturą, językiem, socjologią, psychologią i innymi naukami, i że inspiracją dla referatów okażą się sugerowane poniżej (i powyżej) idee, skojarzenia, ramy i kategorie.
POSTAĆ W KULTURZE WIZUALNEJ
- Co (obiekt oglądalny, człowiekopodobny)?
- Gdzie (literatura, sztuka, teatr/opera, film, TV, komiks, gra komputerowa)?
- Jak (procesy/zabiegi, manipulacje/machinacje)?
- Dlaczego (funkcje, konsekwencje, recepcja)?
POSTAĆ
- kategoria narracyjna, archetypalna, post-mityczna, przestrzenna, czasowa, emocjonalna;
- typy: radykalny, front(wo)man, wypełniacz, toksyczny, żyjący przeszłością, władca, pionek, łamacz reguł, łamacz łamaczy reguł, parias/misiewicz systemu, ironiczny, egzystencjalny, obolały, ekspansywny, wykluczony, otwarty, dwuznaczny, wieloznaczny, cepopodobny, zamknięty;
- konwencje: między (stereo)typem a dziwadłem, ideałem a koszmarem;
- w świecie realnym/symulowanym: historia, polityka, wspólnota, układ, ślep(aw)y los;
- w podróży czy przestała uciekać; rozsadziła ramy czy się w nich skuliła; nawiedza czy znika;
- w tekście, poza tekstem, w gatunku, między gatunkami, w medium, w medialnej hybrydzie (hubris w hybris), w zbiorowej świadomości/pamięci;
- postać vs aktor - aktor jako tekst, obżeranie się postaciami, celebra celebrytyzmu;
- ludź/nie-ludź/trans-ludź; wiecznie żywa, trochę zdechła;
- jak odzwierciedla kiedy (nie) odzwierciedla (przez lustra, szyby, ekrany, filtry);
PROCESY/ZABIEGI, MANIPULACJE/MACHINACJE
- recykling/wyobrażenie na nowo/reanimacja;
- transpozycja czasoprzestrzenna;
- zabawa/gra postacią; ograniczenia repertuarowe; wcielanie się w postać;
- rzucanie/palenie mostów w procesie adaptacji - międzygeneracyjne ciepełko/furia;
- odkrywanie/zagrzebywanie postaci;
- formatowanie/dopasowywanie: wygładzanie/przycinanie/patroszenie/nadziewanie postaci;
- niszczenie/nicowanie/odbrązowienie/pacykowanie; postacie rozwojowe i uwsteczniające;
- kogo więcej/kogo mniej; absencja problematyczna/wymarzona/nieprzepracowana;
FUNKCJE/KONSEKWENCJE/RECEPCJA
- ozdobna, estetyczna;
- okopywanie (się) gatunku;
- objaśnianie/znajdowanie klucza;
- rzucanie światła na postać (agendy, intencje);
- hołd: autorom, bajkom, mitom; nostalgia za rzeczywistością wymyśloną, nieprzeżytą;
- ideologia a opowiadanie obrazem;
- tzw. repurposing (nowe życie, stare problemy);
- schemat oczekiwań (lęk/ekstaza, nadmuchiwanie balonu, zachwyt, zawód, hejt);
- filtrowanie postaci (odbiorcze nisze, uprzedzenia, przyzwolenia);
- postacie godne i niegodne uwagi - elitarny (po)smak czy absmak;
- pełnia życia, śmierć czy wegetacja? - autorów, widzów, tekstów.
O zgłoszenia tematów i abstraktów (do 1000 znaków) prosimy do 31 stycznia 2017 roku na adres mailowy: <serialeolsztyn@gmail.com>. Zastrzegamy sobie prawo selekcji zgłoszonych propozycji. Planowany czas wygłaszania referatu nie powinien przekraczać 20 minut. Opłata konferencyjna w wysokości 300 złotych pokrywa koszty materiałów konferencyjnych, uroczystej kolacji (11 V), obiadu (12 V), barku kawowego i publikacji pozytywnie zrecenzowanych materiałów.
