Romantyzm uniwersytecki. Kulturotwórcza rola ośrodków akademickich w I połowie XIX wieku

W Europie pierwszej połowy XIX w. urzeczywistniły się dwie koncepcje szkolnictwa wyższego: francuska (specjalistyczna, w istocie antyuniwersytecka, mimo wprowadzenia nazwy Uniwersytet Cesarski) i niemiecka, realizująca ideę Humboldtowską, ukształtowana w reakcji na politykę Napoleona. Oba modele okazały się zarówno ekspansywne, jak i długotrwałe. Obierając za punkt wyjścia namysł nad ideą uniwersytetu i jej rozmaitymi realizacjami w świecie XIX‑wiecznym, chcielibyśmy spojrzeć na romantyzm – polskojęzyczny w kontekście „romantyzmów” innojęzycznych – jako „produkt” kultury intelektualnej w istotny sposób współtworzonej właśnie przez środowiska uniwersyteckie. Wszak utwór założycielski polskiego romantyzmu wiązał się ściśle z życiem akademickim Wilna.

Wstępnie myślimy o trzech kręgach problemowych:
Pierwszy ma związek z uniwersytetem jako instytucją, działającą w ramach państwowego porządku prawnego, ale też współtworzącą krajobraz miejski, generującą specyficzne środowisko wśród innych miejskich środowisk. Instytucją o swoistej strukturze i organizacji, z właściwymi sobie ceremoniami i rytuałami, która ma też swoją historię, przecinającą się w chwilach węzłowych z Wielką Historią, a na co dzień zależną od aktualnej Władzy monarszej.
Drugi krąg zagadnień wyznacza perspektywa środowiskowo‑biografistyczna. Chcemy pytać o rolę edukacji uniwersyteckiej w biografiach romantyków, a także o ich zawodowe kariery związane ze szkolnictwem wyższym czy też z ruchem intelektualnym okołouniwersyteckim, o więzi zadzierzgnięte na uniwersytecie, relacje między mistrzami uniwersyteckimi a ich uczniami, o napięcia i konflikty między autorytetami czy między starszym i młodszym pokoleniem uczonych.
W trzecim wreszcie kręgu zagadnień sytuujemy związki między literaturą a nauką, między stylem literackim a naukowym. Pytamy o konkretne fascynacje intelektualne, przemiany wynikające z postępującej specjalizacji nauk i sztuk, o relacje między refleksją humanistyczną a naukami przyrodniczymi i ścisłymi, o konkretne prelekcje i cykle wykładowe, które wstrząsnęły umysłami.

Zaproszenie adresujemy najpierw do historyków literatury polskiej, ale też do germanistów, romanistów, rusycystów, anglistów, historyków nauki, historyków idei, historyków filozofii, badaczy specjalizujących się w historycznej socjologii. Mamy nadzieję na gorącą i wielowątkową dyskusję, łączącą refleksję nad historią z troską o przyszłość uniwersytetu.

Opłata konferencyjna wynosi 300 zł (dla doktorantów 200 zł). Obejmuje koszty wyżywienia (obiadów, cateringu podczas przerw w obradach i uroczystej kolacji pierwszego dnia konferencji) oraz po części koszty publikacji książki pokonferencyjnej. Nie zapewniamy noclegu, służymy pomocą przy wyborze hotelu (zaproponujemy listę sprawdzonych placówek).

Zgłoszenia prosimy przesyłać do końca czerwca 2017 roku, na adres mailowy: marcinlul@wp.pl.
O przyjęciu zgłoszenia poinformujemy do 15 lipca 2017, opłaty konferencyjnej należy dokonać do 15 września 2017, nr konta: 74 1160 2202 0000 0002 4179 4476 z dopiskiem „Romantyzm uniwersytecki”.

Komitet Organizacyjny:
dr hab. prof. UwB Elżbieta Dąbrowicz
dr hab. prof. UwB Danuta Zawadzka – przewodnicząca
dr Katarzyna Sawicka-Mierzyńska
dr Marcin Lul – sekretarz