Najnowszy rocznik „Prac Filologicznych. Literaturoznawstwo” został podzielony na dwie części. W pierwszej, anglojęzycznej, znalazły się artykuły dotyczące punktu widzenia. Autorzy poszczególnych tekstów zastanawiają się nad kontrowersjami i ograniczeniami związanymi z tą kategorią, a także pytają o jej  interpretacyjną funkcjonalność – w teorii i na przykładzie konkretnych dzieł. Część druga, w znacznej większości składająca się z tekstów w języku polskim, skoncentrowana została wokół problemu biblioteki, którą poszczególni badacze postrzegają nie tylko jako motyw literacki, lecz także jako fenomen kulturowy i metaforę kultury.

W najnowszym numerze „Sztuki Edycji” Autorzy proponują przede wszystkim rekonesans po pracach badaczy, którzy swoją uwagę, a nierzadko i naukową pasję, skoncentrowali na archiwaliach pochodzących z ostatnich dwustu lat.

Ukazał się najnowszy numer czasopisma „Polonica”.

Książka Elizy Krzyńskiej-Nawrockiej to studia i szkice literackie, których wspólnym mianownikiem i ośrodkiem zainteresowania są konstrukcje labiryntowe prezentowane w różnych płaszczyznach interpretacyjnych. Skupiając się na dwóch symbolach: księgi i labiryntu, autorka bada ich relację w ujęciu literaturoznawczym, proponując zarazem intrygującą w swym zamyśle lekturę tekstów kultury. Labirynt jest tu rozpatrywany jako kategoria (metafora) przestrzenna, temporalna, konstrukcyjna, antropologiczna.

Przekład na język angielski wybranych Fraszek oraz Pieśni i Pieśni świętojańskiej o Sobótce Jana Kochanowskiego autorstwa Michaela J. Mikosia   Translated by Michael J. Mikoś, edited and with a foreword by Mirosława Hanusiewicz-Lavallee

Literatura a polityka. Casus Pomorza i Kaszub, red. Daniel Kalinowski Co to jest literatura, co zaś nazywamy polityką? Od odpowiedzi na takie właśnie pytania należy rozpocząć, zanim przyjdzie rozpatrywać bardziej szczegółowe kwestie… Odpowiedzi łatwych tutaj nie będzie, ponieważ pod definicją „literatura” może się kryć tak twórczość fikcjonalna, jak i pamiętniki, tak wysublimowane przykłady tropów stylistycznych, jak i najprostsze komunikaty tekstów publicystycznych. Podobnie jest w przypadku terminu „polityka”, który w swej semantycznej rozpiętości może odsyłać do bardzo namacalnych efektów sprawowania władzy, może wszakże być bardziej metaforyczny i odnosić się do ogólnie sformułowanego projektu wieloletnich działań np. w przestrzeni kultury.