Komitet naukowo-organizacyjny: Alina Naruszewicz-Duchlińska, Daria Bruszewska-Przytuła, Monika Cichmińska, Anna Krawczyk-Łaskarzewska, Piotr Przytuła.
Information
See also
Tradycje o wojowniku w kulturze historycznej średniowiecza
W średniowiecznych wyobrażeniach ludzie miecza – prości wojownicy, rycerze czy też wielcy bohaterowie – często zajmowali miejsce zaszczytne. Sławni i wybitni, jak Roland, byli naśladowani. Opowieści im poświęcone pełniły specyficzną funkcję – kształtowały wzorce postępowań, egzemplifikowały cechy, którymi mieli charakteryzować się uczestnicy średniowiecznych bitew. Każda z tych postaci, wymodelowanych przez autorów opowieści, uosabiała cechy godne naśladowania, albo też – jak w przypadku zhańbionych tchórzy i zdrajców – zachowania godne potępienia. Tematem organizowanej przez nas konferencji są sposoby prezentacji bohaterów i antybohaterów – zarówno rzeczywistych, jak i fikcyjnych – w kulturze średniowiecznej Polski oraz Europy kręgu łacińskiego. Zależy nam na zademonstrowaniu, jak opowieści o wojownikach wchodziły w obręb historycznej świadomości społeczeństw średniowiecznych. Interesuje nas mechanizm działania mitów bohaterskich, który doprowadził do tego, że Starkadr, Teodoryk Wielki czy Attyla zastąpili w średniowiecznym świecie antycznych herosów. Warto przyjrzeć się również tym postaciom, które splamiły się tchórzostwem, uciekły z pola bitwy, zdradziły swych panów lub nawet podniosły rękę na swych władców. Chcemy możliwie najszerzej spojrzeć na elementy konstruujące tożsamość wojowników, również poprzez przykłady postaw antyheroicznych.
Święci i świętość w języku, literaturze i kulturze
Katedra Filologii Angielskiej oraz Katedra Filologii Germańskiej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie zapraszają do wzięcia udziału w Międzynarodowej Interdyscyplinarnej Konferencji Naukowej Święci i świętość w języku, literaturze i kulturze (18−20 października 2017).
Seriale w kontekście kulturowym – wi(e)dzieć więcej. Próba bilansu / Ogólnopolska konferencja naukowa
Każdy serial, również konferencyjny, musi mieć swój koniec, narracyjne domknięcie, mniej lub bardziej ekscytujący finał. Trzecia odsłona serialowego przedsięwzięcia, zatytułowana „Seriale w kontekście kulturowym – wi(e)dzieć więcej. Próba bilansu”, organizowana przez Instytut Filologii Polskiej i Katedrę Filologii Angielskiej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, będzie próbą podsumowania stanu wiedzy o serialach, ale też zachętą do refleksji nad przeobrażeniami, jakim może/powinna ulec ta dziedzina badań. Jeśli przyjmiemy za dobrą monetę metakrytyczną konstatację Hannibala Lectera A.D. 2015, że etyka stała się estetyką, być może w poszukiwaniu znaczenia należałoby udać się w głąb telewizualnej fantazji, szukać prawdy gdzieś wewnątrz, analizować składniki i reguły serialowych produkcji z anatomiczną precyzją, a rezultaty owej wiwisekcji rozpatrywać w powiązaniu z ideologicznym sztafażem seriali. Punktem wyjścia dla referatów powinny być następujące zagadnienia:
Szczecin – kultura w „mieście magnolii i ruin” / wykład dra Michała Paziewskiego
Książnica Pomorska oraz Fundacja Ścieżkami Pomorza zapraszają na wykład dr. Michała Paziewskiego Szczecin – kultura w „mieście magnolii i ruin” (poniedziałek 3 kwietnia 2017 o godz. 17.00, Sala im. Stanisława Badonia, wejście od ul. Dworcowej, parter). Wstęp wolny